สิบวันให้หลังร่างกายของนางจึงหายเป็นปกติทำให้ต้าหลงและอี้หลงรู้สึกยินดียิ่งนัก
ซานหลินยังคงทำหน้าที่ส่งข่าวของฮองเฮาให้แก่ซูเฟย
“เจ้าว่าอย่างไรนะ ฝ่าบาทเสด็จไปที่ตำหนักฮองเฮาทุกคืนหรือ”
“เพคะ”
ซูเฟยไม่อาจยอมรับได้
“ปะ เป็นไปได้อย่างไร ขะ ข้าไม่เชื่อ”
ซานหลิงจึงเอ่ยว่า
“ดูเหมือนว่าฮองเฮาจะได้รับบาดเจ็บหลังจากคืนเข้าหอ ฝ่าบาทจึงได้ท่านหมอหลวงอี้คอยดูแลโดยเฉพาะเพคะ”
หมอหลวงอี้เป็นหมอหลวงประจำพระองค์ที่ฝ่าบาททรงไว้วางใจเป็นอย่างยิ่ง ที่ผ่านมาไม่มีผู้ใดที่สามารถเรียกใช้หมอหลวงผู้นี้ได้
ทว่ายามนี้ฝ่าบาทกลับพระราชทานหมอหลวงผู้นี้ให้มารักษานางบ้านนอกนั่นเช่นนั้นหรือ
ซานหลิงมิได้ยุยง ทว่านางกลับกล่าวตามที่เห็น
“ซูเฟยเพคะ หม่อมฉันเห็นว่าฝ่าบาททรงโปรดฮองเฮายิ่งนักเพคะ นอกจากจะให้จูกงกงและจ่างกงกงคอยติดตามดูแลไม่ขาด ยังมีท่านอ๋องเสียนที่ดูจะเข้านอกออกในตำหนักของฮองเฮาอยู่บ่อยครั้งเพคะ หลายค
