แสงจันทร์นวลผ่องสาดแสงผ่านช่องหน้าต่างบานใหญ่เข้ามากระทบกับผิวเนียนละเอียดของหญิงสาวที่ยังคงนอนหลับใหลไม่ได้สติอยู่บนเตียง ตั้งแต่ที่เขาจับหล่อนโยนลงสระว่ายน้ำ มาถึงตอนนี้หล่อนยังไม่ตื่นขึ้นมารับโทษทัณฑ์จากเขาอีกเลย
ความห่วงใยที่ซ่อนอยู่ลึกจนต้องใช้จอบขุดของเขา ค่อย ๆ เผยขึ้นมาทีน้อย แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าคลั่งแค้นขนาดไหน แต่ก็ทำได้แค่ปากเท่านั้น เพราะทุกครั้งที่ได้สัมผัสหล่อน ความอ่อนหวานก็จะจู่โจมเข้าใส่เขาราวกับคลื่นทะเลยักษ์ แม้จะต่อต้านขนาดไหน สุดท้าย... ก็ต้องพ่ายแพ้กับสัมผัสเสน่หานั้นอย่างราบคาบ
ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งลงบนขอบเตียงข้าง ๆ ร่างบอบบางที่ยังคงนอนนิ่งนั้นอย่างแผ่วเบา มือหนาใหญ่ค่อย ๆ ยื่นเข้าไปหา หมายจะสัมผัสกับแก้มนวล แต่ก็เปลี่ยนใจดึงมันกับมาที่เดิม
ทำไมเขาจะต้องอ่อนโยนกับผู้หญิงคนนี้ด้วย.. หล่อนผิด หล่อนเลว หล่อนก็ต้องได้รับกรรมที่หล่อนก่อขึ้นไว้เอง แม้จะพยายามคิดถึง
