Chapter 6
1425 คำ
หลังจากทานข้าวเสร็จลูกปลาก็ไปช่วยแม่บ้านเก็บจานไปล้าง คุณหญิงเดินมาสั่งให้หญิงสาวหยุดทำ เพราะเธอไม่ได้ให้มาเป็นคนใช้แต่ให้มาเป็นภรรยาของลูกชายต่างหาก
"ไม่ต้องทำลูกคนมีเยอะแยะอย่าไปแย่งงานคนอื่นทำสิ"
"แต่ว่า..."
ลูกปลามองจานในมืออย่างลังเล เธอรู้สึกแปลกมากที่ต้องมานั่งกินนอนกินอยู่ในบ้านหลังใหญ่โดยไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ มันไม่ใช่นิสัยของเธอสักนิด
"ไปทำขนมดีมั้ย ฉันอยากกินขนมฝีมือหนู"
"งั้นกินเค้กส้มดีมั้ยคะ"
ลูกปลาเสนอเมนูพิเศษ เธออยากทำเค้กส้มเพราะเห็นในตู้มีส้มอยู่เยอะมาก คุณหญิงพยักหน้าอย่างสนับสนุนเพราะเธอก็ชอบทานอยู่ โดยเฉพาะลูกชายของเธอโปรดปรานเค้กส้มมาก ถ้าได้ชิมจะร้องหาหนูลูกปลาให้ทำอีกแน่นอน
"ดีจ๊ะ งั้นทำเลยเดี๋ยวจะไปรดน้ำต้นไม้เล่นระหว่างรอหนูทำดีมั้ย"
"ดีค่ะ ใช้เวลาไม่นานค่ะ"
"ทำเยอะๆเลยนะลูกชายฉันชอบทานเค้กส้ม เอาแบบสุดฝีมือเลยนะ"
"ได้ค่ะ"
ลูกปลายิ้มกว้างออกมาก่อนจะล้างมือแล้วเดินไปเปิดตู้เก็บของเพื่อหยิบวัตถุดิบต่างๆ บ้านคนรวยนี่มีพร้อมทุกอย่างเลยแหะ เหมือนเดินตลาดขนาดย่อมเลยของครบมาก
จากนั้นเธอเริ่มลงมือทำเค้กสูตรพิเศษที่เชฟจากร้านเบเกอรี่ที่เธอทำงานสอนมากับมือ หญิงสาวตั้งใจทำมันมากแถมทำแยกสองก้อน เพราะจะทำให้คุณท่านทานกับพวกแม่บ้านอีกก้อนหนึ่ง เมื่อเช้ารับปากไว้แล้วว่าถ้าว่างจะทำให้ทาน ก็เลยถือโอกาสทำพร้อมกันไปเลย
"น่าทานมากเลยค่ะ"
แม่บ้านอีกคนที่เดินเข้ามาก็ร้องว้าวออกมาอย่างตื่นเต้น พวกเธอทำของพวกนี้ไม่เป็นหรอกยิ่งตอนนี้มีเชฟมาอยู่ที่นี่สบายขึ้นเยอะเลยแทบไม่ต้องทำอาหาร เพราะพวกเธอทำได้แค่ไม่กี่อย่างเท่านั้น
"อันนี้ของพวกพี่นะคะ ลูกปลาทำเผื่อด้วย"
"อยากกินแล้วค่ะต้องอร่อยมากแน่นอนเลย"
แม่บ้านยิ้มแก้มปริดีใจอย่างกับถูกหวยเมื่อจะได้ทานของอร่อย ใช้เวลาทำอย่างปราณีตนานเกือบสองชั่วโมงกว่าจะออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน
"อันนี้แบ่งกันนะคะ ลูกปลาจะเอาจานนี้ไปเสิร์ฟให้คุณท่านทั้งสองกับน้ำส้มนี้ ส่วนอันนี้ฝากแช่ตู้เย็นค่ะจะให้คุณภานุทานเย็นนี้"
"รับทราบค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่เก็บของให้เองค่ะคุณลูกปลาไปเถอะ"
ลูกปลาถือถาดเดินออกไปตรงสวนหลังบ้าน ตอนนี้คุณท่านทั้งสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ เธอวางถาดลงก่อนจะเสิร์ฟจานให้ตรงหน้า
"เค้กส้มสูตรพิเศษแล้วก็น้ำส้มคั้นค่ะ"
"ทำไมหนูทำอะไรก็น่ากินไปหมดเนี้ย"
คุณหญิงเอ่ยชมไม่ขาดปาก คนที่สงสัยภรรยาอีกคนคงไม่พ้นสามีที่นั่งอยู่ข้างๆ มันแปลกตั้งแต่จ้างเชฟมาแล้วประเด็นคือจ้างคนสวยสเป็คลูกชายมาด้วย มันแปลกมาก
"ชิมสิคะคุณ"
"จ๊ะๆ"
คุณผู้ชายของบ้านตักเค้กชิมก่อนจะยิ้มออกมา มันอร่อยตามที่คาดไว้เลยแหละ คนเรียนเชฟนี่ลิ้นรับรสเขาคงดีกว่าคนปกติ ถึงได้ทำเมนูแต่ละอย่างออกมารสชาติดีมาก
"อร่อยมาก น้ำส้มก็พอดีสุดๆ"
"ไว้หนูทำอย่างอื่นให้ทานนะคะ เค้กส้มนี่ลูกปลาไม่ทำหวานค่ะ เห็นว่าคนในบ้านนี้ไม่ชอบทานหวานกันเท่าไหร่"
"เอาใจใส่จริงเชียว เค้กส้มนี่ลูกชายลุงชอบมากเลยนะหนูลูกปลา เย็นนี้ภานุกลับมาลองเอาให้ชิมสิ"
คุณผู้ชายเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง ลูกปลาทำเพียงแค่ยิ้มเท่านั้น คุณหญิงรู้สึกได้เลยว่ามีแต่คนในบ้านเอ็นดูหนูลูกปลา แล้วแบบนี้ลูกชายเธอจะรอดเหรอ... ไม่มีทางแน่นอน
หลังจากนั้นลูกปลาก็ไปทำสลัดเห็ดรวมให้คุณผู้ชายก่อนจะไปพักผ่อนในห้องนอนเพราะคุณหญิงไม่ยอมให้เธอไปช่วยงานแม่บ้าน
"เบื่อจัง ทำอะไรดีเนี้ย"
ลูกปลาเปิดโทรศัพท์ดูสูตรอาหารและเมนูแปลกใหม่มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน คุณหญิงจะได้แปลกใจที่ได้ทานของที่ไม่เคยทานมาก่อน
"เย็นนี้ทำอะไรดีนะ"
ลูกปลาเปิดเมนูไปมาก่อนจะตัดสินใจว่าจะทำอาหารไทยง่ายๆให้ทาน แต่คงไม่ใช่เมนูผัดผัก ต้มจืดอะไรพวกนี้หรอกมันน่าเบื่อไป เธอนั่งค้นหาข้อมูลก็คิดว่าจะลองทำแกงส้ม กุ้งผัดผงกะหรี่ ปลาทับทิมทอดสมุนไพร
"สามอย่างพอแล้วมั่งเนี่ย"
เธอนั่งคิดไปพลางๆก่อนจะติดสินใจว่าจะทำสามเมนูนี้ แล้วก็จะเสิร์ฟเค้กส้มที่เหลือเป็นของว่าง อ่อ มีผลไม้ด้วย
"พอแล้วล่ะ นี่กี่โมงแล้วนะ"
ลูกปลามองนาฬิกาเป็นเวลาบ่ายสามแล้ว เธอลงไปชั้นล่างเพื่อเข้าครัวทำอาหารเมนูตอนเย็นอย่างตั้งใจ ยังไงคุณหญิงก็จ้างให้มาทำอาหารเธอต้องทำให้เต็มที่
"ตั้งแต่มีหนูลูกปลานี่ แม่บ้านที่นี่สบายขึ้นเยอะเลยนะรู้มั้ย"
ป้าพิมเอ่ยแซวหญิงสาว เธอหันมายิ้มแก้มปริก่อนจะตักแกงใส่ช้อนให้เธอชิม
