หลังรับประทานอาหารเสร็จ เนื้อนวลให้เขานั่งพักก่อนสักครึ่งชั่วโมง แล้วค่อยเช็ดตัวต่อ ความจริงเขาเริ่มทำเองได้คล่องแล้วแต่ไม่รู้ทำไมถึงอยากให้เธอทำให้ และเธอก็มีหน้าที่ทำตามคำสั่ง อีกทั้งตอนนี้เขาก็ไม่ค่อยหวงร่างกายกับเธอเท่าไรนัก เป็นเนื้อนวลเองที่อายที่จะมองกล้ามเนื้อบนตัวเขา
เธอเดินเข้าไปเตรียมชามน้ำอุ่นมาวางไว้ใกล้ ๆ
เนื้อนวลค่อย ๆ พยุงสุรเชษฐ์ลุกขึ้นจากรถเข็นไปนั่งบนเตียงนอน จากนั้นก็ช่วยเขาถอดเสื้อออก
“คุณเชษฐ์เช็ดตัวเอาเองนะคะ”
“ทำไม หรือเธอไม่อยากทำแล้ว” เหมือนจะน้อยใจนิด ๆ
“ไม่ใช่ค่ะ เพียงแต่ฉันอยากให้คุณเชษฐ์ขยับร่างกายบ่อย ๆ ค่ะ เลือดลมจะได้ไหลเวียน ด้านหลังเดี๋ยวฉันจะเช็ดให้ค่ะ” เนื้อนวลอธิบาย เดินได้บ้างแล้วยังอยากให้เธอเช็ดให้ทั้งตัวอีก คนติดสบายก็เป็นอย่างนี้ แล้วแบบนี้จะเดินได้ปกติตอนไหน
“ก็ได้” สุรเชษฐ์ตอบไม่เต็มเสียงนัก อุตส่าห์รอให้เธอกลับมาเช็ดตัวให้แต่กลับกลายเป็นว
