ตอนที่ 5 ทดลองงาน (2)

1326 คำ
เมธาวีหันกลับมามองค้อนคนขี้แกล้งเบา ๆ ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิกกว้าง เมื่อเขาจับมือของเธอไปสัมผัสแก่นกายร้อนของตัวเอง หญิงสาวเห็นแล้วก็ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความหนาของมันถึงขั้นกำมือไม่รอบด้วยซ้ำ แถมยังยาวจนไม่น่ารับได้ทั้งหมด ถ้าโดนของใหญ่ขนาดนี้ทุกวัน คงไม่มีแรงไปทำงานแน่ หญิงสาวตระหนักได้ว่าตัวเองคิดผิดไปแล้วที่รับปาก ว่าจะทำการบ้านกับเขาทุกวันจนกว่าจะครบกำหนดสัญญา ขนาดแค่เล้าโลมยังเหนื่อยแทบขาดใจขนาดนี้ แล้วถ้าต้องทำกับเขาทุกวัน เธอไม่แห้งตายไปก่อนหรือ ปวริทเห็นคนตัวเล็กเงียบไปก็สวมกอดออดอ้อนสุดความสามารถ ชายหนุ่มไม่เคยง้อใครมาก่อน แต่ยินดีที่จะอ้อนวอนหญิงสาว ขอแค่อีกฝ่ายยินยอม เขาจะแสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่ทำให้อีกฝ่ายขาดทุน “คุณเสร็จแล้ว แต่ผมยังไม่เสร็จเลย ขอเอาได้ไหมครับ สัญญาว่าจะทำอย่างดี” เมธาวีเห็นสายตาเว้าวอนราวกับลูกหมาโดนทิ้งก็ใจอ่อน พยักหน้าเป็นการอนุญาต ปวริทยิ้มกว้างร้องออกมาด้วยความดีใจ จากนั้นก็รีบปลดเสื้อผ้าทั้งของตัวเองและของเมธาวีออก แล้วโถมตัวทาบทับร่างเล็กด้วยควาบปลาบปลื้มใจ ว่าในที่สุดก็จะได้ทำกับรักแรกของตัวเองเสียที จากนี้ไม่ต้องใช้รูปถ่ายของอีกฝ่ายและช่วยตัวเองไปอย่างเหงา ๆ อีกต่อไปแล้ว เมธาวีเหมือนเห็นทั้งหูทั้งหางกระดิกไปมาก็เอ็นดู “ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ” หญิงสาวถามพลางมองคนซุกหน้าถูไถกับหน้าอกของตน ปวริทเงยหน้าช้อนตามองพลางใช้สองมือบีบขยำเต้าอวบล้นทั้งสองอย่างชอบใจ “ผมชอบคุณเบลมากกว่าที่คุณคิดอีกครับ ชอบจนอยากเอาทุกวัน ทั้งเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน” ชายหนุ่มตอบพลางขยับเอวถูไถหญิงสาวจนเปียกแฉะ พอได้สัมผัสตรง ๆ ก็เสียวจนตัวเกร็ง อยากกระแทกจนรูเล็ก ๆ นี่ให้เต็มไปด้วยน้ำเชื้อของเขา “บ้าแล้ว ใครจะทำเยอะขนาดนั้น” เมธาวีเสียวจนขนลุก เธอรู้สึกได้ถึงความร้อนและความแข็ง พลางคิดว่ามันใหญ่ขนาดนั้นจะเข้ามาได้จริง ๆ หรือ “ผมนี่แหละ เตือนไว้ก่อนเลยนะครับว่าหลังแต่งงานแล้วห้ามคืนสินค้า ผมจะจับคุณเอาจนลุกไม่ขึ้นเลยคอยดู” ปวริทยิ้มกริ่ม จับส่วนปลายถูช่องทางเข้าจนชุ่มน้ำรัก บางครั้งก็จงใจปาดไปโดนเม็ดเสียวจนเสียงหวานครางออกมา “หยาบคาย…อ๊ะ…” ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อส่วนปลายถูกดันเข้ามา ทั้งที่ของเธอก็ชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่น แต่เพราะของเขามันใหญ่เกินไป ทำให้อึดอัดจนหายใจแทบไม่ออก ยังดีที่ไม่เจ็บเท่าไหร่เพราะผ่านการขยายมาก่อนหน้านี้แล้ว อีกทั้งอารมณ์ของเธอก็ไม่ได้มอดดับลง “คุณเบล…อึก คุณโคตรแน่นเลย แน่นอย่างกับสาวเวอร์จิ้น ไม่ค่อยได้ทำเหรอครับ ทำไมถึงแน่นขนาดนี้” ปวริทถามเสียงสั่น เพราะความแน่นที่บีบรัดของเขา ทำให้เขาแทบเสร็จก่อนจะเข้าไปจนสุดเสียอีก ในใจมันร่ำร้องด้วยความยินดี ว่าในที่สุดก็มีวาสนากับรักแรกที่รอมานาน ความรักสิบปีของเขาได้สมหวังสักที “ก็ไม่ได้ทำมานานแล้ว” เมธาวีตอบเสียงสั่น ในที่สุดปวริทก็เข้ามาจนสุด ความหนาของมันเบียดแน่นเต็มตึง แถมยังเข้ามาลึกจนเสียวไปหมด ถึงจะอึดอัดแต่ก็ไม่เจ็บ แตกต่างจากครั้งแรกที่ได้ทำกับผู้ชายอย่างสิ้นเชิง “นานแค่ไหนเหรอครับ” ปวริทขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขาไม่ได้ขยับจนกว่าร่างกายของอีกฝ่ายจะคุ้นชิน แม้ว่ามันจะสร้างความทรมานให้แก่เขาก็ตาม “ก็…สักสี่ห้าปี” เมธาวีตอบเสียงสั่น