แค้นที่ 18
ศาลเตี้ย
เมื่อเห็นใบหน้าถมึงทึงของคนเป็นเพื่อนที่เดินเข้ามา ศิลาก็แปรเปลี่ยนเป็นเรียบขรึมทันทีวงแขนกว้างยกขึ้นสอดกันที่ใต้ราวนมด้วยมาดกวนๆ เพื่อรอฟังว่าคนเป็นเพื่อนจะพ่นคำด่าอะไรออกมา ทว่า...
"อะ อ้าว เฮ้ย! ไอ้หมอ! จะเข้าไปทำไมอีกว่ะ"
เป็นศิลาที่โวยวายออกมาดังลั่น เมื่อหมอบดินทร์ทำราวกับเขาไร้ตัวตน แล้วเปิดประตูห้องขังเข้าไปเลยโดยไม่ฟังเสียงของเขาสักนิด
ผู้อำนวยการหนุ่มจ้องมองผ่านลูกกรงเล็กเหนือประตูก็พลันเกิดความรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาอีกคำรบหนึ่ง เมื่อเห็นภาพในนั้น
ภาพของหมอบดินทร์ที่บรรจงใช้ทิชชูเช็ดไปตามวงหน้าของนักโทษคดีร้ายซึ่งเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักของเขา ภาพของเพื่อนขอที่เริ่มปลดผ้าคลุมกายของเจคอบออกเพื่อขอดูแผ่นหลังเต็มไปด้วยรอยกัดของตัวเขา ภาพที่ฝ่ายนั้นป้อนน้ำ ป้อนยาให้เจคอบโดยที่เด็กหนุ่มเองแม้จะดูไร้เรี่ยวแรงกลับยังคงยกยิ้มบางให้บดินทร์ได้อยู่ดี
ความห่วงหาอาทรซ
