ผมช่างใจชั่วครู่ แล้วก็ลุกขึ้นยืนเมื่อตัดสินใจได้ ชั้นนี้คือพื้นที่ของราเชล ไม่มีใครยุ่มย่ามถ้าไม่อนุญาต ครั้งก่อนผมกับเธอยังร่วมรักกันโดยไม่มีใครโผล่หน้ามาทำให้สะดุด แล้วหากวันนี้ผมจะทำแบบนั้น เพื่อสั่งสอนเธอ ก็คงไม่มีใครรู้ใครเห็นอยู่ดี
แต่แล้วใครบางคนก็เดินผ่านประตูเข้ามา ผมพ่นลมหายใจแรงๆ วิมานเมฆาของผมพังคลื่น “ไฮ ยูมาทำอะไรอยู่ที่นี่มิเลี่ยน” ราเชลนั่นเอง
“ยูเลือกสามีได้แล้วหรือไงราเชล?”
ผมแสร้งถามกลับ ราเชลยิ้มเครียด ทิ้งตัวลงนั่งและ “ไอถูกตัดออกจากกองมรดกแล้ว จากนี้ไปแด๊ดบังคับไออีกไม่ได้แล้ว”
ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าราเชลจะเลือกทางนี้ “ตัดสินใจดีแล้วเหรอ?”
“แน่นอน ให้ไอนอนกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ตลอดชีวิต ไอไม่ไหวหรอกมิเลี่ยน แด๊ดยกสมบัติให้ใครก็ได้ ไอไม่สน ไอมีมากพอแล้ว ไอไม่อยากแบกภาระจนหลังโก่ง” เหตุผลของราเชลก็พอฟังได้ ถึงถูกตัดออกจากกองมรดกของปิแอร์ ราเชลก็น่าจะเอาตัวรอดได้ “
