บทที่ 6 แกะ🎁กล่องของขวัญ💦NC+

1329 คำ
“น้องโซ่รู้ตัวมั้ยครับ ว่าวันนี้โซ่สวยมากๆ เซ็กซี่สุดๆ พี่จะเป็นของขวัญวันเกิดให้เองนะครับ” จมูกโด่งซุกไซ้เข้าที่ต้นคอเล็ก แม้หัวใจของเธอจะรู้สึกดีและอยากอยู่ใกล้ชิดเขามากแค่ไหน แต่การกระทำตอนนี้เป็นสิ่งที่เธอไม่ควรยอมรับมัน ในเมื่ออีกฝ่ายไร้สติ แต่เธอมีสติดี ดังนั้นก็ควรต้องพยายามปกป้องตัวเองตามสัญชาตญาณไว้ก่อน “ไม่ได้ค่ะ พี่เวหา อย่า! โซ่ไม่ได้ต้องการแบบนี้ ขอร้องนะคะ อย่าทำแบบนี้เลย” เสียงสั่นเครืออ้อนวอนน้ำตาคลอ ใบหน้าคมคายผละออก สายตาคมจ้องมองเข้าไปในดวงตากลมโตของเธออีกครั้ง คร่าวนี้มันกำลังหลอมสะกดหัวใจของเธอให้ละลาย ร่างกายทุกส่วนหยุดนิ่ง ลมหายใจอุ่นพ่นรดใบหน้าของกันและกัน ทุกอย่างรอบตัวอยู่ในห้วงเวลาอันเชื่องช้า ดวงตาของเขามีอำนาจสยบความคิดต่อต้านของเธอให้มลายหายไปจนหมด “โซ่ไม่รักพี่เหรอครับ หื้อ พี่ขอนะครับคนดี พี่ทนไม่ไหวแล้ว” เสียงอ้อนหวาน ปลายจมูกคมสูดดมกลิ่นหอมเบาๆจากแก้มเล็ก ก่อนจะค่อยๆเลื่อนลงไปซุกไซ้ตามต้นคอของเธออีกครั้ง มือเล็กจิกไหล่หนาเหมือนกำลังต่อต้าน แต่ไหนเลยจะสู้อารมณ์สวาทที่กำลังครอบงำสติของเขาและเธอได้ ไม่ทันมีโอกาสได้หลุดจากอ้อมแขน ชุดนอนตัวบางก็ลงไปกองบนพื้นเป็นที่เรียบร้อย บัดนี้เรือนร่างเล็กเหลือเพียงกางเกงตัวจิ๋ว ที่ยังปกปิดสายตาเขาไม่ให้เห็นจุดสงวนแสนล้ำค่าบนกายสาว สองมือเล็กยกขึ้นมาปิดเต้าอวบแม้จะไม่มิดชิด แต่ก็รู้สึกดีกว่าปล่อยให้มันเด้งส่ายไปมาต่อหน้าของชายตัวโต ที่กำลังมองจ้องมันไม่วางตา “พี่เวหาอย่าค่ะ ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ อ้า~~” พูดไม่ทันขาดคำ ข้อมือเล็กก็ถูกรวบตรึง กดไว้เหนือหัว โอกาสที่จะปิดบังเรือนร่าง บัดนี้เธอไม่อาจทำได้แล้ว สองเนินนุ่มกำลังเด้งขึ้นลงตามแรงขยับของกายเล็ก ยิ่งเธอพยายามดิ้นหน้าอกอวบก็ยิ่งกระพือตามไปด้วย ภาพตรงหน้ามันชั่งเย้ายวนชวนให้คนมองอยากบีบขย้ำมันให้แหลกคามือ “เด้งดีแบบนี้ น่าดูดจัง” เสียงเข้มดังในลำคอ เม็ดไตสีหวาน ถูกปลายลิ้นหนาตวัดเลียวน จนร่างเล็กเผลอเด้งแอ่นหาด้วยความเสียวอย่างลืมตัว ริมฝีปากล่างถูกกัดแน่น ความรู้สึกซ่าแปลกๆ แล่นผ่านผิวสัมผัสที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต จมูกคมเลื่อนต่ำ พรมไอร้อนลงมาที่สะดือเล็ก ก่อนที่เรียวขาจะถูกจับแยกออกจากกัน แม้ว่าจะพยายามหนีบเกร็งไว้แน่น แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของชายกำยำที่บวกกำลังแรงกระสันเอาไว้ได้ สายตาคมเหลือบมองใบหน้าอย่างหงุดหงิด ดวงตาดุจ้องเธอแสดงถึงความไม่พอใจที่กำลังถูกขัดขืน “พี่จะทำอะไรคะ” เสียงสั่น “บอกแล้วไง วันนี้พี่จะเป็นของขวัญให้โซ่ ปฏิเสธแบบนี้พี่เสียใจนะรู้มั้ย” เสียงเข้ม สายตาค้อน คำพูดของเขาฟังเหมือนเธอกำลังทำความผิดแปลกๆ “แต่ว่า.. ของขวัญแบบนี้ โซ่ว่ามันไม่ใช่นะคะ” พูดพรางหลบสายตาด้วยความเขินอาย แม้จะแอบชอบมานานเกือบสามปีแต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น “จะปฏิเสธจริงๆเหรอ? โซ่มีคนที่ชอบแล้วใช่มั้ย?” เสียงคนเมาตัดพ้อ แววตาเศร้า “เปล่านะคะ โซ่ไม่เคยชอบใครเลย.. นะ นอกจาก พี่ เวหาคนเดียว” ใบหน้าหวานอมยิ้มพูดเสียงเบา ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มมองเธออย่างพอใจ “งั้น พี่ขอนะครับ เอาไม่นานหรอก น้ำเดียวพอ” ดวงตากลมมองหน้าชายหนุ่มที่เธอแอบชอบ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่พร้อมกับความรู้สึกปลื้มปริ่ม ที่ตอนนี้เขารับรู้แล้วว่าเธอรู้สึกอย่างไร คนตัวเล็กหวานพยักหน้ารับด้วยความเขินอาย ก่อนที่ชายหนุ่มจะพรมจูบไปตามเรือนร่างดอมดมกลิ่นหอมของเธออีกครั้ง กางเกงตัวจิ๋วถูกเลื่อนลงช้าๆ สายตาคมจดจ้องเนินขาวเหมือนกำลังเปิดกล่องของขวัญในตอนเด็ก ปลายลิ้นอุ่นแตะกลีบบัวเนื้อเนียน จนเจ้าของเม็ดไตหวานสะดุ้งตกใจ ความเสียวแล่นผ่านโซนประสาทตรงกลางกาย จุดที่เธอไม่เคยให้ใครได้มีโอกาสแตะต้อง และไม่เคยมีใครได้ลิ้มรสหวานของมันมาก่อนในชีวิต ติ่งชมพูสั่นไหวไปตามแรงตวัดของปลายลิ้น น้ำเชื่อมซึมอาบพรมช่องแคบจนชุมฉ่ำ แววตาคมเข้มแสยะยิ้ม นัยต์ตาแฝงไปด้วยเล่ห์ ก่อนจะเร่ง จังหวะตวัดลิ้นรัวดูดกลืนน้ำหวานลงคอ ลิ้นเรียวดันแทรกผ่านเข้าไปในโพร่งเล็ก เป็นเหตุให้เอวเล็กกระตุกเกร็งด้วยความตกใจ “พี่คะ โซ่ อ้ะ มัน..” กล้ามเนื้อในโพร่งนิ่มตอดรัดถี่ ยิ่งเธอตื่นเต้นแรงบีบเกร็งก็ยิ่งรุนแรงขึ้นตามไปด้วย ลิ้นใหญ่สอดเข้าไปจนสุดโคนความรู้สึกบีบรัดตอดลิ้น ทำให้ใบหน้าคมคายผละออกจากช่องเล็กแล้วมองหน้าคนตัวเล็กที่กำลังหลับตาปี๋กัดริมฝีปากตัวเองแน่น “ใจเย็นๆ หายใจเข้าออกลึกๆ ต่อไปมันจะใหญ่กว่านี้หลายเท่า ขนาดลิ้นยังตอดถี่ ถ้าเป็นอย่างอื่นมีหวังคงแตกตั้งแต่ยังเข้าไม่สุดแน่เลย” คำพูดของเขาทำให้สองแก้มของเธอแดง พรางหลบสายตา ไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเขา “โซ่สวยมากนะครับรู้มั้ย สวยไปหมดทุกส่วนเลย” ร่างใหญ่เลื่อนขึ้นมาจูบริมฝีปากเล็ก ก่อนจะแทรกปลายลิ้นหนาเข้าไปครวญหาความหวานภายในนั้น มือใหญ่บีบเค้นก้อนเนื้อนุ่มขย้ำบีบจนแดงเป็นรอยริ้ว ปากหนาผละออกลงมาที่เนินอกใหญ่อีกครั้ง เขาหยอกล้อดูดเลีย บีบขย้ำด้วยความมันเขี้ยวอย่างไม่อาจหักห้ามอามรมณ์ของตัวเองได้ “ตรงนี้ก็สวย” ทุกส่วนของร่างกายถูกเขาสำรวจจนหมดทุกซอกทุกมุม ใบหน้าหวานเคลิ้บเคลิ้มไปกับความเสียวซ่านที่เขาค่อยๆปลอบประโลมปลนเปลอให้ไม่ขาดสาย เสียงครางหวานคลอเบาๆในลำคอ เนินขาวอูมถูกจมูกคมก้มสัมผัสแผ่วเบา ริมฝีปากหนาดูดกลีบนวลติดขึ้นมาก่อนจะปล่อยมันคืนกลับไปเหมือนเดิม “หวานจัง ตรงนี้ยังสวยอยู่เลย” คำพูดพร้อมสายตาหวานเยิ้ม ทำเอาคนฟังร้อนวูบไปทั้งตัว ดวงตากลมหลับตาปี๋ความเขินอาย “พี่เวหา อย่ามองแบบนั้นสิ โซ่ก็อายเป็นนะคะ” “อายทำไมครับ ก็สวยจริงๆ ต่อไปจะเอาของจริงแล้วนะ” สิ้นเสียงเข้ม เรียวขาเล็กถูกจับแยกออก ลำตัวใหญ่แหวกเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างตัวสาวน้อย ดวงตากลมเบิกกว้างจ้องมองมังกรยักษ์ที่กำลังชูตั้งเตรียมเข้ามาเผด็จศึกในอีกไม่กี่วิถัดจากนี้ “พี่เวหา มัน มันใหญ่ไปมั้ยคะ โซ่กลัวเจ็บ” เสียงสั่นเครือน้ำตาคลอด้วยความตกใจ “พี่จะอ่อนโยนให้มาที่สุดนะครับ” ปากหนายกยิ้มน่ากลัว ปลายหัวสีชมพูอมม่วงถูไถไปตามร่องเล็ก ภายในใจของเขาไม่ได้คิดว่าเธอเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ ยังไม่ทันตั้งตัวมันก็ถูกกระแทกอัดเข้าไปในทันที กรี๊ดดดดดด >~ เสียงเล็กแผดร้องด้วยความเจ็บปวด นิ้วเรียวจิกผ้าปูสุดชีวิตเพื่อทดแทนความแสบจากกลางกาย น้ำตาหยดเล็กไหลริน ทั้งกายสาวสั่นระริกด้วยความเจ็บแสบแสนสาหัสราวกับร่างถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม