ตอนที่ 7 แก้แค้นจนแทบสะอึก (2)
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“น้ำ ทำอะไรอยู่ลูก เปิดประตูให้แม่หน่อย” มืออวบอูมตบลงบนบานประตูเบาๆ
“น้ำ…ลูก”
นางเอ่ยเรียกอีก คิ้วดำดกที่โก่งสวยไม่แพ้สาวๆ ขมวดมุ่นด้วยความสงสัย ปกติลูกชายเธอไม่เคยมาเปิดประตูช้าแบบนี้ เป็นอะไรของเขากัน ตั้งนานแล้วยังไม่ลงไปข้างล่างเสียทีจนเธอต้องขึ้นมาตาม แล้วนี่ยังไม่ยอมเปิดประตูอีก
“ว้าย! ตาน้ำ!”
ผู้เป็นมารดาอุทานเสียงหลงด้วยความตระหนก เมื่อตัดสินใจผลักบานประตูเข้ามาแล้วได้เห็นสภาพของลูกชาย มือหนาทั้งสองข้างถูกรวบมัดไว้กับหัวเตียงด้วยเชือกฟาง ปากนั่นก็ถูกปิดด้วยสก็อตเทป เนื้อตัวเสื้อผ้าก็หลุดลุ่ยไม่เรียบร้อย ลักษณะเหมือนคนโดนจับไปทำปู้ยี่ปู้ยำไม่มีผิด นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
ธารนทีส่งเสียงอู้อี้เป็นเชิงบอกให้มารดาช่วยแก้มัดเขาก่อนจะพูดอะไรอย่างอื่น เมื่อเห็นท่านตั้งท่าจะอ้าปากถามเพราะความสงสัยและตกใจในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับล
