ตอนที่3 เจ้ติ๋มจอมซาดิสม์

805 คำ
ตอนที่3 เจ้ติ๋มจอมซาดิสม์ “อึก อ่ะ อ่ะ” ผมฟื้นคืนสติขึ้นมาจากน้ำเย็นๆ ที่สาดรดมาบริเวณใบหน้า พอขยับตัวก็พบว่าผมถูกมัดอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ในสภาพชวนอุดจาดสายตาเพราะมีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ของโรงแรมเพียงผืนเดียวห่อช่วงล่างปิดบังน้องชายอยู่แค่นั้น หลังจากกะพริบตาขับไล่ม่านน้ำออกไปก็เห็นไอ้ยักษ์สองคนยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า พวกมันแสยะยิ้มมองผมด้วยสายตากระหายความรุนแรง ไอ้คนผมทองชื่อได้จิมมี่ ส่วนให้คนผมแดงมันชื่อว่าจามา สองพี่สองฝาแฝดขาโหดของเจ้ติ๋มสาวใหญ่วัยหมดประจำเดือนเจ้าหนี้รายใหญ่ของผม “เฮ้ยอะไรวะ พวกมึงสองตัวจับตัวกูมาทำไม” ผมแสร้งร้องโวยวายกลบเกลื่อนความหวั่นใจเล็กๆ ที่ก่อตัวขึ้น ปกติแล้วเจ้ติ๋มกับผมค่อนข้างจะมีสัมพันธ์อันดีต่อกันมาตลอด ถึงผมจะจ่ายหนี้แกช้าไปบ้างเจ้ติ๋มก็ใจดีผ่อนปรนให้ผมมาทุกครั้ง เนื่องจากเจ้ติ๋มแกเหมือนจ้องจะเคลมผมอยู่เหมือนกัน แกเสนอให้ผมเป็นเด็กของแกเพื่อแลกกับหนี้ก้อนใหญ่แต่ผมก็ปฏิเสธเจ้ไปทุกครั้ง เพราะไม่อยากจะร่วมรักหักสวาทกับวัตถุโบราณ “เจ้ เจ้ เจ้ ให้พวกเราจับแกมาซ้อม” ไอ้จิมมี่พูดยานคาง พวกมันสองคนสติไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่แต่เรื่องความโหดขึ้นชื่อลือชาไปสามย่านแปดย่าน “ต่อยหน้ามันเลยจิมมี่” ไอ้จามาร้องบอกแฝดผู้พี่ของมันเสียงแข็ง “เฮ้ยเดี๋ยวก่อน กูอยากเจอเจ้ติ๋ม ไปตามเจ้มาคุย ไปสิ กูจะเคลียกับเจ้ติ๋มเอง” ไอ้สองแฝดนรกมองหน้ากัน “ไม่ ไม่ ไม่ได้ ฉันต้องซ้อมแกก่อน” พอพูดจบไอ้จิมมี่มันก็เหวี่ยงกำปั้นขนาดเท่าหัวเด็กของมันเข้ามาที่ท้องของผมดัง ผลั่ก! “ไอ้… จิมมี่… อั่ก” ผมจุกร้าวไปหมดด้วยแรงหมัดเควี้ยงควายของไอ้ยักษ์จิมมี่ “สนุกจัง เอาอีก เอาอีก ต่อยมันอีกจิมมี่ ต่อยมันอีก” ไอ้จามาปรบมือหัวเราะชอบใจพร้อมกับยุพี่ชายของมันให้เล่นงานผมอีก เดชะบุญที่ประตูเปิดออกมาพร้อมกับเจ้ติ๋มเสมือนฟ้ามาโปรดผม “พวกมึงหยุด พอแล้วเดี๋ยวเกรียนของกูจะช้ำซะก่อน” เจ้ติ๋มในชุดเดรสสีแดง โชว์เนื้อหนังมังสาเหี่ยวๆ ของแกเดินนวยนาดเข้ามาในห้อง แต่ละชุดที่แกสรรหามาใส่มันโคตรจะไม่เข้ากับวัยของแกเลยสักชุดเดียว “เจ้ครับ ช่วยด้วยไอ้สองตัวนี่มันซ้อมเกรียน” ผมฟ้องทันทีที่เห็นหน้าแก อย่างที่บอกตอนแรกว่าผมเป็นลูกหนี้วีไอพี “ขอโทษด้วยนะพ่อเกรียน เจ้สั่งพวกมันเองแหละ” เจ้ติ๋มยิ้มเห็นฟันซึ่งเต็มไปด้วยเหล็กดัดฟันแนววัยรุ่นที่นิยมดัดกัน เอาจริงๆ นะผมเองก็ยังไม่แน่ใจเลยจนกระทั่งตอนนี้ว่าฟันในปากของเจ้ติ๋มที่ผมเห็น มันเป็นฟันแท้หรือว่าฟันปลอมกันแน่ “ทำไมเจ้ทำกับเกรียนแบบนี้ ใจร้ายฝุดๆ” ผมมองแกด้วยสายตาอ้อนสุดชีวิต “ก็เกรียนไม่จ่ายดอกเจ้มาสี่เดือนแล้วนะ เจ้โทร.หาก็ไม่ยอมรับสาย” “ก็ผม…” “ชูวว์ ไม่ต้องแก้ตัว คนทำผิดก็ต้องรับโทษ” แกตัดบทผมพร้อมกับยกมือขึ้นแตะมุมปากของแก “เกรียนไม่รักษาสัญญากับเจ้” เจ้ติ๋มคว้าหมับที่หัวนมของผมทั้งสองข้าง จากนั้นแกก็บิดสุดแรงเกิด “โอ้ยเจ็บ เจ้… เกรียนผิดไปแล้ว หยุดเถอะ” ผมบิดเนื้อบิดตัวไปมาบนเก้าอี้ด้วยความเจ็บปวด หัวนมมันเป็นส่วนที่บอบบางของผู้ชายเหมือนกันนะโว้ย อิเจ้เล่นบิดซะเหมือนจะหลุดติดมือออกมาเลย “เจ็บก็จำเอาไว้ว่าอย่ามาตุกติกกับเจ้ติ๋มคนนี้อีกเป็นอันขาด เข้าใจไหม” “เข้าใจครับ” อิเจ้ซาดิสม์! “พวกมึงสองคนออกไปก่อน แล้วก็ล็อกประตูซะด้วย กูจะคุยกับพ่อเกรียนสองต่อสอง” ซวยแล้วไอ้เกรียน… เจ้ติ๋มหันมาเลียริมฝีปากตัวเอง หลังจากหันไปสั่งไอ้แฝดนรกให้ออกไปจากห้อง ไอ้จิมมี่และไอ้จามามองหน้ากันยิ้มๆ เหมือนมันสองคนจะรู้อะไรบางอย่าง “ป๊าบๆ ๆ” ไอ้จามาเอาฝามือมาประกบกันแล้วตีมือดังป๊าบๆ ไอ้จิมมี่ก็หัวเราะชอบใจเป็นการใหญ่ แล้วพวกมันสองคนก็เดินออกไปจากห้อง ทิ้งผมให้อยู่กับเจ้ติ๋มเพียงลำพัง “คิดถึงจัง พ่อล่ำของเจ้”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม