เวลาผ่านพ้นไปไม่นานรถคันหรูสีดำสนิทของติญญานนท์ก็เลี้ยวเข้ามาจอดสนิทที่บ้านพักหลังใหญ่ในไร่ดวงตะวัน ความคุ้นเคยตั้งแต่วัยเยาว์โหมเข้าใส่เขาไม่ยั้ง ภาพมารดาของเขากับผู้ชายอีกคนหนึ่งที่ไม่ใช่บิดาปรากฏขึ้นเด่นชัดในสมอง ผู้ชายคนที่แม่เลือกคือบิดาของเมธาพัฒน์ไม่ใช่บิดาของเขา ความรู้สึกอิจฉานี้ทำให้ติญญานนท์ไม่ชอบขี้หน้าน้องชายต่างบิดาสักเท่าไหร่
ไร่แห่งนี้เขาเคยอยู่มาตั้งแต่เด็ก เพราะตั้งแต่บิดาของเขาเสียชีวิตลง มารดาก็พาเขามาอยู่กับหล่อนด้วย ซึ่งก็คือที่นี่ แต่พอเขาอายุได้ 7 ขวบ แม่ก็ส่งเขาให้ไปอยู่กับคุณย่า โดยอ้างว่าคุณย่าไม่มีใคร แต่เขารู้ดีว่าเขาคือส่วนเกินของครอบครัวใหม่ของมารดาต่างหาก
ชายหนุ่มสลัดความเจ็บปวดในวัยเด็กทิ้งไป เพราะตอนนี้เขาโตแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้ว และสิ่งสำคัญตอนนี้ก็คือการแก้แค้นผู้หญิงแพศยาคนนี้ ติญญานนท์เหลือบตามองผู้หญิงที่นั่งตัวลีบอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาเคียดแค้น
ละออง
