Chapter 1
- รักซ่อนเลว -
ปัง!!!!! เสียงปืนดังสนั่นขึ้นหนึ่งนัด ก่อนที่เลือดสีแดงสดจะไหลอาบไปทั่วพื้นโกดังพร้อมกับร่างไร้วิญญาณของชายคนนึงที่หมดลมหายใจทั้งที่ตายังไม่หลับ
"นะ..นายครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ"
ปัง!!!!! ปืนนัดที่สองดังขึ้นทำเอาชายอีกคนที่กำลังเอ่ยประโยคแก้ตัวพูดมันไม่จบ เขาหมดลมหายใจในทันทีที่เสียงฟืนดังขึ้น กระสุนพุ่งตรงไปตัดขั้วหัวใจทำให้เสียชีวิตในทันที เมื่อชายหนุ่มเจ้าของกระสุนแม่นปืนอย่างหาตัวเปรียบได้ยาก
"พวกมึงเลี้ยงไว้ก็เสียข้าวสุก!!!"
หลังจากเคลียร์สะสร่างปัญญาจบ ร่างแกร่งของชายหนุ่มขับรถสปอตคู่ใจมาจอดที่บ้านหลังใหญ่ซึ่งรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดฝีมือดีนับสิบคน
เหล้าราคาแพงถูกรินใส่แก้วก่อนมือหนาจะคว้ามันขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด แก้วที่สองและสามตามมาหลังจากนั้น
"คุณรบจะให้ป้าตั้งโต๊ะอาหารมั้ยค่ะ" แม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้อง"
"ค่ะ"
หลังจากแม่บ้านเดินออกไป ลูกน้องที่รีบเดินเข้ามาก่อนเอ่ยรายงานชายหนุ่มขึ้นถึงเรื่องราวที่ให้ไปจัดการ
"เธอชื่อพบรักครับเสี่ย ผู้หญิงที่อยู่ใoโทรศัพท์ไอ้ปราบ" ลูกน้องเอ่ย
"อืม มึงออกไปก่อน"
เสี่ยหนุ่มเจ้าของเสียงดุดันนั่นเอ่ยขึ้น ก่อนคว้ากุญแจรถเดินออกจากบ้านแล้วขับรถออกจากที่นั่นตรงไปที่คลับทันที
"วู้ววววววว"
เสียงสาวๆที่กำลังปาร์ตี้ชนแก้วกันในคลับหรูซึ่ง ที่นี่เป็นจุดแหล่งรวมสาวสวยไฮโซทั่วประเทศชื่นชอบที่จะมา แนวของคลับ สไตล์ บรรยากาศรวมไปถึงเจ้าของหนุ่ม มันช่างดึงดูดเกินต้านเสียเหลือกัน
"พบ เซ็ตล่าสุดคือมึงเอ็กซ์มาก แบบนี้พ่อมึงจะหัวใจวายตายมั้ย" ลิลลี่เพื่อนสาวคนสนิทเอ่ย
"พ่อเลย์เห็นแล้ว และทำท่าแบบนี้ 55555"
พบรักทำท่าทางนั่งกุมขมับล้อเลียนท่าทางของพ่อเธอเมื่อเห็นภาพถ่ายล่าสุดของเธอ ซึ่งพบรักเป็นแบบถ่ายภาพให้กับตากล้องระดับประเทศหลายต่อหลายคน ซึ่งรูปร่างหน้าตาของเธอ มันช่างยั่วยวนจิตใจหนุ่มๆเอาซะเหลือเกิน
"กูจะฟ้องพ่อมึง" มิวกี้เอ่ย
"เบามั้ยมึง พอๆ กูบาปมากแล้วค่ะ" พบรักเอ่ย
"วันเกิดมึงไปเที่ยวไหนกันดี" ลิลลี่เอ่ย
"ดูก่อน วันเกิดต้องอยู่บ้าน ไว้หลังวันเกิดแล้วกัน" พบรักเอ่ย
"เออๆ ชนแก้วจ้าสาวๆ" มิวกี้เอ่ยก่อนทั้งหมดจะพากันปาร์ตี้ตามประสาสาวๆ
เสียงดนตรี แอลกอฮอร์ ทำให้ค่ำคืนนี้สนุกเป็นพิเศษ พบรักที่เพิ่งถ่ายแบบเสร็จก็ชวนเพื่อนๆมาดื่มในช่วงสุดสัปดาห์
เพล้ง!!!! พบรักชนกับใครบางคนเข้า ก่อนที่จะทำเอาแก้วเหล้าในมือเธอหลุดล่วงลงสู้พื้นจนแตก
"ขอโทษค่ะ พบไม่ได้ตั้งใจ"
"เป็นอะไรมั้ยครับ"
เสียงของชายหนุ่มเอ่ย ก่อนก้มลงมองขาของหญิงสาว สำรวจว่ามันมีรอยแก้วบาดหรือไม่
"พบไม่เป็นไรค่ะ"
"พบ นั่นเสี่ยเจ้าของคลับ" มิวกี้เอ่ย
"อ้าวเหรอ สวัสดีค่ะ ขอโทษทีนะคะที่พบทำแก้วคลับเสี่ยแตก เช็คบิลโต๊ะพบได้เลยค่ะ" พบรักเอ่ยพรางก้มลงใช้ทิชชู่เช็ดเหล้าที่กระเด็นใส่ขาตัวเองออก
"แก้วใบเดียวไม่เป็นไร ถ้าไม่เจ็บก็ดีแล้ว"
"ขอบคุณค่ะ"
"ชื่ออะไรนะครับ" เสี่ยเจ้าของคลับเอ่ย
"พบรักค่ะ"
"ผมชื่อ นักรบ คล้องกันดีนะครับ" เสี่ยเจ้าของคลับเอ่ย
"โอ๊ยยยยยยย เสี่ยไม่ได้กำลังขายขนมจีบเพื่อนลิลใช่มั้ยค่ะ" ลิลลี่เอ่ยแซว
"ถ้าใช่ แปลกเหรอครับ"
"!!!!!!!"
“อีพบ ไม่ได้แผ่วเลยค่ะ” มิวกี้เอ่ยแซว
“ขอบคุณนะคะ ยังไงพบต้องขอโทษอีกครั้งที่ชนเสี่ยนะคะ” พบรักเอ่ย
“เปลี่ยนจากคำขอโทษเป็นผมนั่งดื่มด้วยได้มั้ยครับ” เสี่ยหนุ่มเอ่ย
“อ่อ…ได้ค่ะ”
พบรักแอบตกใจเล็กน้อยที่เสี่ยหนุ่มเจ้าของคลับขอนั่งดื่มกับเธอ เขาจะรุกแรงแบบนี้เลยงั้นเหรอ ถ้าถามว่าเขาหล่อมั้ย พบรักคงปฏิเสธไม่ได้ ทั้งใบหน้า รูปร่าง หุ่นของเขา ไม่แปลกที่สาวๆจะหมายปองไม่น้อย แต่สำหรับเธอ คนเพิ่งรู้จักกัน ยังไงก็คงต้องรักษาระยะห่างสักหน่อย
“กลัวผมหรือเปล่า?” นักรบเอ่ย
“อ่อ เปล่าค่ะ พบแค่กลัวจะอึดอัด”
ดื่มไปจนกระทั่งเริ่มดึก นักรบก็เริ่มเอ่ยขอไอดีไลน์ของเธอ แต่ก็เป็นเรื่องปกติ แค่แลกไอดีไลน์กันเท่านั้น ซึ่งพบรักเองก็ทำมันเป็นเรื่องปกติ
“คืนนี้ผมเลี้ยง ยังไงผมขอตัวไปเคลียร์งานก่อนนะครับ ถ้าหากต้องการอะไรเพิ่ม บอกว่าผมเป็นคนเคลียร์บิลเอง” นักรบเอ่ย
“ขอบคุณนะคะเสี่ย” ลิลลี่เอ่ย
พบรักได้แน่ยิ้มบางๆก่อนจะพยักหน้าราวกับว่าบอกลากับเสี่ยหนุ่ม สายตาของเขามันเย็นเฉียบแปลกๆ
ตี3กว่า พบรักกลับมาถึงคอนโด ในระหว่างที่เธอเพิ่งอาบน้ำเตรียมตัวจะนอน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
(สวัสดีค่ะ)
(นอนหรือยังครับ)
(เสี่ยใช่มั้ยค่ะ)
(ใช่ครับ)
(กำลังจะนอนค่ะ)
(พรุ่งนี้ไปไหนหรือเปล่าครับ)
(อ่อ พบมีงานถ่ายแบบที่พัทยาค่ะ เสี่ยมีอะไรหรือเปล่าค่ะ)
(เปล่าครับ งั้นฝันดีครับ)
จากนั้นเสี่ยหนุ่มก็วางสายไป พบรักมองหน้าจอมือก่อนขมวดคิ้ว เธอแลกไอดีไลน์กับเจา ทำไมเขาถึงมีเบอร์โทรเธอได้นะ
10โมง ริมหาดโรงแรมแห่งนึงในพัทยา ซึ่งพบรักมีนัดถ่ายแบบชุดว่ายน้ำกับตากล้องชื่อดังชาวสวีเดนคนนึงพร้อมทีมงาน
การทำงานครั้งนี้เธอไม่แม้แต่จะมีเพื่อนมาด้วย เพราะทั้งสองสาวต่างยังน็อคจากการแฮงเอ้าท์เมื่อคืนนั่นเอง
“คุณพบเปลี่ยนชุดเสร็จหรือยังค่ะ”
หนึ่งในทีมงานเดินมาดูพบรักที่เปลี่ยนขุดว่ายน้ำคอลเลคชั่นล่าสุดที่ยังไม่ได้มีวางขายในช็อปไทยราคาแพงหูฉีก เธอถ่ายแบบงานแต่ละครั้งมักจะใช้ชุดของตัวเองเสมอ
“เรียบร้อยค่ะ” พบรัก
“คุณพบสวยจังเลยนะคะ หุ่นดีมากเลยค่ะ” ทีมงานเอ่ยชม
“ขอบคุณค่ะ”
พบรักเดินออกไปด้านนอก โชว์ผิวขาวท้าแดดกับชุดว่ายน้ำสีตัดกับผิวสุดๆ
ท่าทางการโพสท่าของเธอทำเอาหนุ่มๆน้ำลายหกกันเป็นแถวๆ สะโพกผาย อกกลมสวย ผิวขาวราวหิมะ มันช่างดึงดูดสายตาเอาซะเหลือเกิน
“คุณพบพักก่อนนะคะ อ่อ! มีแขกมารอด้วยค่ะ” ทีมงานเอ่ยในขณะที่กำลังเอาชุดคลุมให้พบรักใส่
“ค่ะ???”
เธอเดินออกมาปรากฏว่าเจอเสี่ยหนุ่มพร้อมบอดี้การ์ด2คนนั่งรออยู่ นี่เขาตามเธอมาที่นี่หรือยังไงกัน
“เสี่ย”
“ไม่มีเพื่อนมาด้วยเหรอ” เสี่ยหนุ่มเอ่ย
“พบขับรถมาคนเดียวค่ะ ว่าแต่เสี่ยมาทำงานแถวนี้เหรอค่ะ” พบรักเอ่ย
“เปล่าหรอกครับ”
“ค่ะ???”
“ผมตามมาหาคุณ”
“มาหาพบ??”
“ครับ ผมจะมาอยู่เป็นเพื่อนคุณทำงาน” นักรบเอ่ย
“!!!!!!!”
"มาคนเดียวแล้วใส่ชุดแบบนี้ทำงาน มันอันตรายมากนะ" นักรบเอ่ย
"ฉันชินแล้วค่ะ ดูแลตัวเองได้ค่ะ"
"งั้นผมไม่กวนดีกว่า ผมจะรอจนกว่าคุณจะทำงานเสร็จ แล้วขอผมทานข้าวด้วยสักมื้อ"
"ก็ได้ค่ะ แต่พบเลิกถ่ายช้านิดนะคะ ถ้าหากคุณรอไม่ไหว กลับก่อนก็ได้ค่ะ พบเกรงใจ"
"ผมรอได้ คุณทำงานเถอะ"
เสี่ยหนุ่มนั่งมองหญิงสาวถ่ายแบบชุดแล้วชุดเล่า ผิวขาวๆหุ่นอวบๆของเธอมันช่างดึงดูดสายตามากจริงๆ เขายอมรับว่าหุ่นเธอมันปลุกอารมณ์เซ็กส์ได้เป็นอย่างดี ในหัวเริ่มมีภาพที่เขาอัดกระแทกท่อนเอ็นใส่าร่างบางของเธอ สายตาเย็นเฉียบของเสี่ยหนุ่มมองอยู่แบบนั้นอย่างน่ากลัว
จนกระทั่งตกเย็น พบรักทำงานจนเสร็จ ในขระที่เสี่ยหนุ่มยังคงนั่งรอเธอไม่ได้ไปไหน
"นั่งรถผมไปดีกว่า รถคุณเดี๋ยวผมให้ลูกน้องขับไปให้ ไม่ต้องกลัว" เสี่ยหนุ่มเอ่ย
"ก็ได้ค่ะ"
เมื่อมาถึงโรงแรมที่มีร้านอาหารริมหาดบรรยากาศดีๆ พบรักเองก็มาที่นี่บ่อยๆ เธอมักจะชอบมาที่นี่บ่อยๆเวลาอยากมาพักผ่อน เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพ เธอสามารถขับรถมาเองเมื่อไหร่ก็ได้
"ผมถามได้มั้ย ว่าคุณมีแฟนหรือยัง" เสี่ยหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นอย่างตรงไปตรงมา
"ยังหรอกค่ะ"
"คุณสวยมากนะ น่าแปลกที่ไม่มีแฟน"
"แล้วเสี่ยละคะ มีแฟนมั้ย" พบรักถามกลับ
"ไม่มีครับ"
"เสี่ยเองก็แปลกนะคะ หล่อจะตายทำไมไม่มีแฟน" พบรักเอ่ย
"ยังไม่เจอคนที่ถูกใจมั้งครับ"
"ฉันก็เหมือนกันค่ะ"
"ดื่มหน่อยครับ ถ้าขับรถไม่ไหว เดี๋ยวผมให้ลูกน้องขับรถพาคุณกลับกรุงเทพเอง" เสี่ยหนุ่มเอ่ย
"ได้ค่ะ"
ไวน์แดงถูกรินใส่แก้วพรางทานอาหารมื้อเย็น พบรักคุยกับเสี่ยหนุ่มอย่างนักรบอยู่นานจนเริ่มมืด ดูเธอจะเริ่มตึงเพราะเมื่อคืนก็เพิ่งดื่ม นอนไม่เต็มที่แถมยังเหนื่อยมาทั้งวัน เลยทำให้แอลกอณ์ฮอร์ออกฤทธิ์ไวมากสักหน่อย
"เปิดห้องนอนที่นี่ดีกว่ามั้ยครับ"
"อย่าฉวยโอกาศกับพบนะคะ"
"ผมนอนคนละห้องกับคุณ สบายใจได้" นักรบเอ่ย
เขาเดินประครองเธอไปเปิดห้องของโรงแรมหรู ร่างกายหอมๆบวกกับสองเต้าอวบที่เริ่มเบียดกับแขนเขา ทำเอานักรบก้มลงมองร่างเล็กที่เกาะแขนเขาเดินมาจนถึงห้อง
"ขอบคุณค่ะ."
"รีบนอนเถอะครับ"
หลังจากนั้นพบรักก็รีบปิดประตูแล้วล้มตัวลงนอนในห้องทันที นักรบที่ยืนถือเสื้อของพบรักมองประตูนิ่งๆกระกระตุกยิ้มบางๆด้วยสายตาสุดน่ากลัว เขาเดินกลับไปถึงห้องพัก ก่อนก้มลงดมกลิ่นหอมๆของพบรักจากเสื้อของเธอที่เขาถือติดมือมาด้วย
"น่าสนใจดีจริงๆ"
นักรบเอ่ยพรางมองตรงไปข้างหน้านิ่งๆอย่างคิดอะไรบางอย่าง ไม่นานเขาก็ลงไปนั่งดื่มต่อที่บาร์ของโรงแรม ก่อนจะเจอกับหญิงสาวคนนึงซึ่งดูเธอสวยไม่น้อย
"นั่งด้วยได้มั้ยคะ"
"ตามสบาย" นักรบเอ่ย
"มาเที่ยวเหรอค่ะ ฉันเองก็มาเมื่อวาน ทะเลาะกับเพื่อนซะก่อนเลยแยกกันเที่ยว คืนนี้ไปคลับที่นี่กันมั้ยค่ะ'
หญิงสาวรายนี้เอ่ยชวนนักรบขึ้น เขานั่งนิ่งมองแก้วเหล้าในมือก่อนกระตุกยิ้มแล้วหันไปมองเธอที่มานั่งข้างๆ
"ไปต่อบนห้องผมดีกว่า"
ไม่นานเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้น เมื่อนักรบลากหญิงสาวคนนั้นขึ้นห้องมา เขาจับเธอมัดข้อมือจนเธอเริ่มหวาดกลัวเพราะเริ่มรู้ว่ารสนิยมทางเพศของนักรบต้องไม่ธรรมดาแน่
"คุณจะทำอะไรฉัน!"
