ตอนที่8 ตายเพราะหน้าม่อ

775 คำ
ตอนที่8 ตายเพราะหน้าม่อ ประเทศสหรัฐอเมริกา เซฟเฮ้าส์แก็งค์ลูซิเฟอร์ “เหมือนมีคนจัดงานต้อนรับพวกเราเลยนะครับหัวหน้า พอเท้าเหยียบลงจากเครื่องก็ได้ข่าวนี่เลย นายริชาร์ดหน้าเลือดนอนตายในสภาพน่าหดหู่ข้างถนน ไม่ต่างอะไรกับหมาจรจัด” อีวานโยนหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นลงบนโต๊ะที่ระเกะระกะไปด้วยขวดเครื่องดื่ม “หัวหน้าคิดว่ายังไงคะกับข่าวการเสียชีวิตของริชาร์ด ฮิลล์” อัลบาร์ที่กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงข้ามกับอีวานยกขวดเบียร์ขึ้นดื่มไปอึกใหญ่ “อย่างที่เรารู้กัน ริชาร์ด ฮิลล์ เป็นสะพานที่เชื่อมโยงไปยังมาเฟียทุกกลุ่มในโลก ฉันยังนึกไม่ออกว่าใครจะได้ผลประโยชน์อะไรกับการลงมือสังหารเขา” ฟิโอดอร์พ่นควันสีเทาออกจากปากที่ล้อมไปด้วยไรเคราบางๆ “ฉันพอจะได้ข้อมูลมาว่าริชาร์ด ฮิลล์เคยทำงานให้รัฐบาลอยู่หลายสิบปี เขาเคยเป็นมือหนึ่งใน Secret service หน่วยสืบราชการลับและหน่วยอารักษ์ขาประธานาธิบดี ก่อนจะหายสาบสูญไปหลายปีพอปรากฏตัวอีกทีเขาก็เลือกฝ่ายไปอยู่กับกลุ่มผู้ทรงอิทธิพล จากศัตรูกลายเป็นมิตรเท่านั้นยังไม่พอเขายังได้รับความไว้วางใจให้เป็นตัวกลางในการประสานงานธุรกิจสีเทาหลายอย่าง หลายคนสงสัยว่าเขาอาจเป็นหุ่นเชิดของใครสักคนที่ไม่อยากเปิดเผยตัว” “เงินคือพระเจ้าอย่างแท้จริง” อีวานวาดเท้าขึ้นวางบนโต๊ะ ก่อนจะถูกอัลบาร์จ้องหน้าเขม็งจนเขาต้องค่อยๆ เอาเท้าลงไปเหมือนเดิม “ทำไมต้องทำตาดุ” คู่หูหนุ่มทำเสียงอ่อยๆ “สายของเราได้เบาะแสมาว่าคืนที่เกิดเหตุริชาร์ดได้รับการนัดหมายจากนังตัวแสบของแก็งค์เดม่อนให้ไปพบเพียงลำพังก่อนเช้าวันรุ่งขึ้นเขาจะกลายเป็นศพ ในสภาพน้ำลายฟูมปากอวัยวะภายในถูกทำลายจนหมด” “หล่อนชื่อซูซาน่า” อีวานเอ่ยค้านขึ้น “ฉันพอใจจะเรียกหล่อนว่า นังตัวแสบ!” อัลบาร์เน้นคำพูดของหล่อน “แน่ใจได้ยังไงว่าเป็นซูซาน่า ในเมื่อแทบจะไม่มีใครได้เห็นใบหน้าจริงๆ ของหล่อนมาก่อน” ซูซาน่ามักจะสวมหน้ากากปิดบังโฉมหน้าที่แท้จริงตลอดเวลาที่หล่อนออกไปปรากฏตัวภายนอก เชื่อกันว่าหล่อนต้องการปิดบังตัวตนเพื่อความปลอดภัย น้อยคนที่จะได้เห็นใบหน้าแท้จริงของเจ้าหญิงของแก็งค์เดม่อนแม้แต่สมาชิกในแก็งค์เองก็ตาม หากก็มีข่าวลือมากมายถึงความสวยงามของซูซาน่าจนเปรียบว่าเธอมีรูปโฉมราวกับเจ้าหญิง “ริชาร์ดทิ้งเบาะแสเอาไว้ โดยเขียนโน้ตเอาไว้ที่โต๊ะทำงานเป็นชื่อของหล่อน” “แสดงว่าเขาก็รู้นะสิว่าตัวเองอาจจะตกอยู่ในอันตราย บุคคลที่เคยเป็นมือหนึ่งของหน่วย Secret serviceไม่น่าจะเสียท่าง่ายๆ นะครับหัวหน้า หรือว่าจะมีเงื่อนงำอย่างอื่นอีก” อีวานยกขวดเครื่องดื่มกระดกเข้าปาก “หมอนี่บ้าผู้หญิง นั่นเป็นจุดอ่อนของเขา” อัลบาร์เบ้ปาก จ้องมองหน้าอีวานเหมือนต้องการจะจุดประเด็นเรื่องที่คู่หูหล่อนพลาดท่าเสียทีให้กับสาวนักเต้นเปลื้องผ้าหุ่นดินระเบิดในบาร์ “พลาดแค่ครั้งเดียวเธอทำยังกับเป็นตราบาปของฉันตลอดชีวิตเลยนะ” อีวานตีโพยตีพาย “เราพักเรื่องนี้เอาไว้ก่อน สั่งให้คนของเราคอยสืบอยู่เงียบๆ วันพรุ่งนี้ส่งข่าวไปยังสมาชิกในแก็งค์ลูซิเฟอร์ว่าพวกเราจะนัดประชุมกันยังจุดนัดหมายที่13 แยกย้ายกันไปพักผ่อนได้ ฉันจะออกไปหาเพื่อนเก่าสักหน่อย แล้วพวกนายก็ไม่ต้องตามออกไปด้วย” ฟิโอดอร์ตัดบท แล้วขยี้ก้นบุหรี่ลงในจานแก้ว อัลบาร์ทำท่าอึกอักเหมือนจะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่หล่อนก็เลือกที่จะไม่พูดมันออกมา “ได้ค่ะหัวหน้า” “เที่ยวให้สนุกนะครับหัวหน้า” อีวานผิวปาก “ได้นอนพักสักทีเดินทางมาโคตรเหนื่อยเลย ว่าแต่เธอน่ะอยากได้คนนอนเป็นเพื่อนไหมอัลบาร์ ฉันเป็นได้ทั้งหมอนข้างและอย่างอื่นอีกเยอะเลย” “ฝันไปเถอะอีวาน ฉันยังไม่ได้หน้ามืดตามัวขนาดนั้นหรอก” “เธอไม่รู้หรอกว่าพลาดอะไรไป” อีวานยักคิ้วทำหน้ากรุ้มกริ่ม “เหอะ ฉันขอพลาดดีกว่า” อีวานเดินคู่กับอัลบาร์ออกมาจากโต๊ะแล้วต่างแยกย้ายกันไปห้องพักของตนเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม