เกลียดชัง
“หนึ่ง..หนูมีน้องแล้วนะดีใจไหมลูก..?”
หนึ่งฤทัยในวัย 7 ขวบ ที่เคยเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของครอบครัว แม่ที่คอยตามใจเธอทุกอย่างได้แต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงเธอและกำลังจะคลอดลูกสาวออกมาอีกคน หลังจากนี้เธอคงต้องแบ่งทั้งความรักของแม่ แล้วก็ของเล่นทุกอย่างให้กับน้องที่กำลังจะเกิด
“หนึ่งไม่อยากมีน้อง หนึ่งเกลียดมัน..”
“หนึ่ง..ห้ามพูดแบบนี้เด็ดขาดนะ หนึ่งเป็นพี่หนึ่งต้องรักน้องรู้ไหมลูก..?”
“ไม่..หนึ่งเกลียดมัน มันจะมาแย่งความรักของแม่ไปจากหนึ่ง หนึ่งเกลียดมัน..”
หนึ่งฤทัยวิ่งออกมาจากห้องพักฟื้นของแม่ในโรงพยาบาล แล้วมานั่งร้องไห้คนเดียวอยู่ที่ประชาสัมพันธ์ตรงประตูทางเข้า
“ฮืออ...แม่จะไม่รักหนึ่งแล้ว หนึ่งเกลียดมัน หนึ่งไม่อยากมีน้อง ฮือออ..”
...
5 ปี ผ่านไป
“พ่ออัทไปไหนคะแม่..?”
“พ่ออัทพาน้องออกไปตลาดนะจ๊ะใกล้จะมาแล้ว หนึ่งหิวหรือยังรอพ่อกับน้องกลับมาก่อนนะลูก.?”
“ไปทำไมก็ไม่รู้วุ่นวาย..เดี๋ยวก็ไปร้องไห้โวยวายจะเอานู้นเอานี้อีก..”
“หนึ่ง..พูดถึงน้องแบบนี้อีกแล้วนะ..”
“แม่อะเข้าข้างมันทุกที ขนาดมันทำผิดแม่ยังไม่เคยว่ามันสักคำ มีแต่ว่าหนึ่งอยู่คนเดียว..เมื่อไหร่มันจะตายๆไปสักทีนะ แม่จะได้มีหนึ่งแค่คนเดียว...”
“หนึ่ง..มันจะมากไปแล้วนะ ไปแช่งน้องแบบนี้ได้ยังไง..?”
“ก็มันทำให้แม่กับพ่ออัทไม่รักหนึ่งนี่ พ่ออัทก็รักลูกแท้ๆอย่างมันมากกว่าหนึ่ง ส่วนแม่ก็ตามใจมันตลอด..หนึ่งต้องช่วยตัวเองทำอะไรเองตั้งแต่ที่มีมันเกิดมา..หนึ่งเกลียดมัน แม่ได้ยินไหม ว่าหนึ่งเกลียดมัน”
เพี๊ย>>>
เสียงฝ่ามือประทะกับใบหน้าของเด็กสาววัย 12 ปี จนเธออึ้งแล้วก็เสียใจมากๆในสิ่งที่แม่ทำกับเธอ
“แม่ผิดเองที่แม่เลี้ยงดูหนึ่งตามใจมาตลอด จนหนึ่งมองไม่เห็นหัวใคร นั่นน้องสาวแท้ๆของหนึ่งนะ หนึ่งควรที่จะรู้ว่าน้องยังเป็นเด็ก ต่อให้แม่มีน้องแม่ก็ไม่เคยรักหนึ่งน้อยลงไปเลย อย่าพูดหรือทำท่ารังเกียจน้องให้แม่เห็นแบบนี้อีก เพราะต่อไปนี้แม่จะไม่ยอมอีกแล้วนะ..”
แม่มองเธอด้วยสายตาแห่งความโกรธจัดที่ได้ยินลูกสาวคนโตของตัวเองพูดออกมาขนาดนี้
“หนึ่งเกลียดมัน หนึ่งอยากให้มันตายๆไปซะ หนึ่งเกลียดมันแม่ได้ยินไหมว่าหนึ่งเกลียดมัน..”
เธอพูดกับแม่ทั้งน้ำตาแล้วก็รีบวิ่งหนีขึ้นห้องตัวเองไป ปิดประตูเสียงดังปังจนแม่ของเธอตกใจ
“นี่มันอะไรกัน..อึกๆๆๆ...”
กริ๊งงง กริ๊งงง
เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น เห็นเป็นเบอร์สามีโทรเข้ามาเธอจึงรีบเดินไปรับ
“ถึงไหนแล้วคะคุณ..?”
( ผมเป็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยครับ ตอนนี้สามีแล้วก็ลูกสาวของคุณประสบอุบัติเหตุโดนรถชนที่หน้าตลาดครับ )
“จริงหรอคะ..แล้วตอนนี้พวกเขาเป็นยังไงบ้างคะ..?”
( ตอนนี้เรากำลังส่งสามีแล้วก็ลูกของคุณไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดอยู่ครับ อาการค่อนข้างน่าเป็นห่วงมากคุณรีบมานะครับ )
“ค่ะๆ ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ..”
....
โรงพยาบาล
“เสียใจด้วยนะครับ..สามีแล้วก็ลูกสาวของคุณเสียชีวิตแล้วครับ..”