ขวัญเกล้าแอบมองเด็กหญิงณาราด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ทุกเช้านางจะแอบมายืนมองหลานสาวริมรั้วข้างโรงเรียนเช่นนี้ทุกวัน
“หลานย่า” เรียวปากบางหยักลึกเฉกเช่นของลูกชายทั้งสองมีเสียงเล็ดลอดออกมาราวละเมอ
อยากเข้าไปกอดไปหอมหลานให้ชื่นหัวใจ ทว่ากลับทำได้แค่มองไกลๆ ด้วยหัวใจเปี่ยมสุขปนทุกข์ นางทำผิดต่อลูกชายทั้งสอง คนหนึ่งแม้เลี้ยงดูมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก แต่นางรู้.. นางใส่ใจรัชชานนท์ไม่มากพอ ส่วนอีกคนจำต้องทนฝืนใจทิ้งไว้กับอดีตชายคนรักแล้วเดินหันหลังจากมาทั้งที่ข้างในร่ำร้องอยากเลี้ยงดูเขา
ถ้าบุญทำแต่ปางก่อนยังมี ขอให้ลูกชายทั้งสองของแม่พบแต่ความสุข มีครอบครัวที่สมบูรณ์พูนพร้อมไปด้วยความรัก ความอบอุ่น
หนึ่งปีที่เคยสัญญากับพรพระพายไว้ เวลานี้ไม่แน่ใจว่าจะกลายเป็นตลอดไปหรือยุติเพียงเท่านั้น แต่นางขอภาวนา ภาวนาให้หัวใจทั้งคู่เปิดเข้าหากัน รักมั่นแน่นแฟ้นตลอดไป
ส่วนอีกครอบครัว.. นางหวังเหลือเกินว่าจะพร้อมหน
