ลู่เคอตัวไม่รู้ว่าสีหน้าแข็งกระด้างเปลี่ยนเป็นผ่อนคลาย เบิกบานใจตั้งแต่เมื่อไร นางมีอะไรให้เขารู้สึกสนุกได้ตลอด
“ศึกระหว่างเรา เจ้าหมายถึงศึกบนเตียงใช่หรือไม่ น่าสนใจ ข้าอยากจะทำศึกบนเตียงกับเจ้าสักคราแล้วสิ ข้าแม่ทัพไร้พ่ายกับข้าศึกที่มาประชิดถึงเตียงอย่างเจ้า ข้าอยากรู้นักว่าข้าจะปราบเจ้าได้ไหม”
เต้าเฟยเรียกความกล้าให้ตัวเองก่อนจะพูดออกไปด้วยความมั่นใจ “ข้าก็ไม่หวั่น ท่านมาด้วยกลศึกไหนข้าก็รับได้หมด”
ลู่เคอตัวยิ้ม กระทุ้งสีข้างม้าคู่ใจให้วิ่งเร็วขึ้น จนมันแทบจะเหาะ ไม่ถึงครึ่งก้านธูป ลู่เคอตัวก็พาเต้าเฟยมาถึงจวน เขากระโดดลงมาก่อนแล้วยื่นมือไปรับนางให้ลงมา ดวงตาคมกริบจ้องมองดวงตากลมโตอย่างประเมิน ลู่เคอตัวยกยิ้มมุมปาก เอามือไพล่หลังแล้วหมุนตัวเดินนำไปทิศทางที่ไปยังเรือนพักของเขา
ท่าทางหยามหยันท้าทายของเขา มีหรือเต้าเฟยจะดูไม่ออก เขาคิดว่านางไม่กล้าตามไปใช่หรือไม่
นางเร่งฝีเท้าเดินตาม