"ไอ้ที่เดินมาเสนอไม่ได้อยากให้ฉันเอาหรือไง ทำไมยังปากดีถาม"
นักรบเอ่ยพรางใช้มือบีบแก้มหญิงสาวจนเธอเริ่มเจ็บจนน้ำตาไหล เขาจับขาเธอแยกออกก่อนสวมเกราะป้องกันเข้ากับท่อนเอ็น แต่หญิงสาวตกใจมากขึ้น เมื่อนักรบใช้สายของเสื้อคลุมอาบน้ำรัดข้อเท้าเธอโยงเข้ากับขาเตียงทั้งสองข้างจนมาอ้ากว้างออก
"อยากได้ ฉันก็จะสนอง"
นักรบพูดจบก่อนกระแทกท่อนเอ็นเข้าอย่างไร้ความปราณีทั้งเกาะป้องกัน ขาที่ถูกมัดไว้ไม่ตึงมานัก ยกขึ้นได้เพียงเล็กน้อย เธอพยายามดิ้น แต่กลับถูกนักรบตบเข้าที่ใบหน้า ก่อนเริ่มซอยกระแทกท่อนเอ็นอย่างหนัก
เพี้ยะ!!!!! เลือดสีแดงสดไหลอาบริมฝีปากของหญิงสาวทันที เธอเริ่มหวาดกลัวและเจ็บอย่างหนักเมื่อรูสวาทมันฉีกขาดจากแรงไร้ความปราณีของนักรบ
"อ๊างงงงง ฉันเจ็บ!!!"
"ไม่ชอบหรือไง!!!"
"อุบ!!!อืออออออ"
นักรบก้มลงในขณะที่ท่อนล่างยังซอยอัดกระแทกรูสวาท มือถือเนคไทแล้วคาดเข้ากับปากของหญิงสาวคนนั้นราวกับอยากปิดปาก
"อืออออออ โอยยยยย"
"อ่าส์!!! ไม่ชอบหรือไง!!!"
เพียะ!!! แรงตบของชายหนุ่มรอบนี้ทำเอาหญิงสาวคนนั้นสลบไปในทันที แต่เขายังคงอัดกรแทกไม่หยุดจนปลดปล่อยน้ำกามออกมาใส่เกาะป้องกัน
"มาเอาอีผู้หญิงในห้องกูออกไป โยนเงินให้ด้วย"
นักรบเอ่ยกับบอดี้การ์ด ก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อแต่งตัว บนเตียงมีร่างของหญิงสาวที่สลบ ใบหน้าเลือดอาบบวมช้ำ นักรบยืนอาบน้ำมองกระจกก่อนเอ่ยขึ้น
"คนต่อไปจะเป็นเธอ พบรัก!!"
5ทุ่ม จู่ๆพบรักก็รู้สึกหิวขึ้นมาหลังจากที่ได้นอนพักจากอาการมึน เธออาบน้ำแล้วตกแปลกใจเมื่อเจอเสื้อผ้าแบรนด์เนมราคาแพงไซต์ของเธอแขวนไว้ให้ในตู้เสื้อผ้าพร้อมกับข้อความ (สำหรับคุณพบรัก....นักรบ)
เป็นเสี่ยหนุ่มที่เป็นคนจัดมันมาให้เธอ ซึ่งรสนิยมของเขาถือว่าไม่เลวทีเดียว พบรักซึ่งรักการแต่งตัว รักสวย รักงาม ดูแลตัวเองอย่าดี มองชุดที่นักรบส่งมาให้ก็รู้ว่าเขาเป็นคนเลือกของเก่งไม่น้อย แถมรสนิยมการแต่งตัวและดูแลตัวเองของเขาก็ดูดีมากจริงๆ
"เลือกเก่งจัง"
เสื้อผ้าราคาแพงที่มีแขวนไว้ให้ถึงสองชุด พบรักเลือกจะหยิบมันสวมใส่เพราะไม่ได้ไปเอาของตัวเองที่มีติดรถมา ก่อนจะเดินออกจากห้องพักไปที่ริมหาด ซึ่งมันดูบรรยากาศดีไม่น้อยในเวลาเริ่มดึกมากแบบนี้
"ออกมาทำไมดึกๆแบบนี้ครับ"
จู่ๆเสียงของใครบางคนก็ดังมาจากด้านหลัง ปรากฏว่าเป็นเสี่ยหนุ่มที่เดินตามเธอมา พบรักแปลกใจรอบสองที่ดูจะบังเอิญเจอเขาอยู่ตลอดเวลาแบบนี้นะ
"อ้าว เสี่ยยังไม่กลับเหรอค่ะ"
"ผมกลับพร้อมคุณพรุ่งนี้ไง"
"อ่อ"
"แล้วลงมาดึกๆแบบนี้ทำไมครับ"
"พอดีพบหิวค่ะ เลยว่าจะมาหาอะไรทานสักหน่อยค่ะ" พบยรักเอ่ย
"งั้นเดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อน มันอันตราย" เสี่ยหนุ่มเอ่ย
"ขอบคุณค่ะ"
เมื่อทั้งคู่เดินเข้าไปนั่งโต๊ะริมหาด บรรยากาศลมพัดเย็น รอบข้างมองทั้งคู่เป็นตาเดียว ราวกับนายแบบนางแบบควงคู่กันมา เมื่อทั้งสองต่างหน้าตาและรูปร่างดีทั้งคู่
"เสี่ยทานกับพบมั้ยค่ะ"
"ก็ได้ครับ ปกติผมไม่ค่อยทานดึกๆ แต่สำหรับคุณ ได้เสมอ" เสี่ยหนุ่มเอ่ยขึ้น
"อ่อ...."
พบรักที่หิวอย่างหนักเพราะทั้งวันทานอาหารน้อยมากเพราะกลัวจะถ่ายแบบชุดว่ายน้ำไม่สวย แถมตอนเย็นยังมาดื่มอีก พอมาถึงดึกๆก็หิวหนักกว่าปกติ
ปูของโปรดที่พบรักชอบกินเสิร์ฟมาแบบที่กินค่อนข้างยากสักหน่อย แต่จริงๆเธอกินเท่าที่ใช้ช้อนตักได้ก็ถือว่ามาก แต่ดูท่าทางพบรักจะอยากแกะมันออกมากกว่าที่ร้านแกะมาให้
"อุ้ย!!!"
"เจ็บมากมั้ย"
"เสี่ย!!!!!"
เสี่ยหนุ่มจับมือของพบรักที่ถูกปูบาดนิ้วจนเลือดออกแล้วใช้ริมฝีปากจูบลงไปเบาๆราวกับแวมไพร์ดูดเลือดแบบนั้น ทำเอาพบรักตกใจอย่างหนัก
"ไม่เป็นไรนะครับ"
นักรบที่ค่อยๆเป่ามือของพบรักอย่างแผ่วเบาทำเอาเธอรู้สึกแปลกๆ ใจเต้นรุนแรง
"พบไม่เป็นอะไรค่ะ"
"เดี๋ยวผมแกะให้ดีกว่านะครับ"
นักรบนั่งแกะปูให้พบรักตลอดจนกระทั่งอิ่ม เขาชวนเธอที่ดูจะไม่ง่วงไปเดินเล่นริมหาด นักรบที่ดูจะช่ำชองเรื่องผู้หยิงไม่น้อย เขาเดินหิ้วรองเท้าของพบรักและตัวเองเดินไปพร้อมๆกับเธอ ซึ่งเธอเองก็ไม่ใช่เด็กอ่อนต่อโลกที่จะมองไม่ออกว่าเสี่ยหนุ่มต้องการอะไร
"ขอบคุณนะคะที่อยู่เป็นเพื่อนพบ"
"ผมจะจีบคุณ ก็ต้องทำคะแนนสักหน่อยมั้ยครับ" นักรบเอ่ย
"ตรงจังเลยนะคะ พบจีบยากนะคะ" พบรักเอ่ย