ยอมอดเปรี้ยว ไว้กินหวาน โบราณว่า เชื่อสักครา คงไม่เป็น เช่นไฉน รอเจ้าพร้อม รอเจ้ารัก เจ้าเชื่อใจ วันนั้นไซร้ คงได้ลิ้ม ชิมรสหวาน ซาบซ่านใจ "เป็นอะไรคะ" เพราะปราบเซียนหายใจหอบแรงและสูดอากาศเข้าสู่ปอดหลายครั้งจนเจ้าสาวอดสงสัยไม่ไหว เนื่องจากถูกเขากอดอยู่เธอจึงรับรู้ทุกการเคลื่อนไหวของเขาได้อย่างชัดเจน หรือว่าแท้จริงแล้วปราบเซียนจะมีหอบหืดเป็นโรคประจำตัวนะ "เปล่า" ปราบเซียนปฏิเสธเสียงเบาหวิว จะให้บอกว่าเขากำลังมีอารมณ์งั้นหรือ วันนี้มันไม่ง่ายเหมือนเมื่อวานหรอกนะ เขายังไม่พร้อมที่จะจัดการกับตัวเอง ยังอยากกอดเจ้า