อากาศยามเช้าที่แสนสดใส แสงแดดอ่อน ๆ สีทองอร่ามที่ทอแสงประกายวาววับลงมาแตะแต้มพื้นดิน ทำให้ม่านหมอกบางเบาที่ปกคลุมไปทั่วทุกหนแห่งค่อย ๆ จางและก็หายไปในที่สุด ดอกไม้นานาชนิดที่ขึ้นอยู่เต็มในสวนหลังบ้านต่างพากันส่งกลิ่นหอมละมุนกระจายไปทั่วบริเวณ
บทมากรยืนยิ้มหวานอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ ธรรมชาติที่พบเห็นอยู่ตรงหน้าทำให้ความแช่มชื่นที่เคยเหือดหายไปจากใจของหล่อนเนิ่นนานกลับมาอีกครั้ง รอยยิ้มของปีศาจร้ายที่เผลอตัวยิ้มให้หล่อนเมื่อวาน มันทำให้โลกของหล่อนกลายเป็นสีชมพูขึ้นมา ความรักที่เคยเก็บซ่อนไว้ในใจถูกเปิดเผยออกมาจนหมด
“ทำไมนะ ฉันถึงต้องมาหลงรักคุณด้วย ทั้งที่คุณร้ายกับฉันเหลือเกิน”
พูดออกมาแล้วก็อดหัวเราะตัวเองไม่ได้ ความรักทำให้หล่อนลืมความเลวร้ายที่เขาทำกับหล่อนจนหมดสิ้น ที่เขาว่ากันว่า ผู้หญิงมักจะชอบคนเลว คิดว่าคำนี้คงใช่กับหล่อนได้ เพราะยิ่งเขาโหดร้ายกับหล่อนเท่าไหร่ หัวใจของหล่อนก็ยิ่ง
