มัดใจนายตัวร้าย

มัดใจนายตัวร้ายตอนที่หก

“มองตามตาไม่กะพริบเลยนะ” เอเดนแซวเวกัสเมื่อเห็นเพื่อนรักแอบมองควีนจนลับสายตา

“คิดว่าเธอยังมั่นใจเรื่องเมื่อคืนอยู่ไหม” ปากพูดแต่สายตายังจับจ้องที่แผ่นหลังบางจนเธอเดินหายเข้าไปในลิฟต์เวกัสถึงยอมละสายตาแล้วหันมามองเพื่อนทั้งสองคน

“คิดว่าเธอน่าจะยังสงสัยอยู่ แต่ยังไม่มั่นใจ” ไทก้าออกความเห็น

“สนใจขนาดนั้นไม่จีบเลยละ” เอเดนยังคงยุยงเพื่อน

“ยังมีเรื่องสนุกให้ทำอีกเยอะ ทำไมต้องทำร้ายตัวเองด้วยการมีแฟนด้วย” เวกัสฉีกยิ้ม เอเดนและไทก้าก็ยิ้มตามเขาเช่นกัน แม้ว่าเอเดนจะชอบพูดจาส่งเสริมให้เพื่อนจีบคนนั้นคนนี้แต่ตัวเขาเองกลับไม่คิดจะจีบใครเลยสักคน เพราะความโสด เท่ากับ ความสนุก

เย็นวันนั้นควีนตั้งใจตามหาตัวผู้ชายที่ขโมยจูบแรกของเธอให้ได้ เธออาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมายังห้องอาหารก่อนเวลาปกติของเธอ ค่ำนี้เธอใส่ชุดเดรสสั้นสีเขียวอ่อนคู่กับรองเท้าเสริมส้นรัดข้อสีเดียวกับชุด เธอหมัดผมแกะครึ่งหัวสองข้างแล้วติดโบขนาดกลาง เธอสวยสมชื่อจริง ๆ

เมื่อลงมายังห้องอาหารควีนรีบตักอาหารที่อยากทานแล้วเดินไปนั่งยังที่นั่งลับของเธอก่อนหน้ากลุ่มผู้ชายในวันก่อน เธอตั้งใจมาดักรอเพื่อดูว่าใครกันที่เป็นผู้ชายในเสื้อฮูดสีดำนั่น

“เห็นควีนไหม” ทีเจเรียกถามเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องของควีน เธอคนนั้นส่ายหน้าสองครั้งแทนการตอบคำถามเขา

นี่ก็ได้เวลาที่ควีนจะลงมาทานมื้อเย็นแล้วนี่นา แต่ทำไมวันนี้ถึงได้มาช้าอย่างนี้นะ

“ทีเจ นายดูพวกนั้นสิ” เพื่อนของทีเจกระซิบเมื่อเขาแลไปเห็นกลุ่มของเวกัสเดินมา “เอาไงดี” เพื่อนของทีเจร้อนใจเมื่อเวกัสกำลังเดินมาทางที่พวกเขายืนอยู่

เวกัสมองเห็นแล้วว่าทีเจจงใจจ้องหน้าเขาอย่างไม่ปิดบัง เขากับเพื่อนจึงเดินเข้าไปใกล้แล้วจ้องหน้าทีเจกลับอย่างไม่เกรงกลัว

“ว่าไง”

“กูต้องการเคลียร์” ทีเจพูดจบก็หันหลังให้เวกัส

เขาเดินนำไปยังซอกตึกแคบ ๆ อยู่ท้ายมหาวิทยาลัย บริเวณนั้นมีแต่ต้นไม้และหญ้ารกเต็มข้างทาง ไม่มีนักศึกษาคนไหนกล้าเดินผ่านเพราะกลัวพื้นที่มืดและแคบแบบนี้

ทุกการกระทำที่เกิดขึ้นล้วนอยู่ในสายตาของควีน เธอดูพวกเขาอยู่เงียบ ๆ โดยที่ทั้งหกหนุ่มไม่มีใครสังเกตเห็นเธอเลย เมื่อแอบตามมาถึงเธอเองก็พึ่งรู้ว่ามหาวิทยาลัยของแด๊ดดี๊มีที่ที่น่ากลัวแบบนี้อยู่ด้วย สงสัยเธอต้องรายงานคุณอาให้มาดูแลพื้นที่ตรงนี้โดยด่วนซะแล้ว

“เอาไง ว่ามา” เวกัสเอ่ยถามเมื่อทีเจหยุดเดิน

“กูรู้นะ ว่าเป็นพวกมึง” ทีเจเดินกลับมาประจันหน้ากับเวกัสโดยปราศจากความกลัวใดใด

ควีนที่แอบตามดูถึงกลับอึ้ง เธอไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนั้นของทีเจเลยสักครั้ง เขาดูน่ากลัวมาก ท่าทางที่หาเรื่องเวกัสแบบนั้นยิ่งทำให้เธอไม่ชอบใจเข้าไปอีก เธอนึกว่าทีเจจะแค่เกเรแต่เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะถึงขั้นเป็นอันธพาลแบบนี้

“แล้วไง”

จากมุมที่ควีนแอบอยู่นั้นไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเวกัสได้เพราะเธอแอบอยู่ด้านหลังพวกเขา แม้จะไม่เห็นหน้าแต่เธอก็รู้สึกได้ว่าน้ำเสียงที่เวกัสพูดออกมานั้นช่างแตกต่างจากที่เคยได้ยิน ไม่มีความอ่อนหวานที่รื่นหู มีแต่เสียงที่แข็งก้าวไม่ต่างจากทีเจเลย

“มาเคลียร์ให้จบ ๆ ไป วันนี้” ทีเจยกแขนขึ้นแล้วถอดเสื้อออกเผยให้เห็นมัดกล้ามแน่น ๆ และรอยสักงูที่ต้นแขนขวา

ควีนตกใจกับสิ่งที่เห็นเป็นอย่างมาก เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทีเจสักสายด้วย ยังไม่ทันที่เธอจะหายตกใจเธอก็ต้องช็อกรอบสองเมื่อเวกัสค่อย ๆ ยกแขนขึ้นแล้วถอดเสื้อออกเช่นกัน

“...พระเจ้าช่วย” ควีนร้องอุทานเบา ๆ

ลายสักรูปสิงโตสวมมงกุฎเต็มหลังทำเอาควีนอ้าปากค้าง ลายสักของเวกัสชั่งงดงามและดุดันในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเจ้าของลายสักไม่ได้หันหน้ามาทางเธอแต่เธอกลับรู้สึกเหมือนถูกสายตาของเขาจับจ้องที่เธอไม่วางตา สีตาของสิงโตนั้นเป็นสีครามสีเดียวกันกับสีของดวงตาเวกัส ประหนึ่งว่าเขาและลายสักสิงโตคือคนคนเดียวกัน

“มีแขนใช้แขน มีขาใช้ขา กำปั้นใช้กำปั้นและ ...ตีน!”

ผวะ!

ทีเจอาศัยทีเผลอชกเข้าท้องของเวกัสเต็มแรง ร่างโตถึงกลับเซถอยหลังแต่ยังทรงตัวได้อยู่

“เล่นทีเผลอนี่ว่า”

“ก็เหมือนมึงไง” ทีเจยกยิ้มซะใจทีชกเวกัสได้ก่อน

“ยังไง”

“มึงแอบเข้าหาควีน ทั้งที่รู้ว่ากูตามจีบเธออยู่”

“เฮอะ! คนอย่างเวกัสไม่จำเป็นต้องแอบหรอก”

ผวะ! ผวะ! โครม!

เวกัสชกเข้าสีข้างแล้วกระโดดถีบหนึ่งทีทำให้ทีเจถึงกลับหงายหลังล้มลงบนพื้น

เวกัสเข้าหาเธอตอนไหน ควีนที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ถึงกลับงุนงง ทำไมทีเจถึงได้วุ่นวายกับเธอไม่เลิกนะ และต่อให้เวกัสเข้าหาเธอจริง ทีเจก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปทำร้ายใครเพียงเพราะหวงเธอหรอกนะ

“ควีนเป็นของกู” ทีเจลุกขึ้นตั้งหลักได้พุ่งตัวเข้าหาเวกัสอย่างรวดเร็วทำให้ทั้งคู่ล้มกลิ้งลงพื้นอย่างแรง

เนื้อตัวของพวกเขาเปอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นดิน แต่ถึงอย่างนั่นก็ไม่ได้ทำให้เวกัสดูแย่เลยสักนิด แม้แต่ในร่างของซาตานที่โหดร้าย เวกัสก็ยังคงความออร่าเสมอ

“เลิกเป็นหมาห่วงก้างสักทีเถอะ ผู้หญิงไม่เอา ก็คือไม่เอา Do you understand?”

“I don't understand”

ผวะ! ตุบ!

ทีเจชกเข้าท้องของเวกัสแล้วถีบซ้ำทำให้เวกัสหงายหลัง ทีเจเห็นเวกัสเสียหลักเขารีบลุกขึ้นหวังจะซ้ำอีกครั้ง

ตุบ! ผวะ! ผวะ!

เพราะความประมาณคู่ต่อสู้ทำให้ทีเจเสียเปรียบเขาโดนเวกัสถีบสวนกลับ จากนั้นเขาก็ตามไปซ้ำอย่างไม่ปรานี เขาอัดทีเจมัดแล้วมัดเล่าโดยที่ไม่มีเพื่อนทั้งของเขาและทีเจเข้ามาห้ามแม้แต่คนเดียว พวกเขามองดูอย่างสนุกสนานที่ได้เห็นคนทะเลาะกัน

“ลุกขึ้นทีเจ” เพื่อนของทีเจพยายามร้องเรียกให้เขาฮึดสู้ต่อ

แม้จะซัดกันหนักแค่ไหนแต่พวกเขาจะเว้นที่ใบหน้าไว้ จะไม่มีการชกใบหน้ากันเพราะจะเกิดปัญหาใหญ่หากผู้ใหญ่เห็นร่องรอยการต่อสู้

ควีนยกมือขึ้นปิดปากไม่คิดว่าเวกัสจะโหดร้ายได้ขนาดนี้ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอัดคลิปไว้ พรุ่งนี้ทุกคนต้องได้รู้ถึงความร้ายกาจของเทพบุตรของมหาวิทยาลัย เขาไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอและคนอื่น ๆ เข้าใจมาโดยตลอด

“พอแล้ว เดี๋ยวก็ตายกันพอดี” เอเดนทนดูไม่ไหวจึงเข้าไปจับไหล่เวกัสให้หยุด

“ทำไมวะ กำลังสนุกเลย” ไทก้ายกยิ้มอย่างชอบใจ

“มึงมันเจ้าเล่ห์” ทีเจยันตัวเองลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบากแต่เขาก็ทำได้สำเร็จ

“แล้วไง” แม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายชกทีเจได้มากกว่าแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่โดนสวนกลับมาเลย ตอนนี้ตามร่างกายของเวกัสมีแต่รอยแดงช้ำเต็มตัวไปหมดแต่อาจจะน้อยกว่าทีเจนิดหน่อย

“กูอยากรู้จริงๆ ถ้าหากผู้หญิงเขารู้ว่าตัวตนที่แท้จริงมึงเป็นยังไงเขายังจะชื่นชมมึงอยู่ไหม”

“ไม่รู้สิ แต่คงไม่มีใครมีวาสนาได้เห็นเหมือนมึงหรอก”

แก๊ก!

พูดยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้นมาจากปากทางเข้าซอกตึก

“จับมันไว้!” ทีเจสั่งเพื่อนของเขาสองคนให้วิ่งตามเมื่อเห็นหลังไว ๆ ของใครก็ไม่รู้ เขาคิดว่าคนคนนั้นต้องเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วแน่ ๆ

เวกัสรีบหยิบเสื้อขึ้นมาสวมแล้ววิ่งตามเพื่อนของทีเจ จังหวะที่วิ่งออกมานั้นสายของเขาก็แลไปเห็นบางอย่างตกอยู่ที่พื้น เขาหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาดู มันคือผ้าเช็ดหน้าของเขาเองซึ่งเขาได้ให้มันแก่สาวสวยคนหนึ่งไปเพราะใช้พันฝ่ามือให้เธอ

“อย่าให้พวกนั้นจับเธอได้” เวกัสหันไปบอกเพื่อนของตัวเอง เอเดนและไทก้าพร้อมใจกันพยักหน้าแล้วรีบวิ่งตามหลังพวกเพื่อนทีเจไป

ตายแน่ ๆ จบแน่ชีวิตของเธอ ควีนวิ่งไปด้านหน้าอย่างไม่คิดชีวิต ตั้งใจจะมาจับตัวคนร้ายที่ขโมยจูบเธอแต่กลับมาเป็นฝ่ายถูกไล่ล่าซะเอง จะมีอะไรที่แย่กว่านี้อีกไหม ควีนหันหลังไปมองเห็นเพื่อนของทีเจวิ่งตามเธอมาไม่หยุด และเธอเองก็เริ่มวิ่งต่อไปไม่ไหวแล้วด้วย ควีนกวาดสายตามองรอบ ๆ เพื่อหาที่ซ่อน แถวนี้มีแต่ตึกสี่เหลี่ยมและต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมด ไม่มีซอกซอยอะไรให้เธอได้หลบซ่อนเลย ทำยังไงดี...

“อยู่ตรงนั้น!”

ยังไม่ทันที่เธอจะได้คิดอะไร เสียงเพื่อนของทีเจก็ตะโกนดังลั่นบอกให้ที่เหลือรับรู้ว่าเธออยู่ตรงนี้

ควีนรีบวิ่งต่อและมองหาทางรอดไปด้วย ด้านหน้ามีต้นไม้ใหญ่และด้านซ้ายมีทางเลี้ยว ควีนรีบวิ่งอย่างมีความหวัง แต่แล้วเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกกับเธอ เมื่อเธอวิ่งเลี้ยวเข้าซอยปรากฏว่าซอยนี้เป็นทางตันไม่มีทางให้ไปต่อได้แล้ว

ทำไงดี...