ตอนที่2 นมบูด
โอ้นี่มันบักแตงโม…
“อื้อ แม่โคพันธุ์ดี ขาวอวบดีเหลือเกินหนูจ๋า จ๊วบๆ”
เชฟหนุ่มรุ่นใหญ่นามว่าเชฟเกรียนมุ่นหน้าซุกอยู่กับความอวบหยุ่นตรงหน้าเหมือนไปตายอดตายอยากมาเป็นสิบชาติ ทั้งที่เรื่องบนเตียงก็ไม่เคยขาดสำหรับหนุ่มหล่อมาดแมน ดีกรีเชฟตะหลิวทองคำผู้มีฝีมือกาทำอาหารระดับประเทศอย่างเขา
ภาพลักษณ์ภายนอกเขาเป็นหนุ่มแว่นสุดฮอต สถานะโสด มาดแมนหุ่นนายแบบขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่ที่ได้เห็นบุคลิกอันอบอุ่น อ่อนโยน สุขุม ลุ่มลึก แต่จริงแล้วธาตุแท้ของเขาจะรู้กันเพียงแค่คนสนิทไม่กี่คนว่าเชฟหนุ่มใหญ่ผู้นี้ ปากหมา มือไว นิสัยหื่นอย่างร้ายกาจชนิดที่หาตัวจับยาก
“อื้อ ป๋าขาไปที่เตียงดีกว่าไหมคะ หนูจะยืนไม่ไหวอยู่แล้ว อูยยย์ ลิ้นป๋าฉกเป็นงูเลยนะคะหนูสะท้านไปทั้งตัวแล้ว งื้อ”
แม่สาวน้อยทรงโตผู้จัดเจนในสังเวียนรักไม่แพ้กันแสร้งทำเสียงร้องครางกระเส่า
“จัดให้ตามที่ขอ งืมๆ”
ชายหนุ่มกอดรัดร่างอวบอิ่มค่อยๆ ประครองเดินถอยหลังไปยังปลายเตียง โดยที่ปากยังงับเหยื่อเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เมื่อถึงปลายเตียงเขาก็หย่อนก้นนั่งลงโดยที่หญิงสาวยังยืนป้อนนมให้เขาอยู่
“ชอบไหมคะป๋า”
สาวน้อยเบอร์ตองจงใจกดศีรษะของชายหนุ่มให้ซบลงที่หน้าอกของหล่อน
“อืม ก็พอใช้ได้ แต่รสชาตินมของเธอเปรี้ยวๆ ขมๆ เฝื่อนลิ้นพิกลอยู่นะ”
เชฟหนุ่มเงยหน้าจากทรวงอวบหยุ่น เขารู้สึกว่าใบหน้าเริ่มร้อนวูบวาบ อาการหูพร่าตาลายก็ตามมาติดๆ จนต้องยกมือขึ้นตบท้ายทอยตัวเองเบาๆ
“บ้าเอ้ย! ความดันจะมาขึ้นอะไรตอนนี้วะ”
“ไหวไหมคะป๋า อิ อิ”
“รับดับป๋าสี่ห้ายกติดๆ กันก็ยังไหว”
“งั้นก็กินนมต่อเลยสิคะ เจ้าหนูตัวน้อยของป๋าจะได้แข็งแรงแล้วก็โตไวไว คริ คริ”
หญิงสาวแอ่นหน้าอกเปลือยเปล่าขาวอวบมาตรงหน้าของชายหนุ่มหมายให้เขากลือนกินเธอต่อ แต่เชฟเกรียนกลับยกมือขึ้นดันร่างของเธอให้ถอยห่างออกไป
“เดี๋ยวนะ ฉันเห็นนมของเธอมีสี่เต้า”
เขาพึมพำเบาๆ พร้อมกับยกมือขึ้นทำท่าบีบกลางอากาศ รู้สึกว่าลำคอแห้งผาก ลิ้นเริ่มแข็งเหมือนมันขยายตัวขึ้นจนพองคับปากไปหมด กระนั้นก็ยังคิดในแง่ดีว่าคอนแทคเลนส์ราคาถูกที่ใส่แทนแว่นตาซึ่งใส่เป็นประจำมันคงจะหมดอายุ ทำให้เขาเห็นภาพซ้อนขึ้นมา และไอ้อาการหูพร่าตาลายก็คงจะมีสาเหตุมาจากความดันขึ้ร
“โด่ ไหนใครๆ ก็บอกว่าป๋าเป็นเสือ นี่มันลูกแมวน้อยจอมตะกละชัดๆ ฮา ฮา”
หญิงสาวยกแขนขึ้นกอดอกหัวเราะชอบใจ
“หนูหมายความว่าไง”
หญิงสาวไม่ตอบคำถามของเขา แต่เธอใช้มือทั้งสองข้างช้อนเข้าไปที่ใต้เต้าทรวงของเธอแล้วเขย่าให้มันกระเพื่อมไหวไปมาแทนคำตอบ
“ซวยห่า! นี่เธอ ป้ายยาเอาไว้ที่นมสินะ”
ร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าที่ชายหนุ่มเห็นแยกร่างออกเป็นสองคนบ้างสามคนบ้างสลับกันไป ตอนนี้ความรู้สึกมึนงงเล่นงานเขาหนักมากขึ้นจนแทบสิ้นสติ
“แหมก็แค่มุกเก่าๆ น่ะค่ะ ไม่นึกว่าป๋าจะหลงกลง่ายๆ แบบนี้ นอนหลับฝันดีนะคะป๋า จุ๊บๆ”
หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้แล้วผลักร่างที่อ่อนระทดระทวยให้นอนหงายลงไปบนเตียง จากนั้นเธอก็เดินไปหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าต่อสายออกไปหาใครบางคน
“เรียบร้อยแล้วค่ะจะให้หนูทำไงต่อคะ… ค่ะ ได้ค่ะ”