คู่แค้นแสนชัง

ทำโทษด้วยริมฝีปาก

“ไม่จริง นายใส่ร้าย นายมันหาเรื่อง คอยดูนะ หากว่าฉันหลุดรอดไปได้ หรือถ้าพ่อฉันรู้เรื่องที่นายจับตัวฉันมา นายไม่รอดแน่ เราจะเล่นงานนาย” เธอตะคอกกลับใส่หน้าของกัมปนาท

“เหรอ... เล่นงานเหรอ ตอนนี้เอาตัวให้รอดก่อนเถอะแม่คุณ”

ปลายเสียงขึ้นสูง เขาโกรธมาก ดึงร่างของเธอเข้าหา แล้วจรดปลายจมูกซุกไซ้ชอนไชไปทั่ว กุหลาบแก้วพยายามจะทุบเขา แต่อ้อมแขนนั้นแข็งแรงและแสดงความกักขฬะมันช่างรัดแน่น

“อย่าทำอะไรฉันนะ ไอ้คนเลว อย่าทำแบบนี้นะ”

“นี่จะเป็นบทลงโทษแรกที่เธอจะได้รับ แต่ฉันบอกเอาไว้ก่อนนะ ฉันไม่ได้พิศวาสเธอ แต่มันคือบทลงทัณฑ์ของคนที่เลวร้ายแบบเธอ”

“ไม่นะ อย่า... อื้อ...”

ร่างเล็กถูกจับนอนไปกับพื้นไม้แข็ง ๆ ตามด้วยร่างหนาใหญ่ที่ทาบทับ

เขารวบสองมือของเธอขึ้นไปไว้เหนือหัว ใบหน้าคลุกเคล้าลงมาบนเนื้อตัวของหญิงสาวเหมือนเสือกระหาย ปากบอกไม่ได้พิศวาส แต่การกระทำที่กักขฬะตามสัญชาตญาณเสือหนุ่มกำลังตะครุบแม่สมันสาวเนื้อแน่นเพื่อต้องการผสมพันธุ์อย่างไรอย่างนั้น ปลายจมูกฝังลงไปบนเนื้อเนียน ๆ ที่ตอนนี้มีร่องรอยตุ่มแดง ๆ ของยุงกัดอยู่เต็มไปหมด มันคงเป็นอะไรที่ทรมานไม่น้อย

เธอส่ายสั่นบิดตัวหลบเลี่ยง แต่ร่างหนาใหญ่ที่ทาบทับแทบไม่เขยื้อน หญิงสาวได้แต่ร้องห้ามจนเสียงของเธอแหบแห้ง แต่ก็ไร้ผล ผ้าที่ขมวดเป็นปมเริ่มหลุด และมันเผยให้เห็นสองถันที่ไม่เคยต้องมือชายใดโผล่พ้นออกมา

เขาส่งฝ่ามือมากอบกุมดุนดันและอ้าปากงับดูดกลืนกินเหมือนกระหายหิว ใบหน้าของชายหนุ่มแดงก่ำไปหมดแล้ว ปากบอกว่าโกรธและเกลียดผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน แต่การกระทำแบบไม่เป็นลูกผู้ชายของเขานี้ แสดงความป่าเถื่อนอย่างรับไม่ได้ ทั้งจาบจ้วงและรุนแรง

นี่เขากำลังข่มขืนฉันนะ ฉันไม่เต็มใจ

หญิงสาวคิดอยู่ในใจ ปากก็ลั่นออกมาบอกเขาว่าอย่าทำอะไรเธอเลย

หูเหมือนดับ ใจเหมือนบอด ความโกรธาและความพยาบาทมันทำให้กัมปนาทเหมือนคนไร้สติ เขากระทำกับเธอเยี่ยงทาสอารมณ์ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปประกบสามเหลี่ยมสงวนของหญิงสาว สอดปลายนิ้วแทรกแหวกขยี้จุดกระสันของเธออย่างไม่ปรานี ริมฝีปากร้ายก็ร่ายมนตร์ปราบร่างเล็ก ๆ ที่กำลังขัดขืนให้อ่อนแรงลง

กุหลาบแก้วได้แต่นอนน้ำตาไหล สองขาถูกโซ่ตรวนพันธนาการ แล้วสองแขนก็ถูกมัด เธอจะเอาเรี่ยวแรงที่เหลือจากการไม่ได้นอนทั้งคืนไปสู้ไอ้ผู้ชายคนนี้ได้

กางเกงในตัวจิ๋ว ปราการด่านสุดท้ายของเธอได้หลุดลอย เขากระชากมันจนขาด

กริ๊ก... เสียงปลดเข็มขัด และร่างกายกำยำก็จัดการตัวเองออกจนล่อนจ้อน

“ไม่นะ ไม่” เสียงร้องห้าม พร้อมกับสายตาห้ามปราม และกิริยาที่ขดคู้งอร่างกายหนีเขาลนลาน

กัมปนาทใช้มือจับขาของเธอเอาไว้ กระชากร่างเล็ก ๆ ให้ขยับเข้ามาใกล้ แล้วจับสองขาของเธอแยกออกจากกัน แทรกตัวจรดแกนใหญ่เข้าไปประชิด

