ปานยิหวาค่อยๆ ยกปลายนิ้วขึ้นมาแตะคลึงตรงแก้มข้างนั้น เพราะราวกับมีความอุ่นซ่านบางอย่าง ที่แทรกซึมลงที่ผิวแก้มเนียนละเอียด ...เหมือนฝัน แต่ความอุ่นซ่านที่ฝังอยู่ที่ผิวแก้มกลับบอกว่า นั่นไม่ใช่ความฝัน เมื่อคืนที่แล้ว ความละม้ายคลับคล้าย ได้ว่าบอกกับหล่อนว่า
หลังจากที่ได้บังคับให้หล่อนทานยาเรียบร้อย หม่อมหลวงหนุ่มผู้นั้นก็ได้นั่งเฝ้าดูหล่อนอยู่ จากนั้น ...แม้จะง่วง จะเพลียปานใด หล่อนก็พยายามประคองสติเอาไว้ แต่ความหนักอึ้งที่ศีรษะทำให้หล่อนเผลอไผลหลับไป ก่อนจะสะดุ้งขึ้นเล็กน้อย
เมื่อ...ราวกับสัมผัสได้ว่ามีลมหายใจอุ่นร้อนได้แนบลงมาตรงที่ปลายนิ้วหล่อนกำลังแตะต้องอยู่นี่ ตอนนั้น...อยากจะลืมตาขึ้น ดูทว่า ตัวเองกลับไม่สามารถฝืนลืมหนังตาที่หนักอึ้งขึ้นมาได้เลย
"หวา"
"หวา"
เสียงเรียกนั้นดังขึ้น ทำให้ปานยิหวาสะดุ้งเล็กน้อย หล่อนเหลือบดวงตาขึ้นจึงเห็นร่างโปร่งบางของอรจิรา มายืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้า
