อือ! พะ..พี่เพ้อ...อ่า! ไม่ไหวแล้ว.....กล้วยร้อน ชูว์
919 คำ
หล่อนร้องครางปนเสียงสะอื้นไห้ ความเจ็บปวดยังคงมีแทรกมาเป็นระยะ พร้อมกับความเสียวร้อนในกลางกาย ร่างน้อยเผลอแอ่นยกเร่าไร้เดียงสาตอบกลับ
“ฉันไม่ได้ใจร้าย แค่ฉันเห็นแก่ตัวนิดหน่อย อูว์! ตอดรัดดีเหลือเกิน อ่า! เผียะ!”
เสียงแหบพร่าดังออกจากปากหนาพร้อมกับเอวสอบกระแทกเร่าเข้าหากายเล็กเปราะบาง มือใหญ่ตบต้นขาสวยปลุกเร่าอารมณ์ของเธอให้อ่อนพลิ้วไปกับตน เพราะตอนนี้กล้วยยังเกร็งๆ อยู่ และมันก็ได้ผลเมื่อเจ้าหล่อนแอ่นยกเร่างกระแทกตอบสนองเขา แม้จะไม่ประสีประสา แต่ก็เร่าร้อนเหลือเกิน
“อือ! ไม่ไหวแล้วพ่อเลี้ยง อือ! จะ..เจ็บ!”
“สำออย! แทนที่จะเสียวมาเจ็บ อ่อนแอชะมัด ผู้หญิงเชี้ย!”
น้ำคำหยาบกระด้างไหลลื่นออกมาจากปากหนาของคนเห็นแก่ตัว เพ้อภพบอกไม่ได้เลยว่าเขารู้สึกยังไงกับกล้วย รู้แต่ว่าตอนนี้เขาชอบที่เจ้าหล่อนตอดรัดคลึงเขาเช่นนี้
“อือ! พ่อเลี้ยงใจร้าย...อือ! อ่า!” ตัดพอเสียวซ่าน มือเล็กจากจิกทึ้งผ้าปูที่นอนก็เปลี่ยนมาเป็นโอบกอดร่างใหญ่เหนอร่างด้วยความเผลอไผล ปากน้อยร้องครวญคราง เผยอปากน้อยๆ ยั่วยวนแรงบดขนี้เชิญชวนบุรุษอย่างไม่รู้ตัว
“อูว์! ยั่วดีนัก เดี๋ยวพ่อจัดให้ฟ้าเหลือง” กัดฟันกรามคำรามรอดไรฟัน เร่งเร่าเอวสอบโหมหกระหน่ำกระแทก
“อือ! ทำไมกล้วยร้อนแบบนี้คะ อ่ะ! อื้อ!” หล่อนแอ่นเด้งไร้เดีบยงสาตอบสนองร่างใหญ่กระแทกหล่อน มือเล็กจิกทึ้งแผ่นหลังใหญ่ของบุรุษไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“อือ! ก็เสียวไงจะคนสวย อ่า! เดี๋ยวจะซี๊ดกว่านี้กล้วยหอม โอว์! ตอดรัดพี่ดีเหลือเกิน อ่า! เรียกพี่สิ ครางพี่เพ้อหน่อยกล้วย อ่า!”
ชายหนุ่มกระหิ่มยิ้มเยาะคนตัวเล็กใต้ร่างเมื่อเห็นหล่อนร้องครวญครางทรมานเพราะความเสียวซ่านมิต่างจากเขา มือใหญ่เคลื่อนมากรอบกุมเต้างามบีบขยำเป็นจังหวะหนักหน่วงพร้อมกับแรงกระแทกกายแข็งแรง
“พ่อเลี้ยง....ชะ....ช่วยกล้วยด้วยค่า..อือ!”
“อ่า! บอกให้ครางพี่เพ้อไงจะ ครางชื่อพี่หน่อย อูว์! ไม่ไหวแล้วตอดรัดแรงเหลือเกิน โอว์! เย้!”
เงียบ!
ไม่มีเสียงร้องครวญครางเรียกชื่อของมัจจุราช มีเพียงเสียงลมหายใจหอบถี่ของกล้วยดังออกมา เจือปนเสียงครางเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เพ้อภพพึงพอใจ เพราะสิ่งที่เขาปรารถนาจะได้ยินคือชื่อของเขาจากปากของเธอ
“ครางสิ ครางชื่อฉันสิกล้วย” กระแทกบั้นเอวดุดันกว่าเดิมเพื่อเป็นการสั่งสอน
“อ่ะ! โอ้ย!”
กล้วยร้องเจ็บ เมื่อถูกกระแทกดุดัน มือเล็กจิกทึ้งแผ่นหลังกว้างจนเกินรอยแดงบนแผ่นหลังใหญ่ เอวเล็กบิดพลิ้วส่ายเร่าไปมาด้วความเสียวร้อน
“อ่า! ครางชื่อฉันกล้วย พี่เพ้อ...ครางเดี๋ยวนี้! อ่ะ! อูว์! เสียวเหลือเกิน โอว์!” มือใหญ่บดบี้ยอดปทุมงามเร่งเร่าให้หล่อนร้องครางชื่อตน
“พะ....พี่เพ้อ...อือ! ยะ..อย่าทำกับกล้วยแบบนี้เลยค่ะ อ่ะ! กรี๊ดดด”
เสียงครางแผ่วเบาดังออกจากปากอิ่ม เพ้อภพได้ยินเสียงครวญครางเรียกชื่อตนแม้จะแผ่วเบาแต่ก็หวานระรื่นหูเหลือเกิน ปากหนาทาบทับบดจูบปากน้อยแสนหวานสอดแทรกเรียวลิ้นสากไปกอดรัดคลึงเรียวลิ้นของคนตัวเล็กด้วยความสิเน่หา
“อือ! น่ารักมากเมียพี่เพ้อ อ่า! เรียกหวานๆ ให้พี่ได้ชื่นใจอีกหน่อยคนดี อูว์! เสียวเหลือเกินกล้วย อ่า! ไม่ไหวแล้ว พั่บ!”
กระแทกเร่าหนักหน่วงเข้าหาความฉ่ำแฉะของกายสาว ยิ่งเจ้าหล่อนบิดเร่ากายยั่วยวนเขาก็ยิ่งปวดร้อนไปทั่วแก่นกายใหญ่โตที่ขยับเข้าออกในกายเล็ก มือใหญ่บดบีบคลึงเฟ้นเต้างาม ปากหนาบดจูบเร่าเรียวปากอิ่มแห้งผากของกล้วย ดูดคลึงลิ้นเล็กของหล่อนเพื่อรีดน้ำหวานในโพรงปาก
“อ่า! ได้โปรด.....หยุดเถอะพี่เพ้อ...อูว์!”
“ครางอีกกล้วย ครางชื่อผัวอีกสิจ๊ะคนสวย อ่า! เรียกพี่เพ้อเดี๋ยวนี้ โอว์! อ่า!” สั่งสาวเจ้าใต้ร่างพร้อมโหมบทรักลีลาร้อนของตนโหมกระหนำเข้าหากายสาวแรกแย้ม ยิ่งกล้วยบิดเอวเล็กพลิ้วไหวตามแรงกระแทกเขายิ่งเสียวซ่าน ภายในกายของเธอก็ตอดรัดเคล้าคลึงเขาดีเหลือเกิน
“อือ! พะ..พี่เพ้อ...อ่า! ไม่ไหวแล้ว.....กล้วยร้อน ชูว์!” ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอนั้นก็เสียวร้อนไปกับแรงกระแทกเร่าเข้าออกของแครอทหัวใหญ่ของบุรุษ
“ชูว์! เสียวเหลือเกิน พร้อมกันเมียพี่ อ่า! กล้วยหอมจ๋า....หอมเหลือเกิน อืม!” ทิ้งร่างใหญ่ลงไปบดเบียดสีกับทรวงอกอวบหยุ่นของกล้วย ปากหนาขบเม้มลำคอระหงขูดไถเคราสากกับซอกคอของคนตัวเล็ก เอวสอบก็แอ่นกระดกเด้งเร่าจังหวะรัก
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
บทสวาทของมัจจุราชในคาบเทพบุตรเริ่มโหมกระหนำถี่ระรัวแรงกว่าเดิม แสดงใหรู้ว่าตัวเขานั้นก็พร้อมจะพาหญิงสาวร่างน้อยแสนเย้ายวนไปถึงสวรรค์แล้ว กล้วยแอ่นไหวไปตามแรงสวาทของคนตัวใหญ่ ปากน้อยครวญครางกระเส่า มือเล็กโอบกอดรัดคลึงคนเหนือร่างแนบชิดบดเบียดกลืนกินเป็นร่างเดียวกัน เรียวขาเล็กแยกกว้างตวัดเกี่ยวรัดเอวหนาอย่างเผลอตัว
- ผู้เขียน
