ตอนที่ 13 ทายา ? นิดหน่อย
871 คำ
เช้าวันถัดมาขบวนรถม้าของจวนท่านโหวเดินทางมาถึงคฤหาสน์พักร้อน
พี่ชายไม่ได้เอ่ยถามเรื่องเมื่อคืน เขาอาจจะกังวลว่าเรื่องเช่นนั้นมันจะกระทบจิตใจของนาง และไม่อยากทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหาย แต่ก็ไม่แน่ว่าในอนาคตเขาอาจจะถามขึ้นมา เฉิงคุนเองก็บอกแล้วว่า...เรื่องเมื่อคืนไม่ทางปิดบังพี่ชายได้อีกต่อไป
หากว่าในวันข้างหน้าพี่ชายถามขึ้นมา นางก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายกับเขาอย่างไรดี หญิงสาวเลิกคิดเรื่องนี้ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียง นางนอนหลับยาวจนเกือบถึงช่วงหัวค่ำเพราะร่างกายอ่อนเพลียมาก ยามลุกขึ้นเดินหญิงสาวก็รู้สึกปวดตึงตรงจุดกึ่งกลางกายในยามก้าวเดิน
เจียชีตบโต๊ะด้วยความโกรธ! ใบหน้าของนางบูดบึ้ง แต่นางก็ทำอะไรเขาไม่ได้เพราะตนเองเป็นคนร้องขอให้เฉิงคุนทำเรื่องแบบนั้นเอง หญิงสาวนอนลงบนเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ ในใจก็ได้แต่คิดหาวิธีที่จะทรมานเขาอย่างชั่วร้าย
เสี่ยวเหมยเคาะประตูเรียกนางอยู่ด้านนอก "คุณหนู…ท่านตื่นหรือยังจะรับอาหารเลยหรือไม่เจ้าคะ"
เจียชีรู้สึกว่าท้องร้องขึ้นมาบ้าง "เอาเข้ามา"
อาหารวันนี่คือโจ๊กและเครื่องเคียงหลายอย่าง จำพวกผักดองและไก่ฉีก หลังจากชิมไปไม่กี่คำนางก็รู้สึกอิ่ม เป็นเพราะอากาศร้อนทำให้ความอยากอาหารของนางลดลงมาก
เสี่ยวเหมยเกลี้ยกล่อมให้นางกินเข้าไปอีกสักสองสามคำก่อนจะให้สาวใช้คนอื่นยกสำรับอาหารออกไป วันนี้เสี่ยวเหมยรายงานว่าได้บรรดาพี่ชายและน้องชายทั้งหลายพากันไปล่าสัตว์บนภูเขากับบุตรชายตระกูลอื่น และคืนพรุ่งนี้พวกเขาจะมีการจัดงานเลี้ยงร่วมกัน
เจียชีพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะบอกให้เสี่ยวเหมย ไปพักได้เพราะนางจะนอนต่อ
คืนนี้หญิงสาวหลับลึกและฝันอย่างลามก ในความฝันนางถูกเฉิงคุนร่วมรักอยู่บนโขดหินอย่างร้อนแรงทั้งคืน นางร้องขอให้เขาหยุดแต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาในตัวนางจนถึงจุดสุดยอด!
"อืม...อ่า..." หญิงสาวส่งเสียงครวญครางออกมาทั้งที่ยังนอนหลับ เฉิงคุนที่เพิ่งเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นนางเป็นเช่นนี้ เขาก็รู้สึกสงสารนางขึ้นมา ด้วยฤทธิ์ของยาพิษทำให้ เจียชีต้องเป็นเช่นนี้ ชายหนุ่มกดเรียวขาของหญิงสาวที่กำลังปัดป่ายไปมาเอาไว้
คฤหาสน์พักร้อนอากาศเย็นสบาย แต่เจียชีกลับเหงื่อออกท่วมตัว หญิงสาวสลัดผ้านวมบนตัวออก เสื้อผ้าของนางหลุดลุ่ย ผมยาวสีดำขลับสยายเต็มบนหมอน ท่าทางช่างดูยั่วยวนยิ่งนัก
เฉิงคุนก้มศีรษะลงและเช็ดน้ำหวานที่ไหลออกจากช่องทางรักของนางด้วยผ้าฝ้ายสะอาด เขาใช้ขี้ผึ้งทาแผลให้นางอีกครั้ง ด้วยการป้ายยาบนนิ้วแล้วสอดใส่เข้าไป แต่เจียชีที่กำลังอ่อนไหวในอารมณ์กลับบีบรัดนิ้วของชายหนุ่มเอาไว้ ปฏิกิริยานี้ของนางทำให้ท่อนเนื้อของชายหนุ่มเริ่มออกอาการ
เขาเม้มริมฝีปากของตนเองแน่น พยายามสะกดอารมณ์ ในระหว่างที่เขาดึงนิ้วออกอย่างช้าๆ หญิงสาวก็เริ่มร้องครางและส่ายสะโพกของตนเองกับนิ้วของเขา "เฉิงคุน..."
"...”
เฉิงคุนเกือบจะควบคุมตนเองไม่อยู่ แต่ระหว่างนั้นเขาได้กลิ่นหวานเลี่ยนออกมาจากตัวนาง...เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ลองกระตุกนิ้วชี้เข้าไปในรูสวาทของนางเบา ๆ จากนั้นใส่นิ้วกลางเข้าไปอีกครั้งอย่างใจเย็น กลิ่นยาพิษหวานเลี่ยนล่องลอยออกมาจากตัวนางชัดกว่าเดิม
มันเป็นกลิ่นยาพิษที่ชวนให้ผู้คนหลงใหล...
เฉิงคุนแค้นใจยิ่งนักที่ไม่ได้ฆ่าชิงเฟิงด้วยตนเอง อีกฝ่ายคงรู้ตัวว่าการตกอยู่ในเงื้อมมือของเขามันช่างเลวร้ายเสียยิ่งกว่าตาย ดังนั้นอีกฝ่ายจึงชิงฆ่าตัวตายก่อนด้วยการกลืนยาพิษ ชายหนุ่มไม่รู้ว่าคำพูดก่อนที่อีกฝ่ายจะตายมันน่าเชื่อถือหรือไม่
แต่วันนี้ที่เขาเห็นอาการของนางก็เริ่มคิดว่าคำพูดของชิงเฟิงอาจจะเป็นความจริง เมื่อเขาไปเสาะหายาถอนพิษ บรรดาหมอทั้งหลายต่างบอกว่า มีแค่ตัวยาที่ช่วยบรรเทาอาการของพิษเท่านั้น ต้องใช้การร่วมรักหลายๆ ครั้งจึงจะทำให้พิษสลายหมดไป!
เมื่อเป็นเช่นนั้นเขาจะเป็นคนรักษานางเอง แค่เพียงแต่เขาคนเดียวก็สามารถรับมือกับความต้องการของนางได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องให้นางไปหาคนอื่นอีก!
มาแล้วจ้าตอนหน้ามีดราม่านิดหน่อยนะคะ ใครไม่ชอบดราม่าก็ฝืนใจอ่านหน่อยได้ไหม กดผ่านๆ เพิ่มยอดวิวให้ไรท์หน่อยก็ได้ 555
ใครชอบกดใจ กดเม้นท์ กดเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ
- ผู้เขียน
