Chapter 12
เส้นบางๆ ระหว่าง...ความรัก
กับความสงสาร (1)
"เห้อออ...สบายจัง อยากนอนที่ห้องแกทั้งวันทั้งคืน ขอฉันค้างที่นี่ไม่ได้เหรออัยย์"
แพรวาทิ้งกายลงนอนเกลือกกลิ้งบนที่นอนเพื่อนราวคุ้นเคยมานาน ห้องนอนแสนกว้างขวางใหญ่กว่าห้องเช่าตนหลายตารางเมตร อีกทั้งห้องน้ำก็โอ่โถงราวกับยกโรงแรมมาไว้ในบ้าน หล่อนชอบเรนชาวเวอร์ที่แรงดันน้ำแรงยิ่งกว่าฝักบัวหลายเท่า ห้องนอนของเพื่อนน่าอยู่จนอยากนอนค้างหลายๆ วัน ไม่อยากกลับไปนอนในห้องที่บรรยากาศแสนน่าเบื่อเพราะข้างห้องชอบเสียงดังจนน่ารำคาญ
สายตาซอกแซกของแพรวามองสำรวจไปทั่วห้อง จนไปสบเข้ากับโรเล็กซ์ดีพซีสุดเท่ห์ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง...นาฬิกาผู้ชายทำไมมาอยู่ในห้องของเพื่อน มันคุ้นตาจนต้องจับจ้องมอง หล่อนหรี่ตามองเมื่อจำได้ว่าภัทรนันท์ใส่ออกไปที่เดอะเรดเมื่อคืน เพียงแต่ทำไมถึงมาวางอยู่ในห้องนี้ได้ แพรวาคิดอย่างสงสัยเพราะจำได้ดีว่ามันเคยประดับอยู่บนข้อมื
