bc

หัวใจวิศวะ

book_age18+
3.7K
ติดตาม
18.0K
อ่าน
จบสุข
คู่ต่างขั้ว
เพลย์บอย
นักสืบ
วิทยาลัย
polygamy
like
intro-logo
คำนิยม

“ เป็นรุ่นพี่แล้วไงว้ะ ”

“ คุณรุ่นน้องก็ระวังตัวหน่อยละกัน หึ ”

- คำเตือน-

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม

ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 26 37 40

ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา ยีนเด่น แต่เพียงผู้เดียว

ห้ามละเมิด คัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาต

หากผ่าฝืนมีโทษทั้งจำทั้งปรับ

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
หัวใจวิศวะ - 01
มอ k สวัสดีค้า ทุกคนวันนี้เป็นวันแรกที่ฉันมามหาลัย ตื่นเต้นชะมัดได้เป็นเด็กมหาลัยเต็มตัวแล้ว เอ่อขอแนะนำตัวก่อนฉันชื่อ แอมป์ สถานะโสด แฟนไม่มี คนคุยก็ยังไม่มี แถมตังก็ไม่มี รอคนมาเปย์อยู่อิอิ ฉันเป็นคนต่างจังหวัดมาจากเชียงใหม่ ข้าเจ้าเป๋นสาวเชียงใหม่ แฮมบ่อเต้าใดก็จะเป็นสาวแล้ว ~~ ยังมีอารมณ์ร้องเพลง 555 ฉันมาอยู่ในกรุงเทพฯคนเดียว เช่าหออยู่ซึ่งมันก็ใกล้ๆมออ้ะ สะดวกดี ถ้าถามว่ามาอยู่ที่นี้มีเพื่อนยัง บอกเลยมีแล้วจ้า คือ ไอเมย์ และก็เนย เจอมันสองคนตอนมามอบตัว ถามว่าเป็นคนยังไง ฉันก็ไม่รู้หรอกยังไม่สนิท แต่ดูเผินๆแล้วก็โอเคอยู่น้ะ ฉันเรียนคณะวิศวะสาขาโยธา ทำไมถึงเลือกเรียนวิศวะเหรอก็เพราะผู้ชายหล่อไง 555 ล้อเล่น มันเป็นความชอบส่วนตัวน้ะ เลยเลือกเรียน เอ้าหมดเวลาแนะนำตัวแล้ว ขอไปหาเพื่อนก่อนนะ " เอ้าแอมป์ มาพอดีเลย " เมย์เป็นคนทักฉันตั้งแต่ฉันยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะที่พวกมันนั่งด้วยซ้ำ " อื้ม คุยไรกันอยู่อ้ะ " " ก็กำลังคุยเรื่องรับน้องของสาขาเราอ้ะ ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง " เนยเป็นคนตอบส่วนเมย์ก็นั่งดูมือถือ " นี่ๆ ฉันอ่านกระทู้มา เค้าบอกว่าโหดมาก ยิ่งพวกพี่ว๊ากน้ะ โคตรโหด " ฉันกับเนยก็นั่งฟังเงียบๆ " นี่เค้ายังบอกอีกนะว่า ใครไม่ทำตามที่พวกพี่ว๊ากสั่งนะ ก็จะโดนทำโทษ เคยมีคนขัดคำสั่ง พวกพี่ว๊ากสั่งทำโทษต้องเข้าโรงพยาบาล เลยว้ะ " จ้า ดีงามจะเอามาเล่าให้ฟังทำไมเนี๊ย เริ่มกลัวแล้วน้ะ " ย้ายคณะทันไหมว้ะ " ขอบวกไอเนยได้ไหม ตอนเลือกลงก็ทำใจอยู่น้ะกับการรับน้องแต่ไม่ได้เตรียมใจมาฟังไอเมย์มันเล่า เล่ามาซะสยองเลย " นี่ยังมีอีกน้ะ " ยัง มันยังไม่หยุดเล่า " หยุดได้แล้วเมย์ ยิ่งเล่าฉันก็ยิ่งกลัว " นี่ถ้าเมย์มันยังเล่าอีกน้ะ ฉันจะชวนไอเนยลุกไปจากโต๊ะแหละ " พวกพี่ว๊ากก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นมั้ง " ฉันคิดว่างั้น ถ้าพวกเราทำตามพี่พวกพี่เค้าสั่งก็คงไม่มีอะไรน่ากลัว " ไม่น่ากลัวได้ไง ไม่เคยดูหนังที่มีพวกพี่ว๊ากไง น่ากลัวจะตาย แค่เห็นหน้าก็น่ากลัวแหละ ชอบทำหน้านิ่งๆ ขรึมๆ แค่เห็นก็ไม่อยากจะ ขัดคำสั่งแล้ว " อีนี่นี้ขี้มโนจริง " โอ้ย จะไปกลัวทำไม พวกพี่ว๊ากก็ทำหน้าแบบนั้นทุกคนนั้นแหละ หรือพวกแกเคยเห็นทำหน้าอื่นรึไง วันๆก็ทำแต่หน้านิ่งๆ " ฉันก็เคยดูนะเรื่องพวกพี่ว๊ากพวกนั้น ดูมาเยอะด้วย แต่เห็นกี่เรื่องๆก็ทำหน้าตานิ่ง ขรึม ทุกเรื่อง ทุกรุ่น อยากจะถามจริงๆว่าเกิดมาจากพ่อแม่เดียวกันรึไง หน้าตานี้แบบเดียวกันเป๊ะ " แอมป์ !! " เนยกับเมย์พูดขึ้นมาพร้อมกัน เป็นเชิงบอกให้หยุด " อะไร กลัวจำชื่อไม่ได้รึไง เรียกพร้อมกันซะ " " ว่างกันรึไงครับ " ในตอนที่ฉันกำลังคุยอยู่กับเมย์และก็เนยก็มีเสียงบุคคลที่สามพูดขึ้นมา เสียงนี้แบบเรียบๆน้ะแต่แฝงไปด้วยความหน้ากลัว พอหันไปมองก็เห็นพวกผู้ชายสี่คนรวมคนที่พูดด้วยน้ะยืนอยู่ เรียนคณะเดียวกันกับฉันนี่แหละ แต่ไม่แน่ใจว่าสาขาอะไร " ก็ว่างนะคะ " ฉันเป็นคนตอบเองแหละ ก็มันว่างจริงๆนิ ฉันเลิกเรียนแล้วแต่ที่ยังไม่กลับหอก็เพราะรอรับน้องนี้แหละ นี้ก็อีก 10 นาทีก็ถึงเวลานัดแล้ว " หึ หรอคับ แล้วเจอกันนะครับคุณรุ่นน้อง " แล้วพวกพี่เค้าก็เดินไปเลย " อะไรของพวกพี่เค้าว้ะ " เนยหันมาถามฉัน ถามฉันแล้วฉันจะไปถามใครล้ะ " ไม่รู้ว้ะ ชั่งเถอะคงไม่มีไรมั้ง " หวังว่างั้นน้ะ แต่รู้สึกแปลกๆในคำพูดนั้นจัง ขอให้ไม่มีอะไรเถอะน้ะ 10 นาที..... ตอนนี้ฉัน เมย์และเนยก็มานั่งรวมตัวกันอยู่ที่ลานเกียร์เพื่อรอรับน้อง " ผมนัดพวกคุณกันกี่โมง แล้วตอนนี้กี่โมงแล้วทำไมพวกคุณยังมาไม่ครบ " ในคณะที่พวกเรากำลังนั่งรอเพื่อนๆก็มีรุ่นพี่คนนึงพูดขึ้นแต่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปดูหรอนะเพราะพวกพี่เค้าสั่งให้ก้มหน้า ผ่านไปราวๆ10นาทีได้มั้ง เพื่อนก็มากันครบแล้วเพราะได้ยินเสียงพวกรุ่นพี่เค้านับกันอยู่ คือนับถือพี่เค้ามากอ้ะ รุ่นน้องในสาขามีเกือบๆ 500 คนได้มั้ง แต่พี่ก็ยังนับกันได้ " 10 นาที พวกคุณมานั่งกันตรงนี้ครบทุกคน ใช้เวลาเกินไป 10 นาที " 10 นาทีแล้วไงอ้ะ คนสวยงง " เพราะฉะนั้นต้องรับผิดชอบ ลุกนั่ง 50 ครั้ง " " โห้ยยย " พอจบคำสั่งของพวกรุ่นพี่ทุกคนในสาขาก็โวยวายทันที " ใครสั่งให้พวกคุณพูด 50 มันน้อยไปใช่ไหม งั้น 100 ครั้ง " เงียบกริบเลยจ้าไม่มีใครกล้าปริปากขึ้นมาสักนิด ที่อย่างนี้ละดีจริงๆ แต่ฉันไม่เข้าใจทำไมต้องทำโทษทุกคนด้วย ทำไมไม่ทำโทษเฉพาะคนที่มาสายล้ะ " พี่คะ ทำไมต้องให้ทำทุกคน ทำไมไม่ทำเฉพาะคนมาสายละคะ " เสียงฉันเองจ้า คือไม่เข้าใจจริงๆอ้ะ แล้วดูเหมือนเพื่อนในสาขาที่มาตรงเวลาจะเห็นด้วยกับที่ฉันถามเพราะทุกคนต่างพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร คงจะกลัวพวกรุ่นพี่พวกนี้มั้ง แต่พี่คนนั้นน่าตาคุ้นๆน้ะ ฉันมองเห็นไม่ค่อยชัดด้วยเลยไม่แน่ใจ " พวกคุณเพื่อนกันรึเปล่าละครับ เพื่อนกันก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันซิครับ " " แต่หนูว่ามันไม่ยุติธรรม " " ที่นี้คณะวิศวะ ไม่ใช่คณะนิติ ถ้าอยากได้ความยุติธรรมเชิญคุณไปเรียกร้องที่คณะนิติครับ คุณรุ่นน้อง " ฉันอยากจะเดินไปต่อยหน้าไอรุ่นพี่คนนั้นจริงๆ แต่ไอคำว่า ' คุณรุ่นน้องนี่มัน อย่าบอกนะว่าพวกพี่กลุ่มน้ะ " " ผมเสียงเวลากับพวกคุณนานแล้ววนะครับ จะทำไม่ทำ ถ้าไม่ทำผมจะเพิ่มเป็น 2 เท่า " ดู ดูมันไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูดเลย ยังมีหน้าจะมาสั่งเพิ่มอีก " แต่พี่คะ " " 1 " ไม่สนใจฉัน ได้เล่นงี้ใช่ไหม งั้นฉะนจะไม่สนใจเหมือนกัน " 2 " ฉันจะไม่ทำ เพราะมันไม่ยุติธรรมกับเพื่อนที่มาตรงเวลา และตอนนี้ฉันก็ยืนมองพี่คนนั้นอย่างท้าทาย " แอมป์ มาทำเถอะน๊า แกจะทำให้เพื่อนคนอื่นเค้าเดือนร้อนนะ " " ไม่ฉันจะไม่...." " ถ้าผมนับถึงสามพวกคุณทุกคนยังไม่ทำ ผมจะให้ทำ 200 ครั้งนะครับ " ฉันยังพูดไม่จบอีตารุ่นพี่คนนั้นก็พูดขึ้นมาซะก่อน " แอมป์ " " หึ้ย ก็ได้ๆ " สุดท้ายฉันก็ต้องทำ เห็นแก่เพื่อนหรอกน้เ ไม่ได้กลัวไอตานั้นสักหน่อย " 1..2..3..4..5...10 " " ไม่พร้อมกันเอาใหม่ " " 1...2...10 " " ไม่พร้อมเอาใหม่ " แล้วมันก็เป็นอยู่อย่างนี้ซ้ำๆ ไม่ถึงร้อยซะทีเริ่มเหนื่อยแล้วนะโว้ย " 1...2...5...10 " " 98...99...100 " สุดท้ายพวกเราก็ทำจนครบ100ครั้ง แต่ถ้าเอาจริงๆ แม่งเกิน 100 ครั้งอ้ะ ก็พวกพี่เค้าบอกไม่พร้อมๆ ทั้งๆที่ฉันว่ามันก็ พร้อมแล้วน้ะ บอกก่อนตอนนี้โคตรจะเมื่อยขา " ใครสั่งให้พวกคุณนั่ง ลุกขึ้นยืน " โอ้ย ไอพวกพี่บ้า คนเค้าเมื่อยจะตายแล้วแรงจะยืนยังไม่ไหวยังจะไม่ให้นั่งอีก " นั่งได้ " พี่เค้าต้องแกล้งฉันแน่ๆ พอฉันลุกขึ้นยืนบอกให้นั่งเฉยเลย เดี๋ยวๆ " ต่อไปนี้หวังว่าพวกคุณจะไม่มาสายอีกนะครับ " " ..... " เหมือนพูดกับอากาศธาตุไม่มีเสียงใดตอบกลับไปเลย " ผมถามก็ตอบ " " ครับ/คะ " บ้าอำนาจชะมัด " เอาละครับ พวกผมจะแนะนำตัวกันให้พวกคุณได้รู้จัก " " อยากรู้จักตายแหละชิ..... โอ้ยๆๆ อะไรอ้ะเนย " ฉันว่าฉันก็นั่งเฉยดีแช้วน้ะ แค่พูดขึ้นมานิดเดัยวเองไอเนยก็หยิกฉันเฉยเลย " ก็ดูพูดดิ นั่งเงียบๆไปเลย " นี่สงสัยกลัวขนาดหนัก " ผมชื่อทอย " " ผมชื่อแทน " " ผมชื่อนนท์ " " และผมชื่อกันต์พวกผมคือพี่ระเบียบหรือที่พวกคุณเรียกว่าพี่ว๊าก " พวกพี่เค้าแนะนำตัวกันจนหมดทุกคน คืออยากจะถามมากว่าการได้เป็นพี่ว๊ากนี้คัดเลือกมาจากหน้าตารึไงว้ะ ทุกคนนี้แบบสุดแสนจะบรรยาย " และที่สำคัญพวกผมคือรุ่นพี่ของพวกคุณ พวกคุณเป็นรุ่นน้องก็ควรจะเคารพรุ่นพี่ " เริ่มจะโยงแหละ " วันนี้ผมเจอรุ่นน้องบางคนที่ไม่ให้ความเคารพรุ่นพี่ แต่ผมจะไม่บอกหรอกนะครับว่าเป็นใคร " จ้าไม่บอกว่าเป็นใครแต่สายตานี้แบบมองมาที่ฉันทำไม " แต่ไม่เป็นไรครับ ผมจะให้โอกาสคนพวกนั้น ตั้งแต่วินาทีนี้ไปผมขอให้พวกคุณทุกคนเคารพรุ่นพี่ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบรุ่นพี่คนนั้นก็ตามผมไม่สนใจแต่คุณต้องเคารพพวกเค้าเพราะพวกเค้าเป็นรุ่นพี่คุณ " มองมองอีกแล้ว มองแบบนั้นเดินมาชี้ตัวฉันเถอะ ว่าเป็นฉันที่ไม่เคารพรุ่นพี่ " และผมหวังว่าสิ่งที่ผมพูด พวกคุณจะทำตาม และผมก็ยังหวังอีกว่าผมจะไม่เจอพวกที่ไม่เคารพรุ่นพี่ " ย้ำได้ย้ำดี ให้ฉันคัดเป็นตัวหนังสือเลยไหมล้ะว่าให้เคารพนุ่นพี่แล้วแปะติดไว้บนหัวเตียง " เอาละครับพวกคุณรู้จักพวกผมแล้ว ผมก็อยากจะให้พวกคุณจำให้ได้ด้วย เพราะจะเจอกับพวกผมอีกนาน " ถามฉันไหมว่าฉันอยากเจอรึเปล่า " เดี๋ยวผมจะให้พวกคุณไปรับป้ายชื่อที่ฝ่ายนันทนาการและเขียนชื่อตัวเองลงไป ผมให้เวลา 20 นาที ใครช้าก็จะโดนทำโทษ " 20 นาทีมันเร็วไปไหมว้ะ คนเกือบ 500 คงไม่ทันแน่ๆอ้ะ " แยกย้ายกันไปได้แล้วครับ และขอเป็นระเบียบด้วย " พอจบคำสั่งทุกคนก็ต่างเรียบวิ่งไปหาพี่ๆฝ่ายนันทนาการทันที แล้วฉันละยังนั่งอยู่ที่เดิมเลยจ้า ส่วนเมย์และก็เนยเหรอนู้นมันไปนู้นแล้ว รอฉันกันจัง " ไม่รอกันเลยน้ะ " พอเดินไปถึงแถวฉันก็พูดขึ้นทันที ถามว่าโกรธไหมก็ไม่น้ะแต่เคียงๆนิดหน่อย " ก็ฉันกลัวว่าจะโดนจับช้านิ ขอโทษน้ะ " เมย์พูดขึ้นส่วนเนยเหรอส่งสายตาอ้อนวอนมาเลยจ้ะ แล้วแบบนี้ฉันจะโกรธลงไหมล้ะ " พอเลย เลิกส่งสายตาอ้อนๆได้แหละ ทำแบบนี้ใครจะไปโกรธลง " แล้วพวกมันก็ยิ้มมาให้ฉันจากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาต่อแถวมาก นี่พวกเพื่อนเค้าเขียนหรือปนะดิษฐ์ตัวอักษรกันเนี๊ย นานมาก จะหมดเวลาแล้วมั้งเนี้ย เพื่อนก็ทะยอยกันไปนั่งกันแล้ว ไอเมย์กับเนยก็พึ่งจะเดินไปเมื่อกึ้ตอนแรกพวกมันจะรอแต่ฉันบอกให้ไปนั่งได้เลย " เร็วๆหน่อยได้ไหมอ้ะ " ฉันบอกเพื่อนที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งที่ต่อแถวนี้ก็เหลือประมาณ 8 คนได้มั้ง ฉันอยู่คนที่ 8 อ้ะ คนสุดท้ายเลยจ้า ตอนแรกก็อยู่หน้าดีแหละทำไปทำมามาอยู้หลังสุดได้ไงก็ไม่รู้ " 10....9....8.... " ชิปแหละแม่งพวกพี่ว๊ากเริ่มนับถอยหลังแล้ว " เร็วๆหน่อย พี่เค้าเริ่มนับแล้ว " คือตอนนี้เหลือกันอยู่แค่สามคนแล้ว จะไม่เดือนร้อนเลยถ้าอีนี่ไม่ใช่คนสุดท้าย " อ้ะ เราไปก่อนน้ะ " เยส!!! ในที่สุดก็ถึงฉัน " 6....5... " โอ้ยอยากจะบ้า จะนับเร็วไปไหน มือนี่ก็น้ะ พอรีบๆแบบนี้มือมันก็เขียนไม่ไปเลย " 4...3... " เสร็จแล้วโว้ย คืออีกสองวิ ฉันว่าจากตรงนี้ถึงตรงนั้นฉันวิ่งทันแน่นอน ไม่รู้อะไรซะแล้วนี้แอมป์นักวิ่งโรงเรียนเลยนะโว้ย วิ่งหนีอาจารย์ตอนจะโดนเรียกอ้ะ วิ่งอย่างเร็ว 555 เค้าเลยจับให้ไปเป็นนักวิ่งโรงเรียนซะเลย สองวินี้ทันแน่นอนบอกเลย ไม่ได้กินไอแอมป์หรอก หมับ " 2... 1... หมดเวลา "

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

อาถรรพ์ลานเกียร์

read
14.8K
bc

ทดลอง [ รัก! ]

read
6.2K
bc

อยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว l CANNOT BE ALONE

read
1.6K
bc

Cherish you ขอรักหน่อยได้หรือเปล่า?

read
3.6K
bc

TATTOO DRAGON แผนร้ายสุดท้ายก็รัก!

read
6.1K
bc

ก็แค่...พลาด

read
3.3K
bc

เมื่อเรารักกัน

read
5.4K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook