Miss me yet 14 อย่าล้ำเส้น
1571 คำ
เวลาต่อมา...
"ฉันว่าเราพาลูกกลับกันเถอะมืดแล้ว...ไอร่าหลับแล้วด้วย" วันนี้เราสามคนเล่นกันทั้งวันจนคว่ำได้ดูขบวนพาเหรดด้วยก่อนจะไอร่าจะหลับคาอุ้มแขนของลมเหนือไป ฉันเลยบอกกับเขาว่าให้กลับได้แล้ว
"เดี๋ยวไปส่ง" พรึ่บ! ฉันจะอุ้มไอร่ากลับมาแต่ลมเหนือกลับเอาไอร่าหลบฉัน
"ลม.."
"อุ้มเองถ้าจะกลับก็กลับ" เขาบอกกับฉัน
"เฮ้อ!" ฉันถอดหายใจก่อนจะเดินนำเขาไปเราเดินข้างกันโดยไม่มีบทสนาอะไร วันนี้ทั้งวันเราทำหน้าที่ของพ่อแม่อย่างเต็มที่ไอร่ายิ้มและมีความสุขมาก ๆ ฉันคิดว่าวันนี้เป็นที่ไอร่าสนุกและมีความสุขที่สุดแล้วได้เล่นได้เดินได้เล่นกับพ่อและแม่ ฉันเองเห็นแบบนั้นก็มีความสุขและยิ้มตามไปด้วยทุกอย่างของฉันขึ้นอยู่กับไอร่าจริง ๆ
"วันไหนว่าง ๆ ก็พาไอร่าไปเยี่ยมปู่ย่าบ้างนะ"
"ได้สินายก็นัดวันมาแล้วกันแล้วฉันจะพาไอร่าไป" ฉันตอบไม่ได้มองหน้าเขาตอนนี้เราเดินมาเรื่อย ๆ ก็ถึงลานจอดรถแล้ว
"ทำไมไม่บอกเรื่องไอร่าหนีไปทำไม?" กึก! เขาถึงขึ้น
"...ฉันตกใจนะ"
"ตกใจ?" ฉันหันไปมองหน้าของเขาที่กำลังอุ้มไอร่าอยู่
"ตอนนั้นฉันทั้งตกใจและสับสนเราทั้งคู่ยังเรียนกับอยู่เลยนิ นายเองก็พึ่ง 18 ส่วนฉัน 20 ไม่มีวุฒิภาวะอะไรทั้งนั้นฉันหายไปเพื่อใช้ความคิดว่าจะเอายังไงกับตัวเองต่อไปดี พ่อของลูกก็ไม่รักแถมยังท้องในตอนไม่พร้อมอีก"
"ไม่รักอีกแล้วรู้มาจากไหน?" เขาทำหน้างง
"จากนายไง...วันนั้นที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้องวันแรกก็เป็นวันที่ฉันรู้ความจริงว่านายเข้าหาฉันเพราะแค่ท้ากับเพื่อนเอาไว้"
"...!!"
"เรื่องมันก็แค่นี้แหละเพราะงั้นฉันเลยคิดว่านายไม่ควรรับรู้เรื่องของลูก...เพราะนายไม่มีความเหมาะสมพอที่จะเป็นพ่อของลูกฉัน" หมับ! ฉันแย่งไอร่ามาในจังหวะที่เขากำลังเผลอ
"หมอก..."
"แต่ต่อไปนี้นายจะทำหน้าที่พ่อก็ได้เพราะยังไงไอร่าก็รักนายไปแล้ว ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายจะเป็นพ่อที่ดีหรอกนะฉันขอแค่เพียงไม่ทำให้ไอร่าเสียใจก็พอ" ฉันปลดกุญแจรถก่อนจะให้ไอร่านั่งคาร์ซีทคงจะเหนื่อยมากละสิก็เล่นทั้งวันเลยนิดเนอะ
"ก็ได้..."
"..."
"ถ้าเธออยากให้ฉันทำหน้าที่พ่อฉันก็จะทำให้มันที่สุด ฉันจะเป็นพ่อที่ดีของไอร่าไม่ทำให้ลูกต้องเสียใจ"
"อืม ดีใจแล้วงั้นฉันกลับก่อนนะ"
"หมอก"
"หืม?"
หมับ!!