"ช่วยชิมหน่อยค่ะว่ามันจะถูกปากคนที่นี่รึเปล่า"
ป้าพิมช่วยหญิงสาวชิมเมนูก่อนจะพยักหน้าอย่างพอใจ รสชาติกลางๆถูกปากคนทั่วไป ไม่จัดมากไม่จืดมากพอดีเป๊ะเลย
"อร่อยมากเลยจ๊ะ"
"งั้นเอารสนี้เลยนะคะ"
ป้าพิมพยักหน้าก่อนจะถอยหลังออกมาให้ลูกปลาใช้สมาธิในการทำอาหาร จากนั้นเธอก็ทำเสร็จเรียบร้อยพร้อมเสิร์ฟ แต่ยังไม่ถึงเวลากเธอก็เลยหันมาทำสลัดผัดไว้ให้คุณหญิงทานตอนดึก เมนูสุขภาพทานง่ายไม่อ้วน
"อร่อยแล้ว"
ลูกปลาที่อยู่ในครัวคนเดียวก็ตั้งใจทำสุดฝีมือ ภานุที่กลับมาไม่เจอใครก็วางเสื้อสูทลงแล้วเดินเข้าครัวเพื่อไปหาน้ำเย็นดื่ม
เขามาถึงก็เห็นลูกปลากำลังหันหลังทำอะไรสักอย่าง เขาเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำมาดื่มก่อนจะเดินไปข้างหลังของเธอเพื่อมองดูว่าหล่อนกำลังทำอะไรอยู่
"สลัดเหรอ..."
ลูกปลาสะดุ้งเสียงทุ้มจนเกือบทำจานหล่น ดีที่ภานุเห็นก็เลยช่วยไว้ได้ทัน
"ซุ่มซ่ามอีกละเธอเนี่ย"
"ก็คุณเข้ามาแบบนี้ใครก็ตกใจสิคะ"
ลูกปลาบ่นออกมาเสียงอ๋อยก่อนจะค่อยๆตักสลัดผักใส่กล่องไว้ ภานุมองตามเธอก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ
"ฉันหิวมีอะไรให้กินมั้ย"
"มีกับข้าวที่ทำไว้เสร็จแล้วค่ะ ถ้าอยากทานเดี๋ยวลูกปลาตั้งโต๊ะให้"
"ไม่ๆ ฉันอยากกินอะไรรองท้องก่อน ว่าจะไปอาบน้ำทำอะไรเสร็จก่อนค่อยทานพร้อมพ่อกับแม่"
ลูกปลาปิดกล่องสลัดก่อนจะนำไปแช่ในตู้เย็นแล้วหยิบเค้กส้มออกมาสองชิ้นพร้อมกับน้ำส้มคั้นเทลงแก้ว
"มีเค้กส้มค่ะ ลูกปลาทำตอนกลางวัน"
"ทำเค้กเป็นด้วยเหรอ"
เขาเอ่ยถามพร้อมกับมองตามเค้กส้มที่ดูน่ากินมาก ของโปรดเขาเลยแหละชอบซื้อมากินบ่อยๆ
"เป็นค่ะ ลูกปลาไม่ได้เรียนมาโดยตรงนะคะ แต่ว่าทำงานพิเศษร้านขนมเลยได้สูตรมาเยอะเลย"
"เธอนี่ใส่ใจรายละเอียดช่างจำจริงนะ"
"ทานให้อร่อยนะคะ ลูกปลาล้างจานก่อน"
หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะเดินไปตรงอ่าง เขาลากเก้าอี้มานั่งลงที่โต๊ะก่อนจะตักเค้กส้มชิมหนึ่งคำ มันอร่อยพอดีไม่หวานมากเป็นรสชาติที่ถูกใจอีกแล้ว เขาเหลือบสายตามองเด็กสาวที่ตอนนี้กำลังหันหลังไปล้างจานอยู่ก็เกิดนึกสงสัย
'ว่าแม่เขาไปเอาเด็กคนนี้มาจากไหนกัน ถึงได้ทำอะไรถูกใจใครต่อใครไปซะหมด รวมถึงเขาด้วย'
- ผู้เขียน
