รุ่งเช้า...
-Akin’s talk-
ผมนอนมองใบหน้าขาวเนียนของผู้หญิงที่นอนข้างผม หลังจากที่ตื่นนอนมาแล้วชั่วโมงกว่าแต่ดูเหมือนผมจะรุนแรงกับเธอมากเกินไปเพราะตามเนื้อตัวเธอมีแต่รอยรักที่ผมทำไว้ ตอนนี้มันมีทั้งรอยใหม่และเก่าผสมปนกันไปหมด ซึ่งผมชอบนะ เธอเหมือนเป็นของผมทั้งหมดตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้าดี
“ฉันพยายามจะทำดีกับเธอ...แต่เธอนั้นแหละชอบยั่วโมโหจนฉันทนไม่ไหว และจุดจบของคนชอบยั่วก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ”
ผมใช้นิ้วมือสัมผัสใบหน้าคนตัวเล็กที่นอนหนุนแขนผมอยู่แผ่วเบา ยิ่งผมมองเค้กนานเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอสวยและงดงามมากขึ้นเท่านั้น ไม่ใช่แค่ตอนนอนหลับแต่รวมไปถึงเวลาอื่นด้วย แล้วยิ่งตอนที่เธอร้องไห้ผมรู้สึกว่าเธอสวยมาก สวยจนผมหยุดมองเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว
“...ที่จริงแล้วเธอไม่ได้มีความผิดอะไร” ผมพูดกับคนที่นอนหายใจสม่ำเสมอเพราะรู้ดีว่าเธอไม่มีทางได้ยินสิ่งที่ผมบอกกับเธอตอนนี้หรอก “แต่เป็นตัวฉ
