ผมพยักหน้า “แม่ไม่ต่อรองอะไรทั้งนั้น หากลูกเลือกเด็กนั่น ก็ไปจากที่นี่ซะ”
ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าแม่จะเลือกทางนี้
ผมรั้งแม่มากอด และตบหลังมือพ่อเบาๆ “แด๊ดไม่โกรธผมใช่ไหมครับ” แม่ตัวแข็งทื่อ ท่านคงไม่คิดเหมือนกันว่าผมจะเลือกทำสิ่งตรงกันข้ามกับที่ท่านเจาะจงไว้ให้
“ไม่นะ” เมื่อผมปล่อยมือจากการกอดแม่ เสียงแม่ก็ดันสวนขึ้นมาทันควัน
พ่อผมยกหัวแม่มือให้ ผมก้มหน้าซ่อนแววตาเจ้าเล่ห์
“คนละครึ่งทางมิเลี่ยน”
“คนละครึ่ง...”
“ใช่...ลูกจะมีเด็กนั่นในชีวิตก็ได้ แต่เด็กนั่นห้ามแสดงตัว ลูกต้องแต่งงานกับผู้หญิงสักคนที่แม่เลือกไว้ให้”
“อ้อ...แม่หมายถึงให้ผมมีเมียสองคน”
“ใช่แล้ว...แม่ยอมได้เท่านี้ ถ้าลูกตกลงก็กลับไปแต่งงาน”
“ครับ” ผมตอบรับ แม่ยิ้มสีหน้าดีขึ้น “แม่ยอมให้แด๊ดมีเมียอีกคนด้วยหรือเปล่าครับ” ผมถามแม่ พ่อผมหัวลั่น แม่ผมหันไปปรามพ่อด้วยการฟาดมือบนหน้าขาของท่าน
“ถ้าแม่ของลูกใจป้ำแบบนั้น บ้านเรา
