เพียงได้รับฟังสารจากปากลูกชายหัวแก้วหัวแหวน สมศรีก็เชื่ออย่างไม่ต้องเสียเวลาไตร่ตรองเลยสักนิด หลังที่วางหูโทรศัพท์จากการุณนางรีบต่อสายหาพรพระพายทันที
รอเพียงไม่นาน สายสัญญาณก็เปลี่ยนเป็นเสียงหวานใสของลูกสาวคนเล็ก
‘จ๋าแม่’ เวลาเธอกลับมาถึงที่พำนักเรียบร้อย แม้รู้ว่าปลายสายโทรมาด้วยเรื่องอะไร ทว่าภายในใจยังแอบภาวนาให้สมศรีโทรหาเพราะคิดถึงหรือสอบถามข่าวคราวของลูกสาวอย่างเธอ
‘ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ย เป็นพี่น้องต้องรักกัน แค่เงินแสนเดียวทำไมให้พี่ยืมไม่ได้’
ความหวังพังทลายลงในพริบตา หญิงสาวเงยหน้าอย่างพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้หลั่งไหล ขอบตาสวยหวานร้อนผ่าวราวโดนไฟแผดเผา เรื่องอื่นใดหาได้สะกิดหัวใจได้มากมายเช่นเรื่องอ่อนไหวอย่างเรื่องภายในครอบครัว
‘หนูให้ได้นะแม่ แต่ให้ได้ในสิ่งที่มีประโยชน์’
‘แล้วการที่พี่กั้งจะเอาเงินไปใช้ทำธุรกิจ มันไม่มีประโยชน์ตรงไหน’
ธุรกิจเหรอ เฮอะ!
‘พี่กั้งบอกแม่มั้ย
