จูนรับรถลูกค้าเข้าอู่พร้อมกับชะเง้อคอมองทางเข้าอู่ รอว่าเมื่อไหร่รถเครื่องสีชมพูตกแต่งหวานๆ จะแล่นเข้ามาจอดในร้าน เพราะนี่ก็บ่ายโมงแล้ว ปกติเหี้ยมไม่เคยมาอู่สาย หรือถ้าไม่มาเขาจะโทรมาบอกก่อน เธอชะเง้อคอมองทางแล้วมองทางอีกจนเส็งที่เพิ่งดูรถให้ลูกค้าเสร็จเดินมาตบไหล่เล็กของเพื่อน
“หักอกหักใจเถอะวะ” เส็งพูดเหมือนรู้เรื่องอะไรบางอย่างมา
“หมายความว่ายังไง” จูนหันมาถามเพื่อนที่ยืนข้างๆ
“ไม่รู้สิ แต่เอ็งควรตัดใจตอนนี้นะจูน”
“นั่นไง...คุณเหี้ยมมาแล้ว” หล่อนดีใจเมื่อเห็นรถเครื่องสีชมพูแล่นเข้ามาในอู่ แต่ก็ต้องหน้าเศร้าเมื่อเห็นผู้หญิงแปลกหน้าซ้อนท้ายรถของชายหนุ่มมา
“ผู้หญิงคนนั้นใครเส็ง เอ็งรู้ไหม”
“อ้อ...คุณปุณณ์ ลูกพี่ลูกน้องลูกพี่น่ะ” เส็งรู้เพียงแค่นี้ เพราะนี่เพิ่งจะเจอหล่อนเป็นครั้งที่สองเอง
“อ้อ” จูนพยักหน้ารับรู้มองเหี้ยมจอดรถแล้วกระชากดึงผู้หญิงที่เส็งบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
“สว
