จารวีกรีดร้องในใจ เธอจ้องมองเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก็เธอนึกว่าเขาหยิบที่ปั๊มนมให้ เธอเลยยอมให้เขาช่วย ถ้ารู้ว่าเขาจะช่วยด้วยการแย่งนมลูกเธอกินแบบนี้ เธอไม่มีทางยอมรับความช่วยเหลือจากเขาเด็ดขาด
“หน้าตาคุณไม่โอเคเลย นมยังคัดอยู่เหรอ ต้องดูดอีกไหม” รู้ทั้งรู้แหละว่าเธอไม่พอใจ แต่ก็ดันหักห้ามใจไม่ได้ และได้ทำมันลงไปแล้ว พอเธอเงียบ เขาก็รู้สึกผิด เลยต้องหาเรื่องให้เธอพูดด้วย
“อ๊ะ ! อย่านะ !” จารวีรีบดันบ่ากว้างไว้สุดแรง เมื่อเขาทำท่าว่าจะก้มลงไปดูดนมเธออีกครั้ง
“แล้วหายเจ็บหรือยัง”
นมคัดน่ะหายเจ็บแล้ว แต่ตอนนี้เธอเจ็บใจเขามากกว่า ตัวเองทำเรื่องไม่สมควรกับเธอแท้ ๆ ยังมาหาว่าเธอเต็มใจให้ทำ
“มีอะไรให้ผมช่วยอีกไหม”
“ไม่มีแล้วค่ะ ขยับออกไปสักทีสิคะ จาจะใส่เสื้อ” เสื้อหลุดลุ่ยแบบนี้ เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาเสียเลย
ศิรภพยิ้มพราว เขายอมขยับไปนั่งเบาะตัวเอง แต่สายตายังเหลือบมองหญิงสาวอยู่ตลอด
