เขาชักมือกลับ แล้วอุ้มร่างงามไว้ ก่อนโยนลงบนเตียง โซฟียาตระหนกลุกขึ้นเพื่อหนี ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยินยอมให้ทำตามต้องการ ร่างบางถูกกดตรึงกับเตียง บราเซียสีหวาดถูกรั้งออกจากเรือนร่าง ติดตามด้วยซับใน
“นายจะหยามกันเกินไปแล้วนีเอล ฉันมีศักดิ์ศรีมีเกียรติ ฉันเป็นถึงคุณหนูตระกูลวิตาลีนะ!” เธอส่งเสียงต่อว่าเขา แววตาชิงชัง
“แล้วไงเรอา เธอรู้อะไรไหม การเป็นคุณหนูตระกูลวิตาลี ไม่ได้มีความหมายอื่นใด นอกจากถูกส่งไปขายเพื่อแลกกับผลประโยชน์ เธอน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าใครไม่ใช่หรือไงกัน!”
“นายตบฉันคืนก็ได้ ตบฉันคืนดีกว่ามาข่มเหงฉันแบบนี้ ฉันไม่อยากเป็นของนาย ต่อให้เราแต่งงานกันก็เถอะ!” เธอตะโกนลั่น หอบหายใจจนทรวงงามกระเพื่อมไหว
“ตบทำไมล่ะ สิ่งที่ฉันต้องการจากเธอมันมากกว่านั้น”
คิ้วบางขมวด “นายต้องการอะไรกันแน่”
“เธอไม่ต้องรู้หรอก ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีก็พอ ฉันยกย่องเธอขนาดนี้แล้ว ก็ควรตอบแทนกันบ้างจริง