เพียงร่างกายส่วนนั้นสัมผัสกัน หญิงสาวก็เบิกตากว้างร้องห้าม ยกมือขึ้นมายันร่างหนาของชายหนุ่มเอาไว้ เขาเป็นใคร จะมาทำอย่างนี้กับเธอไม่ได้

“ไม่ อึก... อ๊า... อุ๊บ...” เสียงร้องที่จะเปล่งออกมาถูกห้ามด้วยริมฝีปากของเขาที่ปิดลงมาเสียสนิท

ร่างหนากระแทกส่งตัวเองเข้าไปในร่างกายอ่อนนุ่มของหญิงสาวอย่างแรง มันแหวกแหกทุกอย่างที่ขวางหน้า เธอเจ็บปวดไปทั้งสรรพางค์ อยากหวีดร้องแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่นอนน้ำตาไหลพราก ๆ อยู่อย่างนั้น เขากำลังทำลายพรหมจรรย์ของเธอ เลือดสด ๆ ไหลออกมาจากช่องทางนั้นที่ถูกเขาชำแรกแทรกตัวเป็นเจ้าของ ครอบครองเธอเอาไว้ ช่องทางน้อย ๆ โอบรัดบีบตัวใหญ่จนเขาแทบคลั่ง ส่งเสียงครางอื้ออ้าอยู่ในลำคอ ปลายลิ้นเกี่ยวตวัดดูดดุนอยู่ในโพรงปากของหญิงสาวหาความหอมหวาน มันซาบซ่านสั่นไปทั้งอารมณ์

“โอ้ว...” กัมปนาทหลุดปากออกมาทันทีที่ริมฝีปากของเขาเป็นอิสระ ร่างหนายันตัวขึ้นตั้งท่าได้ก็ขยับโยกแท่งสำราญของเขาอยู่ในความอ่อนนุ่มของสตรีที่นอนน้ำตารินยอมรับสภาพตัวเองตอนนี้ไม่ได้ มันทั้งแน่นและอึดอัดไปหมด เจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแยกออกเป็นสองส่วน ชายหนุ่มใช้แขนสอดขาของเธอให้อ้ากว้าง โยนตัวขึ้นและกระแทกอัดเข้า ๆ ออก ๆ ใบหน้าของเขาแดงก่ำ นี่หรือคือการประหัตประหารลงทัณฑ์ในแนวทางของเขา มันกักขฬะและไม่น่าจะใช่วิธีที่เขาคิดเอาไว้

ร่างเล็ก ๆ ของกุหลาบแก้วสั่นสะเทือน ความเจ็บปวดบนเรือนกายเริ่มเจือจาง มันมีอารมณ์แปลก ๆ เกิดขึ้น ทุกครั้งที่เขากระแทกหนักมันหน่วง รู้สึกหวามในร่างกายอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่เขากระดกสะโพกตอกอัด เธอกลับเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว หญิงสาวได้แต่หลับตานิ่ง ขบเม้มริมฝีปากไม่ให้เปล่งวาจาหรือเสียงร้องครางน่าเกลียด ๆ นั้นออกมา

“อะ... อ๊า...”

ตับ ๆ ตับ ๆ เขาทำแรง ๆ เหมือนไปนอนกับโสเภณีในซ่องก็ไม่ปาน ร่างเล็ก ๆ ที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขากระเพื่อมไหว สองเต้าขยับตามจังหวะโยกที่ร่างใหญ่อัดกระแทก ชายหนุ่มก้มหน้า อ้าปากอมแล้วดูดพวงพุ่มนั้นแรง ๆ จะบอกว่าทั้งเจ็บปวดและทรมานยิ่งกว่าเมื่อคืน

เขาทำเหมือนเธอไม่ใช่คน ทั้งรุนแรงและไร้ความปรานี นี่มันเป็นครั้งแรกของเธอนะ ฝ่ามือข้างหนึ่งจับขาของเธอชูขึ้น และส่งปลายนิ้วแข็งแรงลงไปขยี้กับเม็ดรัญจวนของหญิงสาว เธอหวีดร้องขึ้นมาแบบไม่ได้ศัพท์ ร่างเล็ก ๆ สั่นกระตุก ตอดรัดลำใหญ่ที่พองคับอยู่ข้างใน เลือดแห่งพรหมจรรย์ไหลรวมออกมากับน้ำใส ๆ ที่ร่างกายของหญิงสาวขับส่ง

สายตาของกัมปนาทจ้องมองสองอวัยวะของเขาและเธอที่สอดประสาน รอยยิ้มฉายชัดขึ้นมาบนใบหน้าของเขาแบบพึงพอใจ เขายอมรับว่าสะใจที่ได้ทำลาย ทำร้ายเธอ และยิ่งเห็นกิริยาร่าน ๆ ร้องร่ำพออกพอใจที่เขาทั้งใช้นิ้วและท่อนลำทำแบบนี้ เธอกลับตอบสนองยกมือขึ้นบีบคั้นหน้าอกของตัวเอง เธอตัวอ่อนเหมือนเทียนที่ถูกเปลวไฟลน