แค้นที่ 19
บทลงโทษสำหรับการถูกเอาใจใส่
"จะยิ้มอะไรนักหนา คิดว่าตัวเองเป็นพรีเซนเตอร์ยาสีฟันรึไง ปากจะฉีกถึงรูหูแล้วมั้งนั่น"
เจคอบเหลือบมองคนที่เดินขนาบข้างเพียงหางตา ก่อนจะถอนลมหายใจออกมาโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกับอีกฝ่ายเหมือนเคย และยังคงยิ้มอยู่แบบนั้นระหว่างที่ศิลาคุมตัวเขาเดินไปตามทาง
การกระทำของเจคอบเล่นเอาศิลาแทบจะเปลี่ยนใจลากตัวเด็กหนุ่มกลับเข้าด้านในเหมือนเดิมเต็มที
ความหงุดหงิดและไม่พอใจกำลังตีขึ้นมาในหัวของหนุ่มใหญ่ เมื่อพอจะรู้สาเหตุว่าอะไรที่ทำให้นักโทษ 'พิเศษ' ของเขาคนนี้อารมณ์ดีและยิ้มได้มากกว่าทุกวัน
"ว่าไงพ่อลูกครึ่ง วันนี้ยิ้มแฉ่งมาแต่ไกลเลย มีอะไรดีๆ หรือเปล่า"
น้ำเสียงสดใสของเจคอบดังลอดสายโทรศัพท์ผ่านหลังม่านกระจกเช่นเคย ในตอนแรกเขาไม่รู้หรอกว่ามาร์ตินจะมีความคืบหน้าอะไรมาบอกเขาหรือไม่ นักโทษหนุ่มเพียงแค่คิดว่า หากถึงวันนี้...วันที่ญาติมาเยี่ยมได้ มันช่างเป็นอะไรที่ว
