02
1248 คำ
“เธอจะรับผิดชอบเรื่องนี้ยังไงว่ามา” เพลิงดันตัวเธอออกมาแล้วแสร้งถาม แต่ก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นใบหน้าแดงๆ ของเธอ
“ฉันร้อน” เธอครางเสียงแผ่วพลางช้อนตามองเขาด้วยนัยน์ตาหยาดเยิ้ม ใบหน้าแดงก่ำ และที่น่าตกใจคือมือที่กำลังลูบไล้บนอกแกร่งของเขา
“จะทำอะไร” เขาจับมือซุกซนนั้นไว้ ในขณะที่เธอกลับยังพูดประโยคเดิม
“ฉันร้อน” สีหน้าท่าทางของเธอตอนนี้ทำเส้นเลือดบนขมับเขาปูดโปน ก่อนจะสบถออกมา
“บัดซบ!” แน่นอนว่าเขาพอจะเดาได้ว่ามันเกิดจากอะไร จึงลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับเปิดน้ำหวังดับร้อนให้
“กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับโผเข้ากอดเขาไว้แน่น จากที่คิดว่าจะดับร้อนให้ กลายเป็นเขาที่เป็นฝ่ายร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเธอเอาแต่บดเบียดเนื้อตัวเข้าหา อีกทั้งเสื้อผ้าที่เปียกปอนก็แนบเนื้อจนอวดส่วนเว้าส่วนโค้งก็ดูจะอันตรายเกินไปสำหรับคนความอดทนต่ำอย่างเขา
“อย่ายั่วฉัน…พริบพราว” เขากัดฟันเตือนเสียงเครียด ถึงจะอยากฟอนฟัดคนในอ้อมกอด ให้สมกับที่ต้องรอคอยเธอมากว่าสิบปี ใช่! นานเหลือเกินที่เขารอคอยผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนเดียวที่เขาอยากจะแตะต้อง แต่นั่นต้องเป็นตอนที่สติสัมปชัญญะเธอครบถ้วนเท่านั้น
“ช่วยด้วย…ฉัน…” เธอวอนขอโดยไม่รู้ว่ากำลังขออะไรด้วยซ้ำ
“ยังไม่ใช่ตอนนี้ เธอต้องตั้งสติพริบพราว” ถึงจะรู้ว่าพูดไปตอนนี้ก็คงไร้ประโยชน์ เมื่อยาที่มันไหลเวียนอยู่ในตัวเธอกำลังออกฤทธิ์เต็มที่ ครั้นพอคิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าเขาก็ถมึงทึงขึ้น ชายหนุ่มไม่รอช้า ล้วงหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงแล้วกดโทรหาคนสนิททันที
“เช็คกล้องวงจรปิดทั้งหมด หาตัวไอ้สารเลวที่มันบังอาจวางยาผู้หญิงของฉัน” เขาสั่งปลายสายเสียงเข้มก่อนวาง แล้วหันมาสนใจผู้หญิงของตัวเองต่อ ซึ่งดูเหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้ว่าตัวเองไปเป็นผู้หญิงของมาเฟียจอมเผด็จการคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
“อดทนหน่อยนะ” เขาว่าพลางดันตัวสั่นเทิ้มของเธอเข้าไปใต้ฝักบัวอีกครั้ง ชายหนุ่มยอมเปียกปอนด้วยการกอดเธอไว้แน่นภายใต้สายน้ำเย็นฉ่ำ ดูเหมือนตอนนี้คนที่กำลังทรมานจะไม่ได้มีแค่เธอ เมื่อเขาเองก็กำลังรู้สึกไม่ต่างกัน เพียงเพราะเรือนร่างเย้ายวนที่เอาแต่บดเบียดเสียดสีให้กายแกร่งร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ ร้อนจนความอดทนเขาขาดผึงในที่สุด
ทันทีที่ความอดทนอดกลั้นสะบั้นลง ริมฝีปากหยักก็ฉกวูบลงมาบดขยี้เรียวปากอวบอิ่มด้วยหวังว่ามันจะช่วยให้ความกระสันอันเนื่องมาจากความต้องการในใจเขาและฤทธิ์ยาในกายเธอบรรเทาเบาบาง แต่ความหอมหวานที่ได้สัมผัสกลับยิ่งทำให้ไม่อาจหักห้าม เพลิงใคร่อยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว โดยเฉพาะการตอบสนองอันเงอะงะไร้เดียงสาของเธอยิ่งทำเอาเขาแทบคลั่ง จนไม่สามารถทานทนได้อีกต่อไป
“ฉันคงปล่อยให้เธอเป็นอิสระนานเกินไป เธอถึงได้เอาตัวเองมาอยู่ในอันตรายแบบนี้ ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะทวงทุกอย่างที่เป็นของฉันคืน” เขาผละออกมามองหน้าหวานนิดหนึ่ง ก่อนจะก้มลงไปหาอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ดูเหมือนจะลึกซึ้งมากขึ้น เมื่อเขากำลังหลงใหลและอยากประกาศสิทธิ์ความเป็นเจ้าของที่มันล้นอก อีกทั้งฤทธิ์ยาเลิฟที่มันไหลเวียนอยู่ในกระแสเลือดก็ทำให้พริบพราวตอบสนองทุกสัมผัสของเพลิงโดยไม่รู้ตัว และเธอไม่รู้เลยว่ากำลังปลุกเสือหิวอย่างเขาให้ตื่นเพริด
กระดุมเสื้อเชิ้ตตัวสวยถูกปลดจนสาบเสื้อแยกออก เผยให้เห็นอกอวบภายใต้บราลูกไม้สีหวาน แน่นอนว่าเขาไม่รอช้าที่จะกอบกำขยำความอวบอูมตูมเต่งตรงหน้า
“อืม...” ความดีดเด้งของเนินเนื้อนุ่มที่สัมผัสได้ทำเขาครางเสียงพร่า ก่อนจะรีบผละจากริมฝีปากอวบอิ่มมาครอบครองทรวงสล้างที่บัดนี้ดีดเด้งท้าทายสายตา สองมือเขารั้งบราตัวสวยขึ้นไปกองอยู่ด้านบน
“อ๊ะ!” เธอครางพลางแหงนเงยใบหน้าด้วยความเสียดเสียว เพียงเพราะทรวงสล้างถูกริมฝีปากหยักดูดเม้มสลับเล็มเลียราวคนอดอยากปากแห้งมาเป็นแรมปี ทั้งที่ความจริงเขาก็ไม่เคยขาดแคลนเรื่องพวกนี้ แต่พอเป็นเธอ ชายหนุ่มกลับทำประหนึ่งกำลังหลงใหลคลั่งไคล้นักหนา ใช่…! เขากำลังคลั่งเธอ คลั่งมาตลอด และคลั่งมากขึ้น เมื่อสองมือของเธอพยายามกดหน้าเขาให้แนบลงไปที่เนินอกอวบอิ่มมากขึ้น ราวกับจะบอกว่าเธอเองก็กำลังต้องการเขามากแค่ไหน กระทั่งกายสาวสะดุ้งสะท้านเบาๆ เมื่อไม่ใช่แค่อกอวบที่ถูกโรมรัน แต่เนินสาวเบื้องล่างก็ยังถูกลุกล้ำด้วยนิ้วเรียวในเวลาเดียวกัน
“อื้อ…!” เธอครางประท้วงใบหน้าเหยเกกับสิ่งแปลกปลอมที่กำลังบุกรุกล่วงล้ำเนินสวาท ในขณะที่เขาก็กำลังครางกระหึ่มกับความโหนกนูนที่สัมผัสได้ และใคร่อยากจะสัมผัสให้ลึกซึ้งมากกว่าที่เป็น แต่เพราะกายสาวที่สั่นสะท้าน ไม่รู้ว่าเพราะกำหนัดด้วยฤทธิ์ยา หรือเพราะเสื้อผ้าที่เปียกปอนถึงทำให้เธอหนาวสั่นเพียงนี้ แต่มันก็มากพอที่จะดึงความสนใจจากเขาได้
ชายหนุ่มเลือกที่จะผละจากความหอมหวานตรงหน้า แล้วตวัดแขนอุ้มเธอออกมาวางบนโซฟา ก่อนจะโถมตัวเข้าหาอีกครั้ง ดูเหมือนเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยจะช่วยอำนวยความสะดวกให้เขาโรมรันกายสาวได้อย่างถนัดถนี่ โดยเฉพาะเมื่อกระโปรงตัวสวยถูกถลกขึ้นมากองอยู่บนเอว อีกทั้งแพนตี้ตัวจิ๋วก็เหมือนจะยั่วยวนให้เขาโน้มลงไปหา
“ไม่!” ทันทีที่เขาก้มลงไปขบเม้มเนินสวาทอวบอูม เจ้าของเนินถึงกับผวาเฮือก สติสัมปชัญญะน้อยนิดที่ยังพอหลงเหลืออยู่บอกให้เธอปัดป้องขัดขืน ในขณะที่ปฏิกิริยาทางร่างกายกลับตอบสนองในทางตรงกันข้าม สะโพกผายแอ่นยกเชิญชวน ขัดกับใบหน้าที่ส่ายไปมาจนเส้นผมปลิวไสว ช่างเป็นภาพเย้ายวนที่ปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบเถื่อนในตัวเขาให้ลุกโชนเหลือเกิน
“…” เธอครางแทบไม่ได้ศัพท์พลางจิกสองมือลงบนโซฟาด้วยความเสียดเสียว หลังถูกอีกฝ่ายเกลือกกลิ้งใบหน้า ฟอนฟัดตรงนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้แพนตี้จะเพียงแค่ถูกสะกิดเกี่ยวให้แหวกออก แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด เมื่อลิ้นร้อนถูกส่งเข้าไปตวัดปัดป่ายทักทายกลีบเกสร ก่อนจะกลายเป็นขบเม้มเล็มเลียอย่างมิอาจหักห้าม ประหนึ่งกำลังเสพติดความหอมหวานตรงหน้าจนหน้ามืดตามัว ไม่สนแม้กระทั่งกายสาวที่กำลังดิ้นพล่านด้วยความอ่อนระทวยเสียดเสียว และเชื่อเถอะว่าเขาจะทำให้เธอซ่านเสียวมากขึ้นและมากขึ้น
- ผู้เขียน
