แค้นที่ 20
คลางแคลงใจ
'เจคอบยื่นขอถอนคำสารภาพ'
คำบอกเล่าของลูกน้องที่เข้ามารายงานในเมื่อตอนเช้านี้ ยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของศิลาไม่จางไปไหน ในรอบหยักของสมองผู้อำนวยการหนุ่มวนเวียนแต่คำถามที่ว่าทำไมเต็มไปหมด ทำไมเจคอบถึงกลับคำให้การ ทั้งที่ในตอนแรกก็เหมือนจะสารภาพแล้วแท้ๆ ทำไมเด็กหนุ่มนั่นถึงได้มั่นใจนักหนาว่าตนจะรอดพ้นจากความผิดนี้ทั้งที่ตอนแรกก็ยอมเดินเข้ามาในดินแดนนี้แต่โดยดีนี่
หรือจะเป็นเพราะผู้ชายคนนั้น...คนที่ทำให้รอยยิ้มของเจคอบมันกระจายอยู่เกลื่อนใบหน้าอย่างไม่ได้ยากเย็นอะไร
คิดถึงตรงนี้ริมฝีปากของศิลาก็พลันถูกเม้มเข้าหากันจนแน่นเป็นเส้นตรง คำตอบของความสับสนไม่ได้อะไรกลับมาเลยนอกจากความหงุดหงิดในใจเท่านั้น
ฉับพลันกายหนุ่มใหญ่ก็ไหวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเสียงเรียกเข้าของมือถือแผดเสียงดังลั่นในกระเป๋ากางเกงปลุกเข้าออกมาจากความรู้สึกที่กำลังยุ่งเหยิงสับสนไปหมด คิ้วหน้าขมวดเข้าหา
