ตอนที่4 เกือบเสียตัวเป็นอิผัวเจ้

670 คำ
ตอนที่4 เกือบเสียตัวเป็นอิผัวเจ้ “เจ้อย่า… ได้โปรด” ผมขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัว เอียงหน้าหลบมือเหี่ยวๆ ของเจ้ติ๋มที่กำลังลวนลามลูบไล้ไปตามใบหน้าของผม ก่อนจะค่อยๆ ไล่ลงมายังลำคอ ต่ำลงๆ มาไล้วนอยู่รอบๆ หัวนมสีชมพูของผมทั้งสองเต้า ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกลายเป็นหมูในอวยที่ไร้ทางหนี รอเวลาที่จะถูกเจ้ติ๋มเชือดจนเลือดสาดกระเซ็น “หืม รูปหล่อ ขาว ล่ำ น่าหม่ำไปทั้งตัวเลยพ่อเกรียนของเจ้ ซู้ดดด” เสียงเจ้ติ๋มสูดน้ำลายดังสะท้านก้องเข้ามาในรูหูทั้งสองข้างของผม กูตายแน่! ผมอุทานในใจ หากไม่คิดหาทางเอาตัวรอดจากสาวกลัดมันวัยหมดประจำเดือนตรงหน้าให้ได้ ผมต้องขึ้นชื่อว่ากลายเด็กหนุ่มในสต็อกของเจ้ติ๋มอีกคนแน่ๆ อย่างที่บอกว่าเจ้ติ๋มแกชอบกินเด็กหนุ่มๆ ผมเคยได้ยินข่าวมาแว่วๆ แกมักจะเคลมลูกหนี้วัยละอ่อนที่ไม่มีทางหาเงินมาชดใช้ให้แกเอาทำผัว จนปัจจุบันแกมีเด็กในสังกัดเป็นโหล “เจ้ ได้โปรด ผมขอเวลาอีกหน่อยนะครับ รับรองว่าหาเงินมาใช้เจ้ทั้งต้นทั้งดอกได้แน่นอน” “เจ้เบื่อคำพูดของพ่อเกรียนแล้วล่ะ พูดแบบนี้ตลอดน่าเบื่อ” สายตาของแกจ้องอยู่ที่หัวนมของผมตาไม่กะพริบ “อุ๊ยหัวนมแข็งเป็นไตสู้มือเจ้ดีจัง อยากรู้ว่าไอ้ที่อยู่ข้างล่างของพ่อเกรียนจะแข็งสู้มือดีไหมน๊า ตื่นเต้นจัง” อิเจ้ทำตาหวานใส่ผม ในขณะที่มือแกก็ลูบต่ำลงมาที่หน้าท้อง “อูยย์ เจ้ อย่า” ผมพยายามจะเอี้ยวตัวหลบแก แต่ก็จนปัญญาจะหลบไปทางไหนได้ทั้งมือทั้งขาถูกมัดอยู่กับเก้าอี้แบบนี้ “อื้อหือ ดูซิกแพคพวกนี้ซิ เห็นแล้วเจ้น้ำลายสออยากเลียให้ล้ม แล้วจับอมให้สุด” หื่นได้อีก… ตอนเจ้ติ๋มแลบลิ้นของแกออกมาเลียริมฝีปาก ทำให้ผมนึกถึงภาพยนตร์ไทยเรื่องบ้านผีปอบ หนังผีในตำนานของไทย มือไม้แกป้วนเปี้ยนอยู่กับหัวนมของผม แล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาใช้นิ้วแหย่หลุมสะดือของผมเล่นอย่างน่าหวาดเสียว ไม่รู้ว่าแกจะล้วงเข้ามาในกล่องดวงใจของผมตอนไหน “เจ้ครับ คราวนี้ผมสัญญา หากอีกสองเดือนผมหาเงินมาใช้หนี้เจ้ไม่ทัน ผมยอมเจ้ทุกอย่างเลย” “หืม พ่อเกรียนพูดจริงๆ นะ” แกหยุดมือ ทำท่าครุ่นคิดอย่างเสียดายพร้อมกับมองมายังเป้าตุงๆ ของผมซึ่งมีเพียงแค่ผ้าขนหนูพันเอวเอาไว้เท่านั้น “เสียดายจังอีกนิดเดียวเจ้ก็จะได้เห็นพ่อเกรียนน้อยแล้วเชียว” “เจ้ทำคนเดียวมันจะไปสนุกอะไรล่ะครับ หากผมร่วมมือด้วยรับประกันว่าสนุกกว่าเป็นสิบเท่า หากผมหาเงินมาใช้หนี้เจ้ไม่ทันผมยอมเจ้เลย” ผมทำหน้าจริงจัง “ก็ฟังดูมีเหตุผลดี เอาล่ะเจ้จะเชื่อพ่อเกรียนเป็นครั้งสุดท้ายถือซะว่าอดเปรี้ยวไว้กินหวานก็แล้วกัน” ผมเป่าปากอย่างโล่งอก “พวกมึงสองคนเข้ามาแก้มัดพ่อเกรียนหน่อย” เจ้ติ๋มร้องสั่งลูกสมุนแฝดเดนนรกของแกเสียงขรม “ขอบคุณมากครับเจ้” “ไหนๆ ก็ไหนแล้ว เจ้ขอหอมพ่อเกรียนมัดจำไว้ก่อนนะ หืมมม ชื่นใจเจ้เหลือเกิน จ๊วบ” พอพูดจบแกก็ก้มลงหอมแก้มผมฟอดใหญ่ เล่นเอาไอ้สองแฝดที่เดินเข้ามาในห้องยกมือขึ้นปิดปากพลางหัวเราะคิกคักกันสนุกสนาน น้ำลายของแกเหนียวแหนะติดแก้มของผมเต็มไปหมด “ไว้เจอกันนะพ่อรูปหล่อของเจ้ มึงสองคนแก้มัดแล้วหาเสื้อผ้ามาใส่ให้พ่อเกรียนซะด้วย” โอ้ย… เกือบเสียตัวแล้วไอ้เกรียน…
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม