ตอนที่ 4 หาแฟน
1253 คำ
“นี่แกกะจะเอาให้เขาจนเลยรึไงห๊ะยัยข้าว”
เสียงมัลลิกาเอ่ยออกมาเมื่อกลับมาถึงโรงพยาบาลกันเรียบร้อยแล้ว
“หึ นี่ยังน้อยไปกับการที่อีตานั้นมาแต๊ะอั๊งฉัน”
ต้นข้าวบอกออกมายิ้มๆที่ได้เอาคืนบ้างเล็กๆน้อยๆ เพราะตอนนี้มือสองข้างของสองสาวนั้นเต็มไปด้วยถุงอาหารที่ต้นข้าวสั่งมาจากร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดังที่พวกเธอไปทานกันมา
เมื่อชายหนุ่มบอกจะเลี้ยงเท่านั้นแหละ แผนการนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของหญิงสาวทันที เธอสั่งของที่คิดว่าแพงที่สุดในร้านเอามาแทบทุกเซตจนเรียวอิจิที่นั่งมองอยู่ถึงกับหน้าถอดสีออกมาทั้งที่เงินแค่นี้ไม่ระคายกระเป๋าเขาหรอกแต่เขาไม่นึกว่าหญิงสาวจะเอาคืนเขาแบบนี้ต่างหาก เพราะเธอเล่นสั่งจนหมดทุกแบบทุกเซตนี่คงกะเลี้ยงทั้งโรงพยาบาลแน่ๆ
เมื่อเข้ามาข้างในโรงพยาบาลคุณหมอทั้งสองจึงเอาอาหารที่ซื้อมา มาแจกจ่ายทั้งหมอและพยาบาลจนหมด
“เหลือไว้ให้ฉันหนึ่งชุดนะเดี๋ยวจะเอาไปให้คุณลุงสุดที่รักของฉัน”
ต้นข้าวบอกออกมาก่อนจะเดินไปหยิบขึ้นมาหนึ่งชุดแล้วเดินขึ้นลิฟต์ไปหาลุงมาร์กสุดที่รักของเธอทันที เมื่อขึ้นมาถึงชั้นบนหญิงสาวจึงเดินเข้าไปหาเลขาของลุงเธอ เมื่อได้รับคำตอบว่าอยู่ข้างในห้องเธอจึงเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องทำงานของลุงเธอ
“คุณลุงคะ ต้นข้าวมีอาหารญี่ปุ่นมาฝากคะ ได้ยินว่าคุณลุงยังไม่ทานข้าวใช่รึเปล่าคะ มาทานอาหารที่ต้นข้าวซื้อมาก่อนสิคะ”
ต้นข้าวส่งเสียงเจื้อยแจ้วขึ้นมาทันทีที่เข้ามาในห้องทำเอาผู้เป็นลุงที่กำลังทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมามองหลานสาวสุดที่รักทันที
“ลมอะไรหอบต้นข้าวของลุงขึ้นมาหาลุงได้เนี่ย”
มาร์กพูดออกมาพร้อมกับเดินเข้ามาหาหลานสาวที่กำลังแกะกล่องอาหารให้เขาอยู่
“อิอิ ก็ต้นข้าวยุ่งนี่คะ เลยไม่ได้มาหา แต่วันนี้ต้นข้าวก็มาแล้วนี่คะพร้อมกับอาหารแสนอร่อยด้วย มาคะคุณลุงมาทานได้แล้ว”
ต้นข้าวบอกออกมาก่อนที่ทั้งสองจะนั่งคุยกันไปด้วยและทานอาหารที่เธอเอามาฝากไปด้วยจนกระทั่งเวลาผ่านไป ต้นข้าวต้องเข้าตรวจฟันคนไข้เธอจึงได้ขอตัวออกมาทำงานต่อ
ส่วนทางด้านเรียวอิจิวันนี้ชายหนุ่มแวะมาหาตฤณที่บริษัทแต่กลับพบว่าเพื่อนไม่อยู่แถมยังบอกว่าลายาวสามวัน ทำเอาเรียวอิจิงงขึ้นมาทันทีเพราะร้อยวันพันปีไม่เห็นว่าตฤณจะเคยลางานเลยสักครั้ง ชายหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนหนุ่ม แต่กลับไม่มีคนรับสาย เขาเลยขับรถกลับไปทำงานที่บริษัท
เมื่อชายหนุ่มมาถึงบริษัทแล้วเลขาของเขาแจ้งว่าท่านประธานใหญ่โทรมาบอกให้เข้าพบทันทีที่ชายหนุ่มกลับเข้ามา เรียวอิจิเดินมาจนถึงห้องของบิดาก่อนจะเคาะประตูขออนุญาตออกไป เมื่อได้ยินเสียงอนุญาตเขาก็เปิดประตูเข้าไปข้างในทันที
“อ่าว เรียวมาแล้วเหรอ นั่งลงก่อนสิ”
เสียงคุณเคนอิจิ บิดาของชายหนุ่มเอ่ยออกมา ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปนั่งลงตรงข้ามโต๊ะทำงานที่บิดานั่งทำงานอยู่
“คุณพ่อมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ”
ชายหนุ่มถามออกมาทันทีที่นั่งลงเรียบร้อยแล้ว
“แกรู้ใช่ไหมว่าพ่ออยากให้แกแต่งงานกับหนูมิกิลูกสาวอาชิน”
คุณเคนอิจิพูดเข้าประเด็นทันที
“ครับผมรู้ แต่ว่าผมไม่ได้รักมิกิแบบนั้นนี่ครับพ่อ และคงจะแต่งงานกับเธอไม่ได้”
ชายหนุ่มบอกออกมาอย่างไม่ได้สนใจที่บิดาพูดออกมาก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย
“ทำไมละเรียว หนูมิกิออกจะสวย ฐานะก็ดี แถมถ้าเราสองครอบครัวได้เป็นหนึ่งเดียวกันบริษัทของเราจะแข็งแรงขึ้นด้วยนะ”
คุณเคนอิจิอธิบายเหตุผลออกมา ที่จริงแล้วท่านก็ไม่อยากบังคับชายหนุ่มสักเท่าไหร่ แต่เพื่อทำให้ธุรกิจดำเนินไปอย่างมั่นคง บางทีเราก็ต้องยอมเสียสละอะไรบางอย่างในชีวิตไปบ้าง
“วันนี้น้องโทรมาบอกพ่อว่า แกไปเอาผู้หญิงที่ไหนมาเป็นแฟนก็ไม่รู้ หน้าตาก็ไม่สวย นิสัยก็ไม่ดี อย่างนี้ เหรอผู้หญิงที่แกจะเอามาเป็นลูกสะใภ้ฉัน”
คุณเคนอิจิบอกออกมาตามที่ได้ฟังมาจากมิกิเมื่อตอนบ่าย
“โถ่คุณพ่อครับ ไปเชื่ออะไรกับมิกิ แฟนผมคนนี้ออกจะสวย มากซะด้วย แถมมีดีกรีเป็นถึงคุณหมอเลยนะครับ ส่วนเรื่องฐานะไม่ต้องพูดถึง เผลอๆรวยกว่าบ้านเราหลายเท่าตัวเลยครับ”
ชายหนุ่มอธิบายออกมาให้บิดาฟังตามความเป็นจริงที่เขาพอจะคิดได้ แต่คุณเคนอิจิก็ยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อบุตรชายสักเท่าไหร่
“ถ้าแกบอกว่าดีจริง ไหนลองพามาให้พ่อรู้จักซิ ถ้าพ่อดูแล้วว่าโอเค พ่อก็จะไม่ยุ่งเรื่องของแกอีก”
คุณเคนอิจิบอกออกมาทำเอาเรียวอิจิอยากยกมือตบปากตัวเองสักร้อยที
ขนาดแค่ให้แกล้งเป็นแฟนแป๊บเดียวยังโดนเล่นซะขนาดนั้น ถ้าให้พามาหาพ่อเขาละก็ไม่เห็นมีทางไหนที่พอจะคิดว่าหญิงสาวจะยอมมาเลยสักทาง
“คะ คือว่า ทำไมละครับ คุณพ่อไม่เชื่อใจผมเหรอ ผมพูดความจริงนะครับ”
เรียวอิจิยังคงพูดออกมาเพื่อให้บิดามั่นใจว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นคือความจริง
“ไม่รู้ละ ถ้าไม่พามาแนะนำแสดงว่าไม่ดีจริง งั้นก็ต้องแต่งงานกับหนูมิกิ แกเลือกเอาว่าจะเอาทางไหน”
คุณเคนอิจิรวบรัดให้ชายหนุ่มเลือกออกมาสักทางตอนนี้เรียวอิจินั้นก็อายุ 27 ปีแล้ว สมควรจะแต่งงานมาทายาทมาสืบสกุลได้แล้วเพราะชายหนุ่มเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูล
“โถ่ คุณพ่อครับ เรื่องนี้ให้ผมตัดการเองไม่ได้เหรอ ผมไม่ได้รักมิกิ ผมมีคนที่ผมรักแล้วครับคุณพ่อ”
เรียวอิจิยังไม่ยอมเลือกออกมาเพราะจะให้ชายหนุ่มเลือกได้ยังไง ตัดมิกิออกไปได้เลยส่วนต้นข้าวนั้นเขาอยากเลือกเธอใจแทบขาดแต่ยังไม่รู้ว่าจะหาวิธีไหนเพื่อให้เธอมาอยู่กับเขาได้เลยสักวิธีเดียว
“งั้นก็ได้ครับเดียวผมพาแฟนมาแนะนำกับคุณพ่อแล้วก็คุณแม่ แต่คุณพ่อต้องสัญญานะครับว่าจะเลิกยุ่งกับเรื่องนี้และกันมิกิออกไปจากผมด้วย”
ชายหนุ่มบอกออกมาก่อนที่คนเป็นพ่อจะพยักหน้าตอบตกลง
“แต่ถ้าแกพามาไม่ได้แกต้องทำตามที่พ่อบอก แต่งงานกับมิกิทันที เข้าใจรึเปล่า”
คุณเคนอิจิพูดออกมาแค่นั้นก่อนจะไล่ชายหนุ่มกลับไปทำงานแล้วท่านก็นั่งทำงานต่อเช่นกัน
- ผู้เขียน
