“ผมจะโกหกทำไม ราเชลเป็นลูกสาวพี่ชายของแด๊ด มีศักดิ์เป็นพี่สาวผม”
“ขอโทษค่ะที่ฉันทำตัวงี่เง่าไปหน่อย ฉันรักคุณมากเลยขาดสติไม่ทันคิดทบทวนให้ดี”
ผมแค่นยิ้ม เจอกันยังไม่ครบสี่สิบแปดชั่วโมงหล่อนพ่นคำว่า ‘รัก’ ใส่ผมไม่หยุด ผมไม่ได้ศรัทธาคำนี้เป็นพิเศษอยู่แล้ว ผมรู้ดีว่าผู้หญิงพวกนี้รักอะไรในตัวผม หากผมเป็นแค่คนธรรมดา ไม่มีสมบัติพ่อ แม่รออยู่ จะมีผู้หญิงคนไหนมองผมไหม ผมนิสัยเสีย และชอบเอาเปรียบคนอื่น เชื่อเถอะ ไม่มีใครยอมกัดก้อนเกลืออยู่กับผมแน่นอน
“ขอเตือนนะลูซี่ ราเชลขวานผ่าซาก ปากราเชลคมกว่ามีดเสียอีก จะพูดอะไรทีหลังคิดให้ดีก่อน”
ผมไม่ได้หวังดีกับหล่อนหรอก ผมแน่ใจว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผู้หญิงคนนี้ได้มาเหยียบที่นี่ ครั้งหน้าผมไม่มีทางพาผู้หญิงปัญญาอ่อนเข้ามาทดสอบผู้หญิงคนนั้นหรอก ผมลดศักดิ์ศรีตัวเองเพื่ออะไร แค่อยากเอาชนะหล่อนอย่างนั้นเหรอ?
อย่าอวดดีกับฉัน
ผู้หญิงที่ผมพามากระฟัดกระเ