หลังจากที่ปวริทเริ่มขยับเอวเบา ๆ แค่เขาบดเอวกับเนินเนื้อของเธอก็ทำเอาสั่นเสียวไปทั้งตัว “ไหนคุณบอกว่าเพิ่งเลิกกับแฟนไงครับ คุณไม่ได้ทำกับเขาเลยเหรอ” ชายหนุ่มถามพลางถอนสะโพกออกอย่างช้า ๆ แล้วดันกลับเข้าไปอีกครั้ง เขาขบกรามแน่นเมื่อภายในของเมธาวีตอดรัดแน่น “อ่า…ตอดเก่งจัง” ใบหน้าหวานแดงซ่านเต็มไปด้วยอารมณ์เมื่อคนเหนือร่างเริ่มเคลื่อนไหวรุนแรงขึ้น ปึ้ก! “อ๊ะ…ก็เขา… บอกว่าไม่ชอบ… จะให้ทำยังไง” ความรู้สึกซาบซ่านแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย ยิ่งของเขาพุ่งไปโดนจุดกระสันด้านใน ก็ยากจะกลั้นเสียงครางแสนร่านของตัวเอง “ไอ้หมอนั่นพลาดของดีซะแล้ว คุณเบลเอามันขนาดนี้ เป็นผมจะเอาทั้งวันเลย อ่า…อร่อยฉิบหาย” ปวริทมองใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเสียวซ่านอย่างพึงพอใจ สองมือจับกุมเอวคอดแล้วยกขึ้น ก่อนตะบี้ตะบันโถมแทงโพรงสีหวาน พุ่งชนจุดกระสันด้านในอย่างเพลิดเพลิน ข้างในของเมธาวีทั้งร้อนทั้งแฉะ จึงขยับได้คล่อง ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงใกล้ สบตาอย่างหลงใหล ก่อนกระซิบเสียงกระเส่า “คุณเบลสวยจังเลยครับ สวยไปทั้งตัวเลย อยู่เฉย ๆ ก็สวย แต่สวยที่สุดตอนโดนเอา” “บ้า หยาบคาย” เมธาวีทุบไหล่กว้างคนตรงหน้าเบา ๆ คนบ้าอะไรพล่ามคำหยาบออกมาเป็นชุดขนาดนี้ แต่เธอกลับชอบซะงั้น เห็นหน้าตาน่ารัก ก็ไม่คิดว่าจะมีมุมดิบเถื่อนขนาดนี้ ปวริทหัวเราะเบา ๆ “อย่าดุผมนักเลย รู้ว่าชอบ ก็ตอดแน่นขนาดนี้” ร่างหนาแกล้งโยกเย้าเบา ๆ เมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของหญิงสาวก็เร่งจังหวะ กระแทกแรงขึ้นจนเต้าอวบตรงหน้าสั่นไหว เห็นแล้วมันเขี้ยวเหลือเกิน จึงเอื้อมมือไปขยำบีบเคล้น แล้วก้มลงตวัดลิ้นเลียปลายยอดชูชัน เพื่อเร่งเร้าอารมณ์ของหญิงสาว “จะเสร็จ จะเสร็จแล้ว อ๊ะ-!” เมธาวีกอดร่างกำยำแน่น หลังจากถูกบังคังลากขึ้นฝั่งฝันอย่างรุนแรง ภายในขมิบตอดถี่ ราวกับถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูงแล้วร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว ทำให้สมองโล่งว่างเปล่า ปล่อยให้สัญชาตญาณนำพา “อึก! คุณเบล รอด้วยครับ” ปวริทขบกรามแน่นพลางซอยเอวถี่ ของของเขาถูกตอดอย่างบ้าคลั่ง ขณะเดียวกันก็โถมกระแทกราวกับอยู่ในช่วงติดสัด ความเสียวมันพลุ่งพล่านไปทั้งร่าง ราวกับเส้นเลือดจะระเบิดออกมา ครู่เดียวความกระสันซ่านก็พุ่งออกไปอย่างท่วมท้น ชายหนุ่มกดแช่เอาไว้อยู่ครู่หนึ่งแล้วถอนตัวออกอย่างอ้อยอิ่ง มองดูน้ำกามขาวขุ่นทะลักออกมาอย่างพึงพอใจ แค่ครั้งแรกก็ยังเพลิดเพลินจนลืมตัวปล่อยข้างใน แต่มันสะใจดีเหลือเกิน เพราะทำกับคนอื่นให้ตายยังไง ก็ไม่เท่าทำกับคนที่ชอบจริง ๆ มันรู้สึกเหมือนความต้องการได้รับการเติมเต็ม ความสุขมันจุกอกจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ รู้อย่างเดียวว่าหลังจากนี้ ถ้าไม่ใช่เมธาวีก็คงทำให้เขามีอารมณ์ไม่ได้ ชายหนุ่มเห็นคนตัวเล็กชิงหลับไปก่อนก็เอ็นดู ก่อนโน้มตัวลงประทับจูบริมฝีปากอวบอิ่มตรงหน้าอย่างรักใคร่ วันนี้เกิดเรื่องราวมากมายเหลือเกิน ทั้งการพบเจอกับเมธาวีอย่างไม่คาดฝัน ทั้งเขาที่เสนอตัวขอเป็นสามีรับจ้างของเธอ และเธอที่กล้าตอบรับขอเสนอบ้า ๆ ของเขา นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมที่ปรกใบหน้าหวานออก แล้วกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงหมายมั่น “สามเดือน…มันไม่พอหรอกนะครับ เพราะผมไม่มีวันปล่อยคุณไปแน่นอน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม