ตอนที่3 เจ้ติ๋มจอมซาดิสม์
“อึก อ่ะ อ่ะ”
ผมฟื้นคืนสติขึ้นมาจากน้ำเย็นๆ ที่สาดรดมาบริเวณใบหน้า พอขยับตัวก็พบว่าผมถูกมัดอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ในสภาพชวนอุดจาดสายตาเพราะมีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ของโรงแรมเพียงผืนเดียวห่อช่วงล่างปิดบังน้องชายอยู่แค่นั้น
หลังจากกะพริบตาขับไล่ม่านน้ำออกไปก็เห็นไอ้ยักษ์สองคนยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า พวกมันแสยะยิ้มมองผมด้วยสายตากระหายความรุนแรง ไอ้คนผมทองชื่อได้จิมมี่ ส่วนให้คนผมแดงมันชื่อว่าจามา สองพี่สองฝาแฝดขาโหดของเจ้ติ๋มสาวใหญ่วัยหมดประจำเดือนเจ้าหนี้รายใหญ่ของผม
“เฮ้ยอะไรวะ พวกมึงสองตัวจับตัวกูมาทำไม”
ผมแสร้งร้องโวยวายกลบเกลื่อนความหวั่นใจเล็กๆ ที่ก่อตัวขึ้น ปกติแล้วเจ้ติ๋มกับผมค่อนข้างจะมีสัมพันธ์อันดีต่อกันมาตลอด ถึงผมจะจ่ายหนี้แกช้าไปบ้างเจ้ติ๋มก็ใจดีผ่อนปรนให้ผมมาทุกครั้ง เนื่องจากเจ้ติ๋มแกเหมือนจ้องจะเคลมผมอยู่เหมือนกัน แกเสนอให้ผมเป็นเด็กของแกเพื่อแลกกับหนี้ก้อนใหญ่แต่ผมก็ปฏิเสธเจ้ไปทุกครั้ง เพราะไม่อยากจะร่วมรักหักสวาทกับวัตถุโบราณ
“เจ้ เจ้ เจ้ ให้พวกเราจับแกมาซ้อม”
ไอ้จิมมี่พูดยานคาง พวกมันสองคนสติไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่แต่เรื่องความโหดขึ้นชื่อลือชาไปสามย่านแปดย่าน
“ต่อยหน้ามันเลยจิมมี่”
ไอ้จามาร้องบอกแฝดผู้พี่ของมันเสียงแข็ง
“เฮ้ยเดี๋ยวก่อน กูอยากเจอเจ้ติ๋ม ไปตามเจ้มาคุย ไปสิ กูจะเคลียกับเจ้ติ๋มเอง”
ไอ้สองแฝดนรกมองหน้ากัน
“ไม่ ไม่ ไม่ได้ ฉันต้องซ้อมแกก่อน”
พอพูดจบไอ้จิมมี่มันก็เหวี่ยงกำปั้นขนาดเท่าหัวเด็กของมันเข้ามาที่ท้องของผมดัง ผลั่ก!
“ไอ้… จิมมี่… อั่ก”
ผมจุกร้าวไปหมดด้วยแรงหมัดเควี้ยงควายของไอ้ยักษ์จิมมี่
“สนุกจัง เอาอีก เอาอีก ต่อยมันอีกจิมมี่ ต่อยมันอีก”
ไอ้จามาปรบมือหัวเราะชอบใจพร้อมกับยุพี่ชายของมันให้เล่นงานผมอีก เดชะบุญที่ประตูเปิดออกมาพร้อมกับเจ้ติ๋มเสมือนฟ้ามาโปรดผม
“พวกมึงหยุด พอแล้วเดี๋ยวเกรียนของกูจะช้ำซะก่อน”
เจ้ติ๋มในชุดเดรสสีแดง โชว์เนื้อหนังมังสาเหี่ยวๆ ของแกเดินนวยนาดเข้ามาในห้อง แต่ละชุดที่แกสรรหามาใส่มันโคตรจะไม่เข้ากับวัยของแกเลยสักชุดเดียว
“เจ้ครับ ช่วยด้วยไอ้สองตัวนี่มันซ้อมเกรียน”
ผมฟ้องทันทีที่เห็นหน้าแก อย่างที่บอกตอนแรกว่าผมเป็นลูกหนี้วีไอพี
“ขอโทษด้วยนะพ่อเกรียน เจ้สั่งพวกมันเองแหละ”
เจ้ติ๋มยิ้มเห็นฟันซึ่งเต็มไปด้วยเหล็กดัดฟันแนววัยรุ่นที่นิยมดัดกัน เอาจริงๆ นะผมเองก็ยังไม่แน่ใจเลยจนกระทั่งตอนนี้ว่าฟันในปากของเจ้ติ๋มที่ผมเห็น มันเป็นฟันแท้หรือว่าฟันปลอมกันแน่
“ทำไมเจ้ทำกับเกรียนแบบนี้ ใจร้ายฝุดๆ”
ผมมองแกด้วยสายตาอ้อนสุดชีวิต
“ก็เกรียนไม่จ่ายดอกเจ้มาสี่เดือนแล้วนะ เจ้โทร.หาก็ไม่ยอมรับสาย”
“ก็ผม…”
“ชูวว์ ไม่ต้องแก้ตัว คนทำผิดก็ต้องรับโทษ”
แกตัดบทผมพร้อมกับยกมือขึ้นแตะมุมปากของแก
“เกรียนไม่รักษาสัญญากับเจ้”
เจ้ติ๋มคว้าหมับที่หัวนมของผมทั้งสองข้าง จากนั้นแกก็บิดสุดแรงเกิด
“โอ้ยเจ็บ เจ้… เกรียนผิดไปแล้ว หยุดเถอะ”
ผมบิดเนื้อบิดตัวไปมาบนเก้าอี้ด้วยความเจ็บปวด หัวนมมันเป็นส่วนที่บอบบางของผู้ชายเหมือนกันนะโว้ย อิเจ้เล่นบิดซะเหมือนจะหลุดติดมือออกมาเลย
“เจ็บก็จำเอาไว้ว่าอย่ามาตุกติกกับเจ้ติ๋มคนนี้อีกเป็นอันขาด เข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ”
อิเจ้ซาดิสม์!
“พวกมึงสองคนออกไปก่อน แล้วก็ล็อกประตูซะด้วย กูจะคุยกับพ่อเกรียนสองต่อสอง”
ซวยแล้วไอ้เกรียน… เจ้ติ๋มหันมาเลียริมฝีปากตัวเอง หลังจากหันไปสั่งไอ้แฝดนรกให้ออกไปจากห้อง
ไอ้จิมมี่และไอ้จามามองหน้ากันยิ้มๆ เหมือนมันสองคนจะรู้อะไรบางอย่าง
“ป๊าบๆ ๆ”
ไอ้จามาเอาฝามือมาประกบกันแล้วตีมือดังป๊าบๆ ไอ้จิมมี่ก็หัวเราะชอบใจเป็นการใหญ่ แล้วพวกมันสองคนก็เดินออกไปจากห้อง ทิ้งผมให้อยู่กับเจ้ติ๋มเพียงลำพัง
“คิดถึงจัง พ่อล่ำของเจ้”