ตอนที่2 นมบูด

650 คำ
ตอนที่2 นมบูด โอ้นี่มันบักแตงโม… “อื้อ แม่โคพันธุ์ดี ขาวอวบดีเหลือเกินหนูจ๋า จ๊วบๆ” เชฟหนุ่มรุ่นใหญ่นามว่าเชฟเกรียนมุ่นหน้าซุกอยู่กับความอวบหยุ่นตรงหน้าเหมือนไปตายอดตายอยากมาเป็นสิบชาติ ทั้งที่เรื่องบนเตียงก็ไม่เคยขาดสำหรับหนุ่มหล่อมาดแมน ดีกรีเชฟตะหลิวทองคำผู้มีฝีมือกาทำอาหารระดับประเทศอย่างเขา ภาพลักษณ์ภายนอกเขาเป็นหนุ่มแว่นสุดฮอต สถานะโสด มาดแมนหุ่นนายแบบขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่ที่ได้เห็นบุคลิกอันอบอุ่น อ่อนโยน สุขุม ลุ่มลึก แต่จริงแล้วธาตุแท้ของเขาจะรู้กันเพียงแค่คนสนิทไม่กี่คนว่าเชฟหนุ่มใหญ่ผู้นี้ ปากหมา มือไว นิสัยหื่นอย่างร้ายกาจชนิดที่หาตัวจับยาก “อื้อ ป๋าขาไปที่เตียงดีกว่าไหมคะ หนูจะยืนไม่ไหวอยู่แล้ว อูยยย์ ลิ้นป๋าฉกเป็นงูเลยนะคะหนูสะท้านไปทั้งตัวแล้ว งื้อ” แม่สาวน้อยทรงโตผู้จัดเจนในสังเวียนรักไม่แพ้กันแสร้งทำเสียงร้องครางกระเส่า “จัดให้ตามที่ขอ งืมๆ” ชายหนุ่มกอดรัดร่างอวบอิ่มค่อยๆ ประครองเดินถอยหลังไปยังปลายเตียง โดยที่ปากยังงับเหยื่อเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เมื่อถึงปลายเตียงเขาก็หย่อนก้นนั่งลงโดยที่หญิงสาวยังยืนป้อนนมให้เขาอยู่ “ชอบไหมคะป๋า” สาวน้อยเบอร์ตองจงใจกดศีรษะของชายหนุ่มให้ซบลงที่หน้าอกของหล่อน “อืม ก็พอใช้ได้ แต่รสชาตินมของเธอเปรี้ยวๆ ขมๆ เฝื่อนลิ้นพิกลอยู่นะ” เชฟหนุ่มเงยหน้าจากทรวงอวบหยุ่น เขารู้สึกว่าใบหน้าเริ่มร้อนวูบวาบ อาการหูพร่าตาลายก็ตามมาติดๆ จนต้องยกมือขึ้นตบท้ายทอยตัวเองเบาๆ “บ้าเอ้ย! ความดันจะมาขึ้นอะไรตอนนี้วะ” “ไหวไหมคะป๋า อิ อิ” “รับดับป๋าสี่ห้ายกติดๆ กันก็ยังไหว” “งั้นก็กินนมต่อเลยสิคะ เจ้าหนูตัวน้อยของป๋าจะได้แข็งแรงแล้วก็โตไวไว คริ คริ” หญิงสาวแอ่นหน้าอกเปลือยเปล่าขาวอวบมาตรงหน้าของชายหนุ่มหมายให้เขากลือนกินเธอต่อ แต่เชฟเกรียนกลับยกมือขึ้นดันร่างของเธอให้ถอยห่างออกไป “เดี๋ยวนะ ฉันเห็นนมของเธอมีสี่เต้า” เขาพึมพำเบาๆ พร้อมกับยกมือขึ้นทำท่าบีบกลางอากาศ รู้สึกว่าลำคอแห้งผาก ลิ้นเริ่มแข็งเหมือนมันขยายตัวขึ้นจนพองคับปากไปหมด กระนั้นก็ยังคิดในแง่ดีว่าคอนแทคเลนส์ราคาถูกที่ใส่แทนแว่นตาซึ่งใส่เป็นประจำมันคงจะหมดอายุ ทำให้เขาเห็นภาพซ้อนขึ้นมา และไอ้อาการหูพร่าตาลายก็คงจะมีสาเหตุมาจากความดันขึ้ร “โด่ ไหนใครๆ ก็บอกว่าป๋าเป็นเสือ นี่มันลูกแมวน้อยจอมตะกละชัดๆ ฮา ฮา” หญิงสาวยกแขนขึ้นกอดอกหัวเราะชอบใจ “หนูหมายความว่าไง” หญิงสาวไม่ตอบคำถามของเขา แต่เธอใช้มือทั้งสองข้างช้อนเข้าไปที่ใต้เต้าทรวงของเธอแล้วเขย่าให้มันกระเพื่อมไหวไปมาแทนคำตอบ “ซวยห่า! นี่เธอ ป้ายยาเอาไว้ที่นมสินะ” ร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าที่ชายหนุ่มเห็นแยกร่างออกเป็นสองคนบ้างสามคนบ้างสลับกันไป ตอนนี้ความรู้สึกมึนงงเล่นงานเขาหนักมากขึ้นจนแทบสิ้นสติ “แหมก็แค่มุกเก่าๆ น่ะค่ะ ไม่นึกว่าป๋าจะหลงกลง่ายๆ แบบนี้ นอนหลับฝันดีนะคะป๋า จุ๊บๆ” หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้แล้วผลักร่างที่อ่อนระทดระทวยให้นอนหงายลงไปบนเตียง จากนั้นเธอก็เดินไปหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าต่อสายออกไปหาใครบางคน “เรียบร้อยแล้วค่ะจะให้หนูทำไงต่อคะ… ค่ะ ได้ค่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม