ร้อนชูว์! nc 35+ 1
1217 คำ
“อ่า!
หอมเหลือเกินแม่กล้วยหอมของพี่เพ้อ อืม!"
“อ่ะ! อือ! ยะ...อย่าทำอะไรกล้วยเลยนะคะ อะ! อา!"
สาวน้อยพยายามแนบเรียวขาเข้ามาชิดกันเมื่อถูกมือใหญ่ของคนตัวโตลูบไล้ แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อมีร่างใหญ่โตแทรกอยู่กลางร่างของเธอ
“ชูว์! ไม่ทำแล้วจะสุขได้ยังไงล่ะคนสวย สวยหอมขนาดนี้อายและกลัวให้ได้อะไร สู้มาสุขครวญครางกระเส่าให้พี่เสียวดีกว่าไหมคนดี อืม! หอม!"
พูดจบก็สูดดมกลิ่นกุหลาบงามแรกแย้มกลางร่าง มือใหญ่เคลื่อนไล่เข้าไปคลี่กลีบดอกไม้อวบอูมของกล้วยด้วยความหลงใหล สายตาบุรุษไม่อาจละจากความงดงามของหล่อน เธอช่างงดงามชมพูระเรื่อสวยหวานดีเหลือเกิน เมื่อได้มองแล้วก็ไม่รอช้าที่จะก้มลงไปดูดกลืนสัมผัสความหวานของดอกไม้งาม
“อ่ะ! อื้อ!" เอวเล็กบิดดิ้นถอยหนีเมื่อถูกเรียวลิ้นสากของบุรุษแข็งแรงสัมผัสสอดแทรกตามกลีบดอกไม้งามของตน มือเล็กจิกทึ้งกำแน่นผ้าปูที่นอนข้างลำตัวด้วยความตื่นตระหนก
“อ่า! ทำไมหวานแบบนี้กล้วย ซี้ดด อูว์!"
สูดปากแรง ๆ เมื่อได้สัมผัสกลีบดอกไม้งามของกล้วยกับลิ้มรสหวานของสาวเจ้า เกิดมาไม่เคยคิดจะกลืนกินน้ำเกสร แต่ของกล้วยกลับมีมนต์ดึงดูดให้เขาเข้าไปใกล้ดูดกลืนกินเจ้าหล่อน
“อือ! ยะ..อย่าทำแบบนี้กับกล้วยเลยนะคะพ่อเลี้ยง อ่ะ! อืม!"
หล่อนบิดเร่ากายเล็กไปมาด้วยความกลัว แต่ในช่องท้องของหล่อนกลับปวดหมุนวนเป็นเกลียวคลื่นราวกับมีพายุกำลังจะซัดเข้าหา หล่อนทรมานกลางร่างเหลือเกิน แถมร้อนภายในกายราวกับมีไฟลุกไหม้
“อืม! เราจะเสียวด้วยกันไม่ชอบเหรอคนสวย”
ผละจากหว่างขาของเธอแหงนเงยขึ้นไปตอบเจ้าจองเรือนร่างยั่วยวน ใบหน้าสวยอาบชื้นไปด้วยน้ำตา สายตาปรือเหม่อมองจ้องมาทางเขา ทำให้ชายหนุ่มยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเคลื่อนกายใหญ่โตข้นคร่อมทับสาวเจ้า เพื่อจะได้ประสานกายเป็นหนึ่งเดียวกัน
ร่างใหญ่คร่อมทาบทับแนบบดเบียดไปกับร่างของกล้วย
มือใหญ่กดตรึงไหล่มนให้จ่มไปกับเตียงนุ่มของตน นาทีนี้ชายหนุ่มไม่อาจจะเชื่องช้าได้อีกแล้ว ปรารถนาในกายหอมหวานของหล่อนเหลือเกิน จมูกโด่งคมสันสูดดมซอกคอระหง ถูไถเคราสากซุกไซ้ซอกคอของคนตัวเล็ก พร้อมขบเม้มฝากฝังรอยรักไว้เป็นจ้ำ ๆ
“อือ! ไม่ไหวแล้วกล้วย อูว์! หอมเหลือเกิน ซี้ดดด อือ!"
คำรามเสียงสั่นพร่า มือใหญ่ผละจากกดไหล่มนขึ้นมาลูบไล้แก้มเปียกชื้นน้ำตาและเหงื่อไคลของคนตัวเล็ก แล้วเคลื่อนมาจูบริมฝีปากเล็กแผ่วเบาอย่างปลอบโยน
“กล้วย..อ่ะ! ร้อนเหลือเกินพ่อเลี้ยง อือ!" หล่อนบิดกายสั่นเทาไปมาด้วยความร้อนทรมานในทรวงกาย
“ชูว์! เดี๋ยวเธอจะไม่ร้อนแล้วสาวน้อย อ่า!" เอ่ยพลางบีบขยำเต้างามที่บดเบียดกับอกของตนเพื่อปลุกเร้าความร้อนรุ่มให้คนตัวเล็ก
ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองทาบทับคร่อมบดเบียดกัน สองเรือนกายอาบชื้นไปด้วยเหงื่อไคล ริมฝีปากเล็กแห้งผาก ริมฝีปากหนาก็เช่นกัน มือใหญ่เคลื่อนไล้นวดคลึงร่างอ้อนแอ่น สลับกับพรมจูบซ่านตามเรือนร่างสวยงาม
“กล้วย..อ่ะ! ร้อนเหลือเกินพ่อเลี้ยง อือ!” หล่อนบิดกายสั่นเทาไปมาด้วยความร้อนทรมานในทรวงกาย
“ชูว์! เดี๋ยวเธอจะไม่ร้อนแล้วสาวน้อย อ่า!” เอ่ยพลางบีบขยำเต้างามที่บนเบียดกับอกของตนเพื่อปลุกเร่าความร้อนรุ่มให้คนตัวเล็ก
ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองทาบทับคร่อมบดเบียดกันสองเรือนกายอาบชื้นไปด้วยเหงื่อไคล ริมฝีปากเล็กแห้งผาก ริมฝีปากหน้าก็เช่นกัน มือใหญ่เคลื่อนไล้นวดคลึงร่างอ้อนแอ่น สลับกับพรมจูบซ่านตามเรือนร่างสวยงาม
“โอว์! ไม่ไหวแล้วกล้วย ซี๊ดดด อ่า!”
เพ้อภพขยับตัวเคลื่อนสัมผัสสูดดมกลิ่นกายหอมรัญจวนของกล้วยพร้อมกับขบเม้มตีตราจองไว้ทั่วเรือนร่าง มือใหญ่สอดแทรกเข้ากลางหว่างขาเล็ก สัมผัสบดคลึงเกสรดอกไม้งามกลางร่างของหล่อนจนชื้นแฉะ แล้วก็ไม่รอช้าเมื่อหญิงสาวพร้อมสำหรับความแข็งแกร่งของเขาแล้ว เอวสอบขยับยกเคลื่อนมาแนบชิด พร้อมกับนำแครอทหัวใหญ่อวบอูมของตนมาจ่อปากทางรักสวรรค์ของเธอ พร้อมถูไถสอดแทรกร่องสวาทก่อนจะเคลื่อนมาดุนดันกระแทกเร่าประสานเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ
“อูว์! แคบจัง อ่า!”
“อือ! เจ็บ! กล้วยเจ็บ! หยุดเถอะพ่อเลี้ยง ฮือๆๆ ”
หล่อนดิ้นเร่าด้วยความเจ็บปวด เมื่อแครอทหัวใหญ่พยายามกระแทกดุนดันเข้ามาในร่างของเธอ
มือใหญ่จับรั้งเอวเล็กไว้มั่น ล็อกไว้ไม่ให้หล่อนดิ้นถอยหนี เพราะตัวเขาเองก็ทรมานกับความคับแน่นของกล้วยเช่นกัน ปากหนากัดเม้มแน่นอย่างอดทน แล้วสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ รวบรวมแรงอีกครั้งกระแทกดุ้นเข้าไปสุดแรงเกิด
“โอว์! เล็กเป็นบ้า! ชูว์!” เมื่อเข้ามาแช่ร่างใหญ่โของตนได้สำเร็จเขาก็คำรามออกมาด้วยความพึงพอใจกับความสดใหม่ของกล้วยหวีนี้
“อือ! เจ็บ! อึก! พ่อเลี้ยงใจร้าย...ฮือๆๆ ” หล่อนตัดพอน้ำตาคลอปนเสียงสะอื้น อยากจะดิ้นรนหาทางรอดแต่ก็ดิ้นไม่ได้เมื่อเขารั้งเอวหล่อนไว้ จนไม่สามารถขยับไหวติ่งได้
“ชูว์! ไม่ตัดพอสิจ๊ะกล้วย ไม่ร้องสิเธอ ฉันก็แค่จะเอาเธอให้สุขเอง อืม! ให้ตายสิ! แน่นเป็นบ้าเลยว่ะ!” ท้ายประโยคเขาสบถหยาบออกมา พร้อมกับใช้มือใหญ่อีกข้างยื่นไปซับน้ำตาให้คนตัวเล็ก
“อือ! ได้โปรด! ได้โปรดปล่อยกล้วยไปเถอะนะคะ อึก! ฮือๆๆ ” หล่อนยังคงอ้อนวอนเสียงเศร้า
เพ้อภพหาได้สนใจความเศร้าโศกเสียใจของกล้วยไม่ ตอนนี้เขาสนใจแต่ตัวเอง เมื่อมัจจุราชตัวเขื่องฝากฝังร่างอยู่ในกายของเอ มันทั้งคับแน่นและตอดรัดเขาหนักหน่วงเหลือเกินตอนนี้ ชายหนุ่มแทบคลั่งเมื่อเขาเริ่มขยับกายเร่าความเป็นสาวแรกแย้มดูดรัดคลึงเขา
“โอว์! บัดซบ! แน่นไปไหนกล้วย อ่า! เสียวเว้ย!”
“ฮือๆๆ กล้วยเจ็บ..อ่ะ! อือ! ออกไปจากกล้วยเถอะนะพ่อเลี้ยง...อึก! ได้โปรดค่า....เจ็บเหลือเกิน ฮือๆๆ”
หล่อนบิดเบือนหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวดทรมานกลางร่าง มือเล็กจิกทึ้งผ้าปูที่นอนเจ็บปวดแสนจะบรรยาย ปากน้อยแห้งผากกัดเม้มแน่น
“ชูว์! สวรรค์อยู่ตรงหน้าหยุดก็โง่สิกล้วยหอม...อ่า! ไม่ทนแล้วเว้ย! กระแทกแม่งเลยดีกว่า อืม! อ่า!”
มัจจุราชในร่างเทพบุตรเริ่มอดทนรนรอไม่ไหว กระโจนจ้วงลึกเข้าไปในกายสาวแล้วยังไม่อิ่มหนำใจ เขต้องการคขังหวะเร่าร้อน เอวสอบบุรุษขยับขับเคลื่อนเร่าเป้ฯจังหวะเสียวซ่าน มือใหญ่กดเอวเล็กไว้ให้รองรับแรงกระแทกของตน
“อือ! เจ็บ! พ่อเลี้ยงใจร้าย..อ่า! กล้วย...ฮือๆๆ ”
- ผู้เขียน
