Traf says:
“งั้นให้กำลังใจพี่หน่อยสิ” ผมกระซิบบอกเค้กที่ข้างหู ทำเอาเค้กย่นคอหนีทันที
“อะ อะไรครับ”
“หอมแก้มพี่หน่อยสิ เนี่ย พี่อกหัก อยากได้กำลังใจ” ผมบอก เค้กก้มหน้างุดๆเพราะอาย หึหึ
“นะครับคนเก่งหอมแก้มพี่หน่อยนะ พี่จะได้มีกำลังใจไง” ผมยังคงกระเซ้าเย้าแหย่เค้ก เค้กค่อยๆเงยหน้าขึ้นก่อนจะเอื้อมมือมาจับที่หน้าผมช้าๆ แค่นั้นก็ทำเอาผมใจพองโตเมื่อน้องยอมที่จะหอมแก้มผม ซึ่งน้องไม่เคยทำเลยสักครั้ง
จุ๊บ~
พอหอมแก้มผมเสร็จเค้กก็ก้มหน้างุดๆอยู่ที่อกผม เห็นแค่หูที่แดงอย่างน่ารัก เดาได้ไม่ยากว่าตอนนี้เค้กหน้าแดงเป็นมะเขือเทศแน่ๆ จะน่ารักอะไรขนาดนี้นะ
“ก้มหน้าทำไมครับ แล้วงี้พี่จะหอมแก้มเค้กได้ไง” ผมเอานิ้มจิ้มที่แก้มเค้กเบาๆ คนตัวเล็กบนตักก็ยิ่งก้มหน้าเข้าไปใหญ่
“ไม่เอา ไม่ให้หอม” เค้กพูดเสียงอู้อี้อยู่กับอกผม
“จริงอ่ะ เสียใจนะเนี่ย ไม่มีกำลังใจไปสอนเด็กเลย เฮ้อออ” ผมแกล้งพูดเสียงเบาแล้วก็ถอ
