วันวิวาห์

668 คำ
อยากแต่งนักใช่ไหม ได้! ฉันจะทำให้เธอเข้าใจถึงคำว่าความฉิบหายของชีวิต! บรรยากาศภายในงานวิวาห์ของลูกชายมหาเศรษฐี ยิ่งใหญ่อลังการสมฐานะ แขกที่มาร่วมงานส่วนใหญ่เป็นเซเลบและผู้มีอันจะกินในระดับสังคมเดียวกัน ทุกอย่างหรูหราหมาเห่า มองไปทางไหนเป็นต้องแสบตาด้วยว่าแสงเพชรบนคอคุณหญิงคุณนายทั้งหลายช่างวิบวับน่าลักขโมยไปขายเสียเหลือเกิน ทันทีที่เจ้าสาวเดินเข้ามาในงาน บรรดาแขกเหรื่อต่างหันไปจับจ้องที่จุดจุดเดียว สวย สง่า หากแต่ใบหน้ายังดูอ่อนเยาว์นัก ผิดกับเจ้าบ่าวซึ่งเป็นชายวัยสามสิบกลาง สวยว่ะ แต่เดี๋ยวนะมึง กูจำได้ว่าหมอเบลล์ไม่ได้หน้าตาแบบนี้นี่หว่า” เมื่อคนหนึ่งเริ่มเปิดประเด็น เพื่อนคนอื่นๆ จึงเริ่มตั้งคำถาม “นั่นสิไอ้แบงค์ พวกกูตกข่าวอะไรรึเปล่าวะ” แก๊งเพื่อนสนิทมองกดดันเจ้าบ่าวอย่างรอคำตอบ ทางด้านรัชชานนท์ได้แต่ถอดถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า มือใหญ่คว้าแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วสาดลงคอ ทั้งที่คนเป็นแม่ย้ำนักย้ำหนาว่าห้ามดื่ม! แต่เขาไม่ไหวจริงๆ ขืนไม่มีอะไรย้อมใจ คงได้บีบคอเมียตัวเองก่อนงานวิวาห์เรียบร้อยเป็นแน่ “เก็บได้ข้างทาง เห็นว่าสวยดีเลยเอามาแต่งเป็นเมีย” ชายหนุ่มตอบเพื่อนอย่างประชดชีวิต ใช่! พรพระพายสวยสมดีกรีดาวมหาวิทยาลัย ใบหน้าจิ้มลิ้ม ปากเล็กอวบอิ่มรับกับจมูกโด่งรั้นสมนิสัยดื้อด้านที่ตั้งมั่นไว้ว่าจะจับเขาทำผัวให้ได้ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มล้อมกรอบด้วยแพขนตางอนหนาที่ธรรมชาติสรรค์สร้าง ไม่ใช่การเติมแต่งด้วยขนตาปลอม แต่ความสวยไม่ได้ช่วยทำให้เขารู้สึกพิศวาสเจ้าหล่อนเลยสักนิด! เด็กอายุยี่สิบเอ็ด ตอนแรกคิดว่าจะนิสัยดี แต่ที่ไหนได้อยากตะกายดาว แย่งเจ้าบ่าวคนที่ให้ข้าวให้น้ำและที่พักอาศัยจนเรียนจบมหาวิทยาลัย ใช่อยู่ว่าเขาเผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพรพระพาย ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของวิวาห์ฉิบหายในครั้งนี้ แต่ถ้าหญิงสาวปฏิเสธที่จะแต่งงานเหมือนในคราแรก เรื่องราวต่างๆ คงไม่ดำเนินมาไกลจนไม่อาจหันหลังกลับได้ เขาต้องเลิกรากับแฟนสาวที่คบหากันนานหลายปี และจบชีวิตโสดด้วยการแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รัก “มึงอย่ากวนตีนสิวะ ตอบมาดีๆ มึงกับน้องคนสวยแต่งงานกันได้ไง” “น้องสาวเบลล์ เมาแล้วนอนด้วยกัน แม่กูกับแม่กวางเลยบังคับให้แต่งงานนี่แหละ” “ไม่น่าเชื่อ! เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย แล้วหมอเบลล์เขาว่าไง เขาโกรธมากมั้ยวะ” “ทั้งโกรธทั้งเกลียด เบลล์ไม่ยอมเจอหน้า ไม่ยอมพูดหรือคุยอะไรทั้งนั้น ง่ายๆ โกรธจนไม่เผาผีนั่นแหละ” เขาพูดพลางกระดกเหล้าเข้าปาก “เฮ้ย! เจ้าบ่าวอย่าดื่มเยอะครับ เดี๋ยวไม่มีแรงปั๊มทายาทนะมึง” รัชชานนท์ตวัดสายตามองเพื่อนที่บังอาจมาแซวไม่รู้จักเวล่ำเวลา “เดี๋ยวก็โดนตีน กูมีอะไรกับยัยเด็กนั่นแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละเว้ย ไม่มีทางมีครั้งที่สองอีก” ก่อนแต่งเขาคิดแผนไว้แล้ว ถ้าแม่อยากให้แต่งมากนัก เขาก็จะทำตาม หากแต่หลังจากนั้น เขาไม่รับประกันว่ายัยลูกกวางจะมีชีวิตแบบไหน ตายแน่! ยัยพรพระพาย ฉันจะทำให้ชีวิตเธอเป็นยิ่งกว่านางเอกเรื่องจำเลยรัก กลุ่มเพื่อนเจ้าบ่าวหันไปมองเจ้าสาวแสนสวยตาลุกวาว ยิ่งเห็นใกล้ๆ ความขาวเนียนและอวบอึ๋มยิ่งเด่นชัด แม้ไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่ว่าแววตาของผู้ชายวัยสามสิบกว่า ต่างคิดไปในทางเดียวกันว่า คืนนี้หมอแบงค์จะอดใจไหวจริงๆ เหรอ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม