คชาธารพยักหน้าให้กับ 'คุณหมอจำเป็น' ที่ดูแลใส่ใจหญิงสาวดีเกือบทุกอย่าง เขาให้น้อมกลับไปพัก ส่วนตัวเองก็จัดแจงนอนบนโซฟาตัวยาว โดยการหาหมอนและผ้าห่มมาเอง ครั้นนอนลงแล้ว จะหลับก็ไม่กล้าหลับเต็มตา กลัวว่าจะหลับเพลินจนลืมขึ้นไปปลุกหญิงสาวให้ลุกขึ้นมาทานยาอีกรอบ
หม่อมหลวงหนุ่มวางหลังมือลงบนหน้าฝาก สายลมเย็นๆ ได้พัดพาเอากลิ่นดอกไม้กลางคืนลอยตามลมมาอีกด้วย ดวงตาคู่คมปลาบได้แต่เฝ้ามองดูเข็มนาฬิกาที่หมุนวนไปครั้งแล้วไปเล่า กระทั่งคิดว่าถึงเวลาที่หญิงสาวต้องลุกขึ้นมาทานยาอีกครั้ง เขาจึงลุกจากที่นอน แล้วสืบเท้าขึ้นไปชั้นบนอย่างเงียบๆ
น้อมไม่ได้ล็อคประตู เพราะคชาธารได้สั่งไว้ เขาเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่ที่เรือนหลังนี้ ยังดีที่หัวเตียงมีโคมไฟดวงหนึ่งเปิดทิ้งเอาไว้ ที่ทำให้เกิดความสว่างพอทำให้เขาเห็นภาพตรงหน้าได้
ปานยิหวาและหนูปลากำลังนอนหลับอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ตรงหน้า เขาเดินไปหา พลางลากเก้าอ
