เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วี๊ดดด เสียงแหลมบาดหูดังขึ้นพร้อมกับต้นไทรใหญ่อายุร่วมร้อยปีสั่นกราว ผีเนื้อทองกระโจนเข้าไปคว้าคอลากเอาวิญญาณผีตายโหง ซึ่งหลบอยู่ออกมาได้ ผีสองตนต่างอ้าปากแยกเขี้ยวเข้าใส่กัน หากแต่ยังไม่ทันได้ต่อสู้ ปรากฏเห็นเป็นม่านใสสีขาว ผลักเอาวิญญาณทั้งสองออกห่างจากกัน ผีร้ายซึ่งถูกบังคับใช้จากระยะไกลนั้น จึงเปลี่ยนเป้าหมายหักคอหันมาทาง พรเทพ ซึ่งยืนอยู่ในอาการสงบ มือข้างหนึ่งพรเทพแบยื่นออกไปเบื้องหน้า ตรงกลางฝ่ามือนั้น มีเบี้ยเสกอาคมเป่ามนต์ให้มันทำหน้าที่เป็นเกราะคุ้มครอง ดวงวิญญาณผีเนื้อทอง “ฮึ่มมม” ผีร้ายเปลี่ยนเป้าหมายพุ่งเข้ามา หวังทำร้ายคนที่เข้ามายุ่งเรื่องของวิญญาณ หากแต่ร่างมันกลับถูกเนื้อทองถีบกระเด็นล้มหงายนอนแผ่ลงไปติดกับรากต้นไทรอันชอนไชไปตามพื้นดิน “อย่าบังอาจแตะต้องพี่พรเทพของกู” อสุรกายร่างผอมเกร็งน่าเกลียดกางกรงเล็กแยกเขี้ยวคำรามขู่ “เนื้อทองอย่า” พรเทพร้องห้ามเพราะไม่ปราร