เซร์คิโอเดินลงบันได สาวเท้ามาถึงห้องรับแขก เห็นอดีตคนรักภรรยา กำลังรออยู่ เมื่อเห็นเขาเลยลุกยืน แล้วยิ้มแย้มทักทาย เจ้าของบ้านยิ้มตอบ แล้วเดินตรงไปหา จับมือเพื่อทักทาย
“ขอโทษที่ไม่ได้บอกล่วงหน้านะครับ พอดีคุณมอสโคท่านมีเอกสารให้ผมนำมาให้ครับ” เดเนียลบอก แล้วยื่นซองเอกสารให้
“เอกสารอะไรครับ”
“ผมไม่ทราบเหมือนกันครับ ท่านให้นำมาให้คุณโดยตรง”
“ขอบคุณมากครับ” เขาตอบรับ แล้วหย่อนกายลง เปิดซองหยิบเอกสารออกมาอ่าน
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนเก็บมันตามเดิม ดวงตาคมกริบจ้องมองไปยังชายหนุ่มตรงหน้า ซึ่งบัดนี้กำลังสอดส่ายสายตา ราวกับมองหาใครบางคน เซร์คิโอเก็บงำความรู้สึกเอาไว้
“มีธุระอะไรกับผมเพิ่มเติมหรือเปล่าครับ”
“ไม่มีแล้วล่ะครับ เพียงแต่...” เดเนียลครุ่นคิด ควรหรือไม่
“แต่อะไรครับ”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ถ้างั้นผมขอตัวก่อน”
“ครับ เดินทางดี ๆ นะครับ”
เดเนียลลุกยืนแล้วก้มศีรษะ สาวเท้าออกจากตัว
