มะนาว | บ้านลับ

1895 คำ

“ไม่” “เธอกล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ?” ฉันหันกลับไปมองหน้าเขาอีกครั้ง ตั้งใจจะสะบัดมือออกแล้ววิ่งหนีไปให้พ้น ๆ แต่พอหันไปสบตาก็เข้าตาจน ฉันชะงักหยุดความคิดทั้งหมด แล้วหยุดต่อต้านเขาทันที ตาเขามันมีอิทธิพลจริง ๆ นะ แค่เขามองฉันนิ่ง ๆ อำนาจนั้นก็แผ่สานจนกดหัวฉันได้ ใช่ ทำไมฉันไม่ใช้โอกาสนี้ทำงานต่อล่ะ ฉันยังมีจ๊อบเสริมจากคุณอลันนี่น่า แถมยังมีเงินอีกสิบแปดล้านเจ็ดแสนที่ฉันต้องได้อีก ฉันจึงตัดสินใจ ฝืนถามเขากลับไปว่า... “ไม่ บอกละคะ ว่ารถคันไหน?” เขาไม่ตอบแต่เปิดประตูรถสปอร์ตสีดำที่ฉันพิงอยู่ออกทันที ก่อนที่มือใหญ่ที่ล็อคฉันไว้กับรถตอนนี้ จะรีบจับหัวฉัน และดันเข้าไปในรถแทน! ไม่มีความปราณีหรืออ่อนโยนเลย อิคุณเซอร์บ้า! ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แสนบอบบาง ฉันก็เจ็บเป็นเหมือนกันนะ! ฉันนั่งในรถบ่นในใจ มองคนตัวใหญ่ที่ปิดประตูเสร็จก็เดินอ้อมไปที่ฝั่งคนขับ แต่ฟิล์มรถเขามืดมาก ฉันจึงใช้โอกาสนี้แก้แค้น โด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม