"ครับเสี่ย คุณพบเอามื้อกลางวันมาให้เสี่ย ตอนนี้จัดอยู่ห้องนู่นครับ แต่..."
นักรบเลือกจะเดินเข้าไปดู ก่อนเห็นอาหารหน้าตาคุ้นเคย ทุกอย่างมีแต่สิ่งที่เขาชอบทั้งนั้น
"คุณพบออกไปแล้วครับเสี่ย" ต่อเอ่ย
"อืม มึงออกไปก่อน"
"เสี่ยค่ะ ต่อเถอะค่ะ" มีมหญิงสาวคนนั้นเอ่ย
พบรักที่น้ำตาอาบสองแก้มขับรถกลับมาที่คอนโด สุดท้ายเธอก็ตกหลุมพรางเขา ให้ใจกับเขาทั้งที่เขาทำร้ายเธอ ทั้งที่ก็คิดว่าเขาคงจะหลอกเธอ สุดท้ายมันก็คงจริง
"พบ"
เสียงๆนึงเอ่ยขึ้นใขณะที่เธอจอดรถที่คอนโด ผู้ชายร่างแกร่งค่อยๆเดินเข้ามาหาในขณะที่เธอกำลังจะลงจากรถ ราวกับว่าเขามาดักรอเธอแบบนั้น
"ปราบ"
"พบร้องไห้ทำไม ไอ้รบมันทำพบใช่มั้ย!"
ปราบเอ่ยก่อนเปลี่ยนสรรพพนามที่เคยเรียกพี่ เมื่อรู้ว่าเขาน่าจะเป็นต้นเหตุที่พบรักร้องไห้ ครั้งนี้
"ปราบมาได้ไง"
"ผมมารอพบตั้งแต่เช้าแล้ว ผมมีเรื่องอยากคุยกับพบ"
ปราบเอ่ยก่อนค่อยๆใช้มือเช็ดน้ำตาจากแก้มของ
