รู้ไว้ซะ ว่าไอ้นุ่น ฉันจองย่ะ! อย่าหวังว่าจะคาบไปกินได้ง่ายๆ ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ
“ลีลาเอง ยังจะบ่น” ไอ้นุ่นจิ๊จ๊ะแล้วใช้ข้อศอกกระทุ้งเข้าสีข้างฉันอย่างหมั่นไส้ ฉันแสร้งทำหน้าไม่พอใจ ก่อนจะลอบมองหน้าอีน้องเปิ้ลที่มีรังสีหงุดหงิดแผ่ออกมาบางเบา
“ว่าแต่ ตกลงน้องดูที่ฝึกงานที่ไหนไว้บ้าง จะวอล์คอิน หรือสมัครผ่านอาจารย์”
วอล์คอิน คือการที่เข้าไปสมัครเองกับบริษัทที่ตัวเองสนใจ หรือบริษัทที่เปิดรับ ส่วนการสมัครผ่านอาจารย์ อาจารย์ที่ปรึกษาจะมีรายชื่อบริษัทที่เปิดรับนิสิตเข้าไปฝึกงาน โดยกำหนดคุณสมบัติและจำนวนคนไว้ น้องเปิ้ลเงียบเหมือนกำลังตัดสินใจ ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองไอ้นุ่น
“แล้วพี่นุ่นสมัครผ่านอาจารย์หรือไปสมัครกับบริษัทเองคะ” นางเอ่ยพลางส่งสายตาหวานเลี่ยนจนฉันกลอกตา
ฉันถาม ไม่ตอบฉัน ดันหันไปคุยกับไอ้นุ่น ความแรดของนางนี่ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ
“ไอ้นุ่นมันไปสมัครเอง มันเส้นเข้าบริษัทญาติมัน” ฉั