"เดี๋ยวฉันขับรถไปส่งเธอเหนื่อยมาทั้งวันแล้วขับเองเดี๋ยวจะอันตรายเข้า ^^" เขาแย่งกุญแจรถของฉันไป
"นี่! ฉันขับเองได้เอาคืนมานะ!" ฉันพยายามแย่งคืนมา
"เอาน่าาา~~ ฉันไปส่งน่ะดีแล้วปลอดภัยกว่าให้เธอขับเองเป็นไหน ๆ"
"ฉันขับของฉันมาตั้งนานแล้วนะ"
"นั่นไงเพราะขับมานานอาจจะทำให้เธอประมาทได้เพราะงั้นให้ฉันไปส่งแหละดีแล้ว เธออยากให้เป็นพ่อที่ดีไม่ใช่เหรอนี่ไงฉันกำลังไปส่งลูกอยู่กำลังทำหน้าที่อยู่" เขาพูดหน้าตาเฉยก่อนจะเดินไปขึ้นรถของฉันและสตาร์เรียบร้อย
"นายนี่มัน...หน้าด้าน!"
"เชิญค้าบบบบ!!ลูกอยากนอนเตียงแล้วเธอมัวแต่ช้าเดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก" เมื่อไม่มีทางเลือกฉันก็ต้องขึ้นรถตัวเองไปโดยมีเขาเป็นคนขับ
บนรถ
"แล้วระหว่างท้องไปอยู่ไหนทำไมหาไม่เจอ?" ระหว่างทางเขาก็ถามขึ้น
"ภาคเหนือ" แต่ฉันก็ไม่ยอมบอกดี ๆ หรอก
"จังหวัดอะไรละ?"
"ไม่บอกรู้แค่นั้นก็พอแล้ว" ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง
"อยู่แค่ในไทยแต่ทำไมฉันตามหาเธอไม่เจอ?" กึก! ฉันชะงักเมื่อเขาบอกว่าตามหาฉัน
"ไม่รู้สินายไม่มีความสามารถมากกว่าละมั้งหรือไม่นายก็ไม่ได้ตั้งใจที่ตามหาฉันเพราะว่าถ้าตั้งใจทำไมจะหาไม่เจอ?" ฉันหันกลับไปมองหน้าของเขา
"ฉันตั้งใจตามหาเธอจริง ๆ นะหมอก.."
"คำพูดของนายมันไม่น่าเชื่อถือเลยสักนิด คำของนายมีแต่โกหกหลอกลวงทั้งนั้นแหละ"
"ฉันเป็นแบบนั้นสำหรับเธอเหรอ?"
"ใช่" ฉันตอบกลับไป
"เหอะ! สำหรับฉันเธอก็เป็นคนเอาแต่ใจเหมือนกันนึกอยากจะเลิกก็เลิกหายไปโดยไม่บอกเหตุผลทำให้ฉันคิดว่าเธอหนีไปมีคนอื่น!"
"ถ้านายมีสมองสักนิดนายจะคิดเองได้ว่าฉันไม่มีทางมีคนอื่น!" แต่เพราะเขาไม่ใช้สมองไงเลยคิดได้แต่เรื่องแบบนั้นอะ
"เธอว่าฉันโง่เหรอวะหมอก?!"
"เออดิ!!"
"อื้ออออ~~ คุมพ่อ..." เสียงของไอร่าทำให้ฉันกับลมเหนือหุบปากโดยอัตโนมัติเพราะว่าไม่อยากให้ลูกตื่น
"อยู่กับลูกอย่าพูดไม่เพราะ" ฉันพูดกับเขาเบา ๆ
"เข้าใจแล้วเธอเองก็อย่าเสียดังละ" ฉันพยักหน้าและเขาก็ขับรถต่อไปเงียบ ๆ มาที่คอนโดของฉัน
คอนโด M
"รู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่?" ฉันถามเขาฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าให้มาส่งที่ไหน
"เรื่องของเธอไม่มีเรื่องไหนที่ฉันไม่รู้หรอก"
"สู่รู้จริง ๆ"
"โฮ๊ะ!! หมอกนั่นปากหรือส้วมทำไมมันแย่ขนาดนั้นวะ?!" เขาพูดกับฉันอย่างไม่พอใจ
"แล้วเคยบอกเหรอว่าเป็นคนดี?"
"เมื่อน่ารักกว่านี้นะหมอก" เขามองหน้าของฉัน
"นั่นมันเมื่อก่อนและไอหมอกตอนนนั้นก็ตายไปตั้งนานแล้วเพราะคนเลว ๆ อย่างนายไง..." พรึ่บ!! พูดจบฉันก็ลงจากรถและอุ้มไอร่าที่ยังหลับไม่ตื่นออกจากรถ
"เดี๋ยวไปส่งข้างบน" เขาบอก
"แค่นี้ก็พอแล้ว" ฉันปฏิเสธทันทีเพราะไม่อยากให้เขาเข้ามาวุ่นวายมากกว่านี้
"ทั้งลูกทั้งของอะไรตั้งเยอะแยะจะขนไปหมดหรือไงให้ฉันช่วยนี่แหละ"
"ลม...อย่าล้ำเส้น"
"...."
"ฉันให้นายได้เป็นพ่อของลูกไม่ได้หมายความว่านายจะรุกล้ำเข้ามาในพื้นของฉันได้ ฉันให้นายได้เจอลูกก็จริงแต่ไม่ได้หมายถึงนายจะเข้านอกออกในพื้นที่ส่วนตัวของฉันได้ ตอนนี้ฉันให้นายได้แค่นี้ถ้าจะรับไว้ก็รับแต่ถ้าไม่ก็เรื่องของนาย" ฉันปฏิเสธใจแข็งก่อนจะเดินเข้าคอนโดปล่อยเขาไว้อย่างนั้นไม่ได้สนใจว่าเขาจะกลับยังไงแต่คนอย่างเขาคงจะหาวิธีได้นั่นแหละไม่ได้โง่ขนาดนั้นนิเนอะ
สองวันต่อมา...
มหาวิทยาลัย A
ซ่าาาาา~~~
"อุ๊ยยย!! ซอรี่นะไม่ได้ตั้งใจน่ะ" ฉันกำลังเดินเข้าตึกคณะดี ๆ แต่อยู่ ๆ ก็มีคนเดินเข้ามาสาดน้ำใส่ฉันอย่างตั้งใจ
"เหอะ!! หน้าตาดูตอแหลดีนะดูไม่ออกเลยอะว่าไม่ได้ตั้งใจ" ฉันพูดกับผู้หญิงตรงหน้าเป็นผู้หญิงที่เข้าไปโวยวายฉันกับลมเหนือในร้านอาหาร
"นี่!!"
"มีปัญหาอะไรก็พูดมาเลยดีกว่าแบบนี้มันเหมือนเด็กมอต้นเขาทำกัน" ฉันพูดและจับเสื้อสะบัด ๆ น้ำออกคนก็เริ่มมองเพราะตอนนี้ฉันกำลังเซ็กซี่สุด
"มีสิ!!แกกล้าดียังไงมายุ่งกับแฟนของฉันฮะอีแก่!!" แก่?
"เหอะ! ฉันอายุมากกว่าเธอก็จริงแหละแต่ว่าหน้าตาเมื่อเทียบกับเธอแล้วเนี่ย...เธอไปไกลกว่ามากนะ"
"ยุ่งกับแฟนคนอื่นแล้วยังไม่เจียมอีกนะ!!ยังมีหน้ามาว่าคนอื่น!!"
"ฉันยุ่งกับแฟนตอนไหนไม่ทราบฮะและแฟนเธอเป็นใครฉันยังไม่รู้เลยอย่ามากล่าวหากัน อ่อ...หรือถ้าหมายถึงลมเหนือละก็นะฉันไม่ได้ยุ่งกับเขาแต่เขาต่างหากมายุ่งกับฉัน"
"โกหก!!"
"ฉันไม่จำเป็นต้องโกหกเธอหรอกนะแต่เธอนะโกหกตัวเองอยู่...เพราะลมเหนือไม่ได้นับเธอเป็นแฟนสักหน่อย ฉันได้ยินนะวันนั้นลมเหนือประกาศลั่นร้านว่าไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ...เธอน่ะคิดเองเออเอง" เพี๊ยะ!
"หุบปากนะ!!"
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
"กล้าดียังไงมาตบฉันฮะ?!" ฉันตบกลับทันทีไม่รอนับ
"กรี๊ดดดดด!"
"ฉันไม่ชอบเท่าไหร่เรื่องตบกันเรื่องผู้ชายเนี่ยมันดูไร้สาระปัญญาอ่อน แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาทำร้ายร่างกายฉัน"
"แก!!"
"ถ้าบ้าค...ย!!นักก็บำบัดซะนะก่อนมันจะคลั่งไปมากกว่านี้!!!!!!"
"อีบ้า!!!!!!"
"ฉันบ้าได้มากกว่านี้อีกนะถ้าเธอยังวุ่นวายไม่เลิก ถ้าอยากจะห้ามก็ไปห้ามลมเหนือนู้น!!ไม่ใช่มาห้ามฉันเพราะฉันไม่ได้ยุ่งกับเขาก่อน"
- ผู้เขียน
