หลายวันต่อมา...
บริเวณบ้านสวนของสมพลเต็มไปด้วยรถยนต์ของเหล่านายทุนที่เดินทางมาจากประเทศจีนเพื่อมาเจรจาเหมาสวนผลไม้ส่งออกไปขายที่ประเทศจีน
...พาทิศในเสื้อยืดสีดำบนเอวของเขามีผ้าขาวม้าพันรอบเอวสอบ ชายหนุ่มสวมกางเกงทรงกระบอกสีเขียวขี้ม้า เขามองกลุ่มคนหลายคนในชุดสูทนั้นด้วยความรู้สึกคุ้นเคย
“มองทำไมลูกพี่ เราต้องไปเอาไม้มาเพิ่มนะ”
“ทำไมกูรู้สึกว่า...กูควรได้ใส่สูทวะ” ชายหนุ่มหันไปคุยกับเหน่ง ที่ตอนนี้เลื่อนสถานะมาเป็นลูกน้องคนสนิทของลูกพี่โจ้แล้ว
“ฮ่า ๆ งั้นผมก็น่าจะได้ใส่ชุดนายร้อยมั้งครับลูกพี่ รีบไปขนของแล้วเราจะได้ปาร์ตี้เหล้าขาวกันดีกว่า” พาทิศผ่อนลมหายใจออกมา เขาช่วยขนของมาสร้างบ้านพักของตัวเองกับกระถินที่อยู่ข้าง ๆ บ้านไม้หลังใหญ่ ซึ่งตอนนี้ใกล้เสร็จแล้วเหลือแค่ต่อกันสาดหน้าบ้านเพียงเท่านั้น
“เดี๋ยวกูไปหากระถินก่อน” เขามองเห็นเธอกำลังเดินตามหลังของคนเป็นพ่อเข้าไปนั่งใต้ถุนบ้านห
