“พี่จา ! ผมได้งานทำแล้วนะ”
จารวีขมวดคิ้วมุ่น “แกก็มีงานทำอยู่แล้วนี่”
“โธ่ ! พี่จา นั่นมันงานพาร์ตไทม์ แต่ตอนนี้ผมจะมีงานประจำทำแล้วนะ บริษัทเขาเพิ่งโทรมาเมื่อกี้ เขาเรียกผมไปเซ็นสัญญาวันจันทร์นี้แหละ”
“จริงเหรอ”
จิรายุพยักหน้า “จริงสิ”
“เก่งมากเลยจิ พี่ดีใจด้วยนะ”
“อือ...ผมไปบอกพ่อกับแม่ก่อนนะ”
จิรายุหุนหันลงบันไดไปแล้ว จารวีจึงหันมายิ้มและพูดคุยกับลูกสาว
“จันทร์จ๋า...น้าจิของหนูได้งานทำแล้วนะคะ ต่อไปนี้หนูต้องดื้อให้น้อยลงนะลูก เพราะจะมีแค่คุณตากับคุณยายคอยดูแลหนู เข้าใจไหมคะ”
เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มหวาน ส่งเสียงอ้อแอ้ราวกับรับปากรับคำสิ่งที่แม่จ๋าบอก
“เก่งมากค่ะ เราลงไปหาคุณตาคุณยายกันเถอะ” จารวีหอมแก้มยุ้ยฟอดใหญ่ เธอกระชับวงแขนอุ้มลูกแนบอก ก่อนจะพาจันทร์เดินลงบันไดไปสมทบกับน้าจิ และคุณตาคุณยายที่กำลังพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจที่น้าจิของจันทร์จ๋าได้งานทำแล้ว
เมื่อมีเรื่
